Vraag
Ik ben geïnteresseerd in natuurgeneeskunde en zit eraan te denken om me hier in te verdiepen. Vanwege huidklachten loop ik zelf ook bij een natuurarts, met goed resultaat. Ik heb een studiegids aangevraagd en nu wordt er veel benaderd vanuit een "holistische visie". Wat is dit precies? Ook wordt er vanuit gegaan dat de mens over een zelfgenezend vermogen beschikt en dat een mens bij veel klachten niet ziek is maar uit balans. Het lichaam kan zich dan dus volgens hun benadering zelf herstellen. Mag ik mij hierin verdiepen, terwijl ik weet dat God de grote genezer is?
Antwoord
Beste vriend(in),
Je hebt een paar vragen gesteld die echt de moeite waard zijn. Ik begin maar bij het begin: je bent geïnteresseerd in natuurgeneeskunde en denkt erover je daarin te verdiepen. Laat ik meteen maar zeggen: ik zou daar geen enkel bezwaar tegen hebben. Je kunt je er natuurlijk op verschillende manieren in verdiepen: je kunt er echt in gaan studeren en er zelfs je beroep van maken, je kunt je er ook in verdiepen door er eens wat extra over te lezen, bijvoorbeeld door boeken uit een bibliotheek of iets dergelijks. In het eerste geval zul je waarschijnlijk op dingen stuiten die op gespannen voet staan met ons christelijk geloof. Maar geldt dat niet in bijna elke studie? Belangrijk is altijd om je af te vragen of wat je doet of studeert of leest in overeenstemming is met je geloof.
In eerste instantie sta ik positief tegenover de natuurgeneeskunde. Wat heeft God namelijk veel in de schepping gelegd waar we een dankbaar gebruik van mogen maken: geneeskrachtige planten of kruiden, water (bijvoorbeeld uit bepaalde bronnen) waar een helende kracht van uitgaat, en verder heel veel van wat wij 'gewone' dingen noemen: fruit (vitamine c), groenten, de zuurstof die we inademen, de zon, en nog heel veel dingen meer. Iemand die ongezonde lucht inademt en daardoor ziek wordt, moet de natuur in voor zuurstof, een ernstige carapatiënt moet eventueel de bergen in (Davos), een bleekneus moet in de zomermaanden de zon opzoeken aan zee of in de bergen, iemand die de huidziekte psoriasis heeft (je schrijft over huidklachten) kan van tijd tot tijd (zelfs op kosten van het ziekenfonds) modderbaden nemen in de Dode Zee in Israël en wie oververmoeid is, is toe aan vakantie.
Ik doe natuurlijk maar een greep. Maar reken er op dat de eerste mensen (Adam, Eva...) het moesten doen met wat God in Zijn grootheid en goedheid in de schepping heeft gelegd. Dus: van de natuurgeneeskunde geen kwaad woord. Het punt is alleen: wij zijn in veel opzichten van de natuur weg gegroeid. We kunnen als mensen van de 21e eeuw niet helemaal meer terug, omdat we in een cultuur leven van (ik doe weer een greep): haasten, autorijden, veel zittend werk, weinig beweging, blikgroente, milieuvervuiling enz. Dus: tegen je verdiepen in natuurgeneeskunde is m.i. geen bezwaar. Al zul je ook veel dingen kunnen tegenkomen (want de natuurgeneeskunde is heel breed) waar je weer nieuwe vragen over kunt hebben, zoals acupunctuur, yoga, ademhalingstechnieken enz. Maar daar kan ik nu niet op ingaan
Toch zeg ik er ook wat bij: De natuurgeneeskunde is erg 'in' in onze tijd. Er zit echter ook een 'maar' aan. Er is in onze tijd een groeiende belangstelling voor de natuur, maar dat is niet zozeer omdat men gelooft in God als Schepper, maar om de natuur op zichzelf. Er zijn mensen die spreken van "moeder Aarde" (met een hoofdletter) of "moeder Gaia", je kunt reizen maken naar plaatsen op de aarde die men bijna goddelijk vereert omdat de aarde daar bijvoorbeeld stralen zou geven die voor de mens heilzaam zijn, enz. De achtergrond daarvan is onder andere de New Age-beweging, en die is ten dele weer beïnvloed door het Boeddhisme, die de vergoddelijking van de natuur kent. Vandaar dat veel mensen die de natuurgeneeskunde aanhangen nog wel eens reizen maken naar India of andere landen waar het Boeddhisme de hoofreligie is, vanwege de grote aandacht en eerbied voor de natuur in die religie.
