Geen geheimen voor elkaar

Alles aan elkaar vertellen is wel héél veel! Als ik iets aan mijn getrouwde vriendin vertel moet ik er wel op aan kunnen dat zij niets doorvertelt, soms ook niet aan haar man. Dar geeft toch ook niet? Soms is het een situatie waarbij ik zeg: je mag t gerust aan je man vertellen maar houdt het hier tussen 4 muren. Maar soms wil ik ook niet dat haar man het weet. Dat moet toch kunnen als vriendinnen zijnde?
Als je een beroep hebt waarbij er sprake kan zijn van beroepsgeheim dan heb je dit toch ook? Als je arts bent dan vertel je toch ook niet dat je vanmorgen nog de dominee op het spreekuur had? Andersom, als je man dominee is dan zeg je ook niet dat ouderling X voor problemen zorgt met lid Y. Er zijn gewoon situaties waarbij je moet vertrouwen dat je partner iets niet vertelt om een ander niet te beschadigen.
Ik zou doodmoe worden als ik overal van op de hoogte moet zijn van mn partner én ook als ik alles zou moeten vertellen. Het is wat anders als het je partner zou beschadigen als je het niét zou vertellen. Als je wel érg leuk met die ene collega overweg kunt of stiekum met een andere man af zou spreken.
Maar wat heeft je partner eraan als je zou vertellen dat je vriendin geweest is en ze verteld heeft dat ze ruzie met haar man gehad heeft bv. Je moet als vriendinnen onder elkaar of als vrienden onder elkaar toch ook kunnen praten zonder dat het gelijk doorgespeeld wordt?

Dat ligt eraan.
Als het controle is, dus laat eens zien met wie je vandaag allemaal contact hebt gehad via Whatsapp en laat eens al je emails lezen, zou ik het ook niet laten zien, dat is ongezonde controle, vertrouwen moet daarin ook aanwezig zijn.

Je moet in elk geval alles kunnen vragen en alles kunnen vertellen als het nodig is. Als het erom gaat dat jij moeite hebt met je man vertrouwen, wat er daar ook voor reden voor is, dan zou het je man sieren als hij daar begrip voor toont en jou voorziet van wat je nodig hebt daarin (voor zover mogelijk). Mijn man heeft mij altijd toegang tot zijn telefoon verleend, niet met als doel om zijn berichten te verkennen overigens, maar als ik dat toch had gedaan moest hij lachen en zei hij ‘kon je het weer niet laten ?’ Als je niets te verbergen hebt hoef je ook nergens spastisch over te doen. Mijn man heeft daarmee in twee jaar tijd mijn vertrouwen gewonnen en ik voel nu nul reden om hem te controleren. (En dat terwijl ik vóor mijn man slechte ervaringen heb gehad die tot dat wantrouwen hebben geleid.)
Overigens is dat niet iets wat je kunt eisen, maar wel iets waar in een gezonde relatie ruimte voor moet zijn.

Wat geheimen van vrienden of vriendinnen betreft: natuurlijk hoef je die niet met elkaar te delen. Je bent een mens, geen roddelblad.

Vraagstelster zegt niet of dit persoonlijke zaken zijn of dingen die zij ook moet weten.
Als hij niet zegt dat hij van baan wil veranderen, solliciteert en aangemomen wordt, kan dit dus voor vervelende problemen zorgen.
Je hebt mannen die beheren de financiën zodat hun vrouw niet weten hoe ze er financieel voorstaan.
En zo zijn er meer dingen te bedenken, vanwege het "haantjesgedrag" .
Maar je hebt als man of vrouw het recht om dingen voor jezelf te houden. Heel vervelend als je vriendin dingen die jij in vertrouwen hebt verteld, doorbrieft aan haar man. Dan zou voor mij de vriendschap over zijn.

Ben het met Lekkerbek eens!
Toch kunnen er situaties zijn waar het niet zo eenvoudig ligt.
Mijn uitgangspunt was en is "wat in vertrouwen wordt verteld, blijft in vertrouwen". Dat geldt voor privé en zakelijk!
Zelfs als je zelf advies over het vertelde zou willen hebben... ik heb de stelregel: eerst toestemming vragen om zonder namen etc. te noemen advies te vragen. Geen toestemming: dan het in vertrouwen vertelde "teruggeven".

Ik zou niet durven aan mijn vriendinnen te vragen iets geheim te houden voor hun echtgenoot. Niet dat ze alles 1 op 1 doorvertellen, maar dat laat ik aan mijn vriendinnen over.

Er zijn ook mannen in mijn vriendengroep en ik heb vooraf duidelijk gemaakt dat ik geen geheimen met vrienden heb voor hun echtgenotes.