Fetish

Ik ben een man van middelbare leeftijd. Als kind had ik al een voorliefde voor het dragen van nylonkousen. Mijn homofiele geaardheid speelt hierbij een rol. Ben getrouwd en mijn vrouw is van mijn geaardheid en voorliefde voor kousen op de hoogte. Ik draag graag kousen onder een lange broek. Dit geeft mij een fijn gevoel. Het is voor mij een compensatie voor mijn worsteling met mijn geaardheid. Het lijkt mij soms beter dit te doen in plaats van van begeerte te branden. Toch vraag ik mij hierbij af of je als christen een dergelijk fetish mag toestaan aan jezelf. Heb echter grote moeite dit na te laten. Ik zou graag hierover iemand raadplegen.

Beste raadpleger,

Ik zeg gelijk maar eerlijk dat ik je vraag ook even voorgelegd heb aan een reformatorische psycholoog/seksuoloog. Met behulp van zijn input kom ik tot de volgende reactie. 

Je schrijft dat je vrouw op de hoogte is van je voorliefde voor kousen. Ik ga er even van uit dat zij ermee instemt dat je ze draagt. Verder heb ik de indruk dat je er niemand aanstoot mee geeft en dat het ook geen gevaar oplevert voor jezelf of voor anderen. Als dat allemaal zo is, lijkt me deze fetisj geoorloofd.

Natuurlijk is zo’n fetisj als het erop aankomt ‘raar’. Ik kan God niet narekenen, maar ik kan me voorstellen dat Hij deze vorm van seksualiteitsbeleving bij de oorspronkelijke schepping niet heeft bedoeld. Maar daarom hoeft het nog geen zonde te zijn. Het is wel gebrokenheid, zoals homoseksualiteit in het algemeen gebrokenheid is.

Ik vergelijk het wel eens met dyslexie of met stotteren. Ook dat is gebrokenheid. In een niet-gebroken wereld zou niemand dyslectisch zijn of stotteren. Maar als je niet anders kan, is het  gelukkig niet verkeerd om stotterend te praten. Zo is het ook met homoseksualiteit en -denk ik- met deze fetisj. Als je niet anders kan dan je seksualiteit zo te beleven, is dat niet per definitie verkeerd. Voorwaarde is natuurlijk wel dat je er niet mee tot zonde komt. Uit je brief maak ik op dat die voorwaarde bij jou aanwezig is. Het dragen van kousen helpt je zelfs om van de zonde weg te blijven.

Ondertussen is jouw situatie voor jou en je vrouw niet makkelijk, denk ik. Je zult het me wel niet kwalijk nemen als ik vooral ook mijn respect uitspreek voor je vrouw; dat zij jouw homofiele geaardheid accepteert. Weet dat jullie situatie niet uniek is. Ik ken verschillende echtparen waarvan de man homofiel blijkt te zijn en die toch in liefde bij elkaar blijven. “De Heere moge jullie harten richten op de liefde van God en op de volharding van Christus” (2 Thess. 3:5).

Herman van Wijngaarden

Dit artikel is beantwoord door

Herman van Wijngaarden

• Geboortedatum:
  06-02-1963
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Driebergen
• Status:
  Actief

33 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven