Vraag
Vroeger als kind hoorde ik nergens bij. En nog steeds niet. Zelf heb ik dat wel geaccepteerd. Maar ik heb nu heel veel moeite dat mijn kinderen hetzelfde overkomt. Dat houd me heel erg bezig. Waarom zijn wij niet goed genoeg om mee om te gaan? Waarom wil God dat? Waarom laat Hij dat toe?
Antwoord
Dat moet wel heel naar voelen als u bepaalde nare jeugdherinneringen opnieuw denkt mee te moeten maken.
Als ik het goed lees, bent u er bang voor dat dit zich bij uw kinderen herhaalt. Maar het is dus nog niet aan de orde. Hopelijk gebeurt het dus niet. U lijkt dit aan God toe te schrijven. Maar Die heeft de zonde niet in de wereld gebracht. Hij laat wel veel toe, maar dit gebeurt onder volle verantwoordelijkheid van mensen. God wil niets liever dan dat de mens zich bekeert tot Hem en Zijn geboden. Ik wijs u tenslotte graag op Psalm 10:14 onberijmd, waar u de weg gewezen wordt door diezelfde liefdevolle God om dicht bij Hem te schuilen en alles aan hem te vertellen.
Van harte Gods Zegen,
J. M. Strijbis
Lees ook: alle artikelen over 'Trauma'.
Dit artikel is beantwoord door
J.M. Strijbis
- Geboortedatum:16-06-1956
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Gouda
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Docent(opleider) Driestar Hogeschool
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wat moeilijk wat je hebt meegemaakt! Misschien is er iets aan te doen als je kinderen er niet bij horen of dat dit erop lijkt/gaat lijken? Vroeger ben ik als kind gepest en ik denk dat dit te maken had met mijn (ouderwetse) kleding, sociale vaardigheden en mijn gevoeligheid... Ik denk dat ik iets uitstraalde dat ik zo reageerde op plagerijen dat ze er veel plezier in hadden. Ik zeg dit niet om iemand de schuld te geven van hoe het ging. Het was alles bij elkaar... Sommige dingen kun je niet beïnvloeden, maar andere dingen kun je wel doorbreken of leren. Als pesters niet (willen) veranderen of stoppen, kunnen soms de gepeste kinderen zelf wel iets doen. Een kanjertraining of sociale vaardighedentraining volgen of iets anders. Ik weet dat dit geen pasklare oplossing is, maar ik hoop dat je samen met school of hulpverlening iets kunt bedenken om iets aan de situatie te doen. Sterkte en wijsheid in alles!