Een voorbeeld daarvan is Prinses Irene, die enkele jaren geleden (1995) het boek "Dialoog met de natuur" schreef (haar nieuwe boek heb ik nog niet gelezen) en 'contact' zegt te hebben met dieren, bloemen, stenen, bomen, enz.. Onder andere schrijft ze dat ze een beukenboom omhelst en zegt: "Lieve beuk...", enz. Ik zou eventueel in een opwelling ook geneigd kunnen zijn om een beuk te omhelzen, maar ik zou dan in eerste instantie de grootheid van God als Schepper belijden als ik die beuk zag en niet zozeer zeggen: "lieve beuk", maar: "grote God". Dus: pas op voor natuurverafgoding. Belijdt steeds als je het goede en grootte in de natuur ziet, God als Schepper en schaam je er niet voor dat ook uit te dragen.
Nu heb je twee vragen gesteld: over holisme en over zelfgenezend vermogen. Met beide is op zichzelf niets mis, als je de bijbelse lijnen maar in het oog houdt. Holisme wil zeggen dat je niet alleen een deel ziet, maar het geheel (holos = geheel). Een holistische visie op ziekte wil zeggen dat je ziekte niet op zichzelf ziet, maar (voor zover dat mogelijk is natuurlijk) in iemands hele context: zijn achtergrond (woont hij in een klein flatje in de binnenstad of in een ruime woning aan de rand van het bos?), zijn werksituatie (staat hij aan de lopende band in een lawaaierige fabriek of doet hij zijn werk in de vrije natuur?), heeft hij van huis uit basisvertrouwen (een warm nest) meegekregen of liep hij bepaalde trauma's op (ouders die nauwelijks tijd voor hem hadden, of dreigende oorlogssituaties, denk aan allochtonen/vluchtelingen die naar ons land kwamen), veroorzaakt zijn werk hem veel stress of doet hij het ontspannen en met plezier?, enz.
Ook aan de holistische visie zit een 'maar': als er bijvoorbeeld ook de geestenwereld bij wordt betrokken en men contact met die geestenwereld zoekt. Ook dat behoort bij de New Age gedachte. Dan worden natuurlijk grenzen overschreden. Dus je moet altijd op je hoede blijven. Maar nog eens: geldt dat niet elke studie en de hele
wereld waarin we leven?
Je tweede vraag: beschikt de mens over een zelfgenezend vermogen? In zekere zin: ja. God zelf heeft dat in de mens gelegd. Voorbeelden: je bloed haast zich naar de plek waar je een wond hebt, probeert er een korst over te leggen en draagt allerlei genezende elementen aan waardoor de wond na een week genezen is. Hetzelfde gebeurt, op een wat andere manier, wanneer je een infectie oploopt. Goede beweging veroorzaakt een goede doorbloeding en werkt genezend; dus een zieke moet, als het even kan het bed uit en bewegen. Hetzelfde geldt de slaap, die heilzaam kan zijn. Of de buitenlucht, enz. In allerlei kleine en soms grotere dingen hebben we een zelfgenezend vermogen. Schiet dat zelfgenezend vermogen tekort, dan komen er medicijnen aan te pas. In zekere zin zou je kunnen zeggen: medicijnen helpen en stimuleren het zelfgenezend vermogen van de mens. Natuurlijk alles onder de zegen van God. Wat je schrijft: dat de mens bij veel klachten niet ziek, maar uit balans is, vind ik te sterk uitgedrukt. Maar dat hij bij ziekte uit balans is en dat die balans moet worden hersteld vind ik een juiste gedachte.
Nu vraag je ook nog: mag ik mij in de natuurgeneeskunde verdiepen, terwijl ik weet dat God de grote genezer is? Mijn antwoord is weer: ja. Hetzelfde geldt voor iemand die medicijnen gaat studeren en arts of chirurg wil worden. En ook als je zelf ziek bent. Mag je naar een dokter, terwijl God de grote genezer is? Ja. Maar God moet het zegenen. Denk aan een boer: Hij kan op zijn veld niets doen groeien. Maar hij zal er alles doen om een goede oogst te krijgen: ploegen, mesten, zaaien, beregenen (water geven). Je zou bijna zeggen: die boer doet het allemaal zelf. Maar een gelovige boer zal er met verwondering naar kijken als het zaad opkomt en hij zal er de Heere voor danken.
Je mag je dus in de medische wetenschap en ook in de natuurgeneeskunde verdiepen. Juist omdat God de grote genezer is. Maar houdt Hem daarbij in het oog. Het geldt voor alles wat je doet: doe het in afhankelijkheid van Hem. En let daarbij op veel wat zich in onze tijd aandient en op gespannen voet staat met de Bijbel en met het geloof in God de Schepper.
Je schrijft dat je huidklachten hebt. Ook daarvan geldt het, of je nu bij een natuurarts of bij een reguliere dokter loopt, dat God de behandeling en de middelen moet zegenen. Maar dat zul je wel geleerd hebben. Ik wens je er veel sterkte bij en hoop dat je mag herstellen.Van harte Gods zegen daarbij.
Ds. J. Veldhuizen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Veldhuizen
- Geboortedatum:02-01-1938
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Wapenveld
- Status:Inactief
