Vraag
Waarom is het geloof in de ene plaats strenger dan in de andere plaats? Ik ben geboren in Rouveen en heb tot m’n 24ste jaar bij m’n ouders gewoond. Ik heb menige tik van m’n vader gekregen. Discussie kon nooit. Zijn opvatting over het geloof moest ik aannemen.
Antwoord
Het werd me bij het lezen van zinnen na de vraag meteen al duidelijk dat er een heel verhaal achter schuilgaat, waarvan hij of zij maar een heel klein gedeelte vertelt. Ik wil daarom eerst maar even beginnen met de vraag zelf.
We belijden in de kerk bijna iedere zondag de Apostolische Geloofsbelijdenis. De voorganger leidt dat in met de woorden dat wij “ons algemeen, ongetwijfeld, christelijk geloof belijden.” Dat wordt natuurlijk niet voor niets zo gezegd. Nu gaat het mij even om dat woordje “algemeen”. Het geloof is algemeen, dat wil zeggen: algemeen door de kerk aanvaard als samenvatting van ons geloof. De Apostolische geloofsbelijdenis is ontstaan in een tijd dat de kerk nog niet verdeeld was in allerlei landelijke kerkverbanden en denominaties. Toen zijn deze twaalf artikelen opgesteld waarmee de kerk gezegd heeft: “Dit is de kern van het geloof, en dat is in overeenstemming met de leer van de apostelen. Wie dit (met hart en mond) belijdt, is zalig en behoort tot de wereldwijde Kerk van Christus.” Dat is wat de apostel Paulus bedoelt als hij in de brief aan Efeze schrijft dat er één geloof is, net zoals er maar één Heere is (Efeze 4:5). Het geloof kan dus niet in de ene plaats strenger zijn dan in de andere plaats, want er is maar één geloof.
Wat de vragensteller denk ik bedoelt is dat dit éne apostolische geloof in de praktijk in Rouveen anders handen en voeten krijgt dan bijvoorbeeld in Amsterdam, Limburg of Los Angeles (VS). Hoe kan dat? Ik denk dat hiermee echter de vragensteller dingen door elkaar haalt en het helpt om dat even helder op een rijtje te zetten.
Je bent opgegroeid in de situatie waarin je vader ‘het geloof’ gebruikt heeft om zijn gezin met harde hand te leiden. Vaders wil is wet en ben je het ergens niet mee eens, dan is de ruimte er niet bij vader om dat (met respect) te melden maar je hebt je aan te passen. Einde discussie. Zo is het geloof sterk beïnvloed door wie jou vader voor jou is geweest. Bij ‘geloof’ moet je denken aan vaders gedrag. Maar let op: zijn gedrag is juist niet in overeenstemming met het geloof! Jouw beeld van geloof (en misschien ook wel van God) is daardoor niet gestempeld door het apostolische geloof maar door het zondige gedrag van je vader.
Ik laat hier het woord ‘zondig’ vallen. Dat komt omdat ik bij het lezen van de vraag moet denken aan wat Paulus zegt in Kolossenzen 3:21: “Vaders, terg uw kinderen niet, opdat zij niet moedeloos worden.” Of Efeze 6:4: “En vaders, wek geen toorn bij uw kinderen op, maar voed hen op in de onderwijzing en de terechtwijzing van de Heere.”
Ik hoor in de toon van je vraag een getergd kind, die een moeilijke jeugd gehad heeft door een dominante vader. En dat niet alleen: een vader die daar ook nog het geloof voor misbruikt heeft. Hij vertoont als Vader niet het beeld van God de Vader die vol ontfermen -en ook met terechtwijzing!- zijn kinderen opvoedt. Een trieste en zondige situatie met ingrijpende gevolgen voor alle betrokkenen.
Je moet gaan leren dat het geloof iets totaal anders is als wat je thuis hebt meegekregen in het voorbeeld van je vader. Mag ik twee adviezen geven?
1. Lees en bestudeer zondag 9 tot en met 24 van de Heidelbergse Catechismus. Dat gaat over de twaalf artikelen van het geloof, waarover ik het zojuist had. Door dat te lezen en tot je te nemen zul je merken dat het geloof echt iets anders is dan “vaders wil is wet”, maar dan lees je over God de Vader die jouw redding zoekt, God de Zoon die jouw redding werkt, en de Heilige Geest die dat wil toepassen in je hart en leven.
2. Vraag de Heere of Hij je -al ben je wat ouder en al lang geen kind meer- een geestelijk vader (of moeder) geeft. Misschien iemand in de gemeente die naar je omziet, om je geeft en bovenal die door Gods genade wél wat dat beeld van God als Vader vertoont. Ik kan uit eigen ervaring spreken dat de Heere zo’n gebed wil verhoren. En bid dan ook voor je vader. Dat hij tot inkeer zal komen en vergeving zal vragen van die grote zonde om niet het vaderbeeld van God te vertonen aan zijn kind(eren). Want dat is de roeping van iedere vader.
Ik hoop van harte dat ik je hiermee op weg help en wens je veel sterkte en een ware geestelijke vader toe.
Kand. D. H. J. Folkers
Dit artikel is beantwoord door
Ds. D.H.J. Folkers
- Geboortedatum:28-01-1986
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Abbenbroek
- Status:Actief
