Voor mijn zonden gestorven

Wat gebeurt er als je mag weten dat Jezus voor jouw zonden is gestorven? Hoor je dan een letterlijke stem? Is het een gevoel? Komt een Bijbeltekst op een bepaalde manier binnen?

De uitdrukking “voor mijn zonden gestorven” betekent: mijn zondeschuld betaald, mijn zondestraf gedragen. Weten dat Jezus voor mijn zonden stierf, is hetzelfde als: geloven dat Jezus voor mijn zonden stierf. Anders gezegd: vertrouwensvol de toevlucht nemen tot de gestorven en opgestane Heiland.

Wie mag in Hem geloven? Jij. Wie mag ongelovig aan Hem voorbijgaan? Jij niet. Ik niet. Niemand. Wie in Hem gelooft, dat is: wie zich aan Hem overgeeft of toevertrouwt, heeft het eeuwige leven, is zijn of haar zondeschuld kwijt en hoeft geen zondestraf ooit meer te ondergaan.

Hoor je dan een letterlijke stem? Nee. Is het een gevoel? Nee. Komt een Bijbeltekst op een bepaalde manier binnen? Nee. Het is Hem vertrouwen in Zijn vergevingsgezindheid. Maar hoe?

Lees eens wat Jesaja hierover schrijft in Jesaja 55 vers 7: “De goddeloze verlate zijn weg, en de ongerechtige man zijn gedachten; en hij bekere zich tot de HEERE, dan zal Hij Zich over hem ontfermen, en tot onze God, want Hij vergeeft menigvuldig.”

Jesaja roept jou op je weg te verlaten. Tenminste, als jij je kunt herkennen in de naam ‘goddeloze’. Anders gezegd: als jij door Gods genade jezelf als die man of als die vrouw van ongerechtigheid hebt leren kennen.

Je weg verlaten, je zondige praktijken opgeven, dat zal soms nog wel gaan. Soms zal het je ook bar zwaar vallen, en zonder hulp onmogelijk zijn. Maar je gedachten verlaten, je gezindheid opgeven..., dat is een heel ander verhaal. Wie kan dat? Wie kan zichzelf, zijn diepste ik, veranderen? Toch word je daartoe uitgenodigd, opgeroepen.

God mag ik wel noemen: vergevingsgezinde God. Zo noemt Hij immers Zichzelf in deze woorden: want Hij vergeeft menigvuldig. Dat betekent: Hij vergeeft graag en Hij vergeeft veel en Hij vergeeft vaak, Hij vergeeft ruimhartig.

Wat is vergeven? Letterlijk betekent het Nederlandse woord: weggeven. En drukt dat niet treffend uit wat vergeven ten diepste betekent? Hij geeft jouw zonden weg. Aan Wie? Och, aan wie anders dan aan Zijn Zoon, Die Zijn ziel tot een schuldoffer stelde?! Het geheim van de vergevingsgezindheid van God ligt niet verklaard in de offerdood van Zijn Zoon, maar wordt er wel in geopenbaard. Het ligt verborgen in Zijn vrije welbehagen: het behaagde de HEERE Zijn Zoon te verbrijzelen...

Deze God wordt de ontfermende genoemd: Hij zal Zich over jou, terugkerende zondaar ontfermen. Het Hebreeuwse woord voor ontfermen doet denken aan de tere band tussen een moeder en haar pasgeboren kindje. Dit kind huilt, moeder snelt toe. Dit kind, o wat vertroetelt moeder het, wat koestert zij het! Zo is de HEERE, volgens Jesaja: “Zoals een moeder haar kind troost met haar warme liefde, zo zal Ik u troosten.”

“Maar”, zeg jij, “dat beeld klopt helemaal niet! Ik kan mij absoluut niet vergelijken met zo’n lief en afhankelijk kind. Ik ben een misdadiger, een booswicht, een crimineel...!” Klopt. En toch! En toch mag de profeet een woord gebruiken dat dit tere en aandoenlijke beeld op jouw netvlies brengt: een moeder die haar zieke kindje verzorgt en zich vol ontfermende liefde buigt over haar klagende zuigeling. Nee, jij bent echt niet zo, en ik ook niet. Maar Gód is wél zo! Ondanks dat wij ons gruwelijk hebben misdragen, en nog zo vaak in herhaling vallen. O, tóch is God zó ontfermend, zó teer, zó met jouw heil bewogen.

Nee, je kunt dat niet gewoon vinden. Dat is ook niet de bedoeling. Laat het altijd maar een onbegrijpelijk wonder zijn en laat het je keer op keer maar tot verwondering en aanbidding brengen!

En als jij meent dat dit voor jou écht onmogelijk waar kan zijn en ook nooit waar kan worden, dan kan Jesaja je goed begrijpen en wil hij je graag tegemoet treden in je aanvechting en moedbenemende bestrijding. Hij schrijft namelijk in het volgende vers dat de HEERE je ongeloof de pas afsnijdt met deze woorden: als jij het niet voor waar kunt houden dat Ik, de HEERE, jouw God -Die zó door jou beledigd werd en zó tot toorn verwekt ben- al je goddeloze ongerechtigheid in ontferming wil vergeven, dan zeg Ik je: “Mijn gedachten zijn niet jouw gedachten, en jouw wegen zijn niet Mijn wegen.” Jij denkt dat Ik nooit zó genadig kan zijn, maar je vergist je: Mijn gedachten zijn heel anders dan je denkt: Ik ben wél genadig, zelfs jij mag ondanks alles op Mijn vergevende liefde tóch hopen!

Geloof je het nóg niet? Dan zegt hij erbij: “spreekt de HEERE!” Dat is: “O, voeg toch bij al jouw zonden niet ook deze zonde dat je Mijn vergevingsgezindheid voor jou wantrouwt!”

Ds. W. Pieters

Dit artikel is beantwoord door

Ds. W. Pieters

• Geboortedatum:
  27-06-1957
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Elspeet
• Status:
  Actief

259 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven