Vriendin liegt over vorige relaties

Bijna anderhalf jaar heb ik een relatie. Het begon allemaal leuk en fijn, totdat ik mijn vriendin op leugens begon te betrappen m.b.t. haar vorige relaties. Het begon eerst met een vriend: met hem had ze alleen geknuffeld, maar later bleek dat dat steeds verder is gegaan tot bij elkaar slapen (ze woonden allebei op zichzelf) en alle vormen van seks, behalve op de manier waarop je zwanger wordt. Beetje bij beetje kwam het verhaal eruit. Maar daar bleef het niet bij. Ditzelfde was bij nog drie vrienden gebeurd en er waren nog twee relaties van korte duur, waarbij alleen gezoend, geknuffeld en op elkaar gelegen is met kleren aan. Na de eerste leugens wilde ik de waarheid weten. Telkens kwam er een beetje meer waarheid, maar ook extra leugens en ontkenningen die paar weken later toch weer anders bleken te zijn.

In de eerste maanden van onze relatie hoorde ik soms minder van haar, maar bleek dat ze nog met een ander ‘logeerde’ op die momenten. Ik ben verslagen van alle verdriet en teleurstellingen, omdat ik echt van haar heb gehouden. Zelfs zo dat ik met haar seks gehad heb, omdat ze dan van porno-prikkels bevrijd zou zijn. Nu ben ik op een punt dat alle begrip weg is.

Mijn vragen zijn nu: kan dit ooit nog een goede relatie worden? Ik ben boos om alle leugens die mij zoveel verdriet en pijn hebben gedaan en het vertrouwen weggenomen hebben. Is dat normaal? Bij haar blijven of toch een einde aan de relatie maken? Kan vertrouwen weer hersteld worden of komt dat nooit terug als het weg is? Als het uit gaat, mag ik dan nog met een ander opnieuw beginnen over een heel aantal jaren als alles verwerkt is? Hoe moet ik met de heftige gevoelens van woede en pijn omgaan, mijn werk lijdt onder alle pijn en kan nergens meer plezier in hebben of me ergens op concentreren.

Beste vriend,
 
Om eerlijk te zijn, ik vind het wat lastig om een reactie te geven. Je vraag is best complex. Je schetst jouw gevoel en je benoemt een aantal feiten. Op basis daarvan zou een derde (ik in dit geval) snel geneigd zijn te zeggen; stop met deze relatie, laat je verdriet de vrije loop en herpak jezelf later weer. 
 
Tegelijk zou ik voor ik echt een antwoord geef, het verhaal van je vriendin willen horen. Wanneer je (heftige) emoties hebt, wordt je kijk op de werkelijkheid er meestal niet scherper op. Ik vermoed dat jij op die regel geen uitzondering vormt. 
 
Jij zit op dit moment met een gebrek aan vertrouwen in je vriendin. Op zichzelf is dat al een reden om een relatie te beëindigen. Tegelijk moet je jezelf dan wel afvragen of je twijfels terecht zijn. Wanneer ik jouw verhaal lees, lijkt het daar wel op. Maar nogmaals, wat is het verhaal van je vriendin? Wat is er gebeurd en waarom vertelt zij niet alles in één keer? Durft ze open te zijn tegen jou? En zo niet, wat is daar de reden voor? Hoe kijkt zij aan tegen jou en jullie relatie? Heeft zij vertrouwen in jou?
 
In je vraag merk ik dat je wel boos en verdrietig bent, maar dat je tegelijk niet los wil komen van je vriendin, klopt dat? Eigenlijk ligt de sleutel bij jezelf; wil je zelf verder of niet? 
 
Aan jou/jullie de vraag: is er in jullie omgeving iemand te vinden die eerst naar jou luistert, vervolgens met je vriendin spreekt en dan met jullie samen? Je zou kunnen denken aan een professional in hulpverlening of kerk. Je hebt, denk ik, voldoende positieve dingen met elkaar gedeeld (toch?) om een verdere relatie een kans te geven. Soms heb je daar hulp bij nodig. Dat is geen schande, in jullie geval zelfs een noodzaak. 
 
Op dit moment en met deze beperkte informatie zou ik tegen je willen zeggen, laat je even niet leiden door je gevoel, even je verstand erbij. Ik krijg het gevoel dat duidelijkheid en een heldere communicatie op dit moment ontbreekt. Zet snel een stap naar openheid en je merkt vanzelf wat er dan gebeurt. Misschien botsen jullie zo erg dat je uit elkaar gaat, misschien val je elkaar in de armen. 
 
Ik besef dat mijn antwoord slechts een mogelijke eerste stap is op weg naar duidelijkheid. Voor de tweede stap moet je in je omgeving iemand zoeken die je vertrouwt. Vergeet daarnaast niet je hart uit te storten bij Hem die ons echt hoort (Ps. 62).
 
Met vriendelijke groet,
Michel van Heijningen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M. (Michel) van Heijningen

• Geboortedatum:
  08-06-1976
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Alblasserdam
• Status:
  Actief

173 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven