Vraag
Ik zit met een vraag. Ik ben bijna klaar met mijn Beroepsbegeleidende leerweg (BBL) -opleiding, werken en leren. Deze opleiding en het werk vind ik niet leuk. Dat was al vrij in het begin. Omdat ik niet wist wat ik wilde gaan doen ben ik door gegaan. Nu hoop ik dus nog nog klein jaartje vol te houden en heb ik in ieder geval een diploma niveau 4 op zak.
Nu wil ik dolgraag een Beroepsopleidende leerweg (BOL) -opleiding gaan volgen, dus hele dagen naar school. Heb eindelijk iets gevonden wat mij ontzettend leuk lijkt. Alleen mijn vader staat er totaal niet achter. Hij geeft als reden: nu verdien je en straks dus vier jaar niet. Hij denkt totaal niet verder. Dat doet mij pijn. Ik vind het zelfs dom dat hij zo denkt. Hij begrijpt niet dat ik na deze opleiding meer kan gaan verdienen. Sowieso is mijn vader behoorlijk negatief en ziet overal de nadelen van in en benoemt die ook erg nadrukkelijk. Daardoor ga ik weer twijfelen... Is het nou echt zo raar om op m’n twintigste nog aan een vierjarige studie te beginnen? En hoe kan ik mijn vader wat meer positiever laten denken?
Antwoord
Beste...,
Wat vervelend voor je dat je vader wat negatief naar een mogelijke vervolgstudie kijkt. Ik kan mij voorstellen dat dit teleurstellend voor je is. Ook al ben je zo ongeveer volwassen, elk mens blijft er behoefte aan hebben dat voor jou belangrijke mensen en dus in elk geval ook je ouders, je willen bevestigen in wat jij doet en in de keuzes die je maakt.
Nu mijn eerlijke reflectie op jouw keuze, zoals ik dat altijd probeer te doen met de studenten waar ik mee om mag gaan. Ik probeer studenten niet naar de mond te praten en ouders ook niet, maar ik probeer een authentieke zienswijze door te geven.
Als er één ding is wat volgens mij niet de prioriteit heeft in ons bezig zijn op deze aarde, is dat wel ‘geld verdienen’. Natuurlijk, geld is nodig om er financieel gezond voor te staan, maar geld maakt niet gelukkig en het kan niet het doel van ons bestaan zijn. Je leeft om de kwaliteiten die God aan je heeft toevertrouwd verder te ontwikkelen en om daarmee van betekenis te zijn op deze wereld. Tegen mijn studenten zeg ik altijd dat je een studie, een baan moet kiezen waar je vreugde en voldoening in vindt. Werk dat bij je past en dat je leuk vindt. Wat er maandelijks op je bankrekening bijgeschreven wordt, vind ik minder belangrijk. Ik zie mensen bijzonder gelukkig zijn en veel voldoening in het leven vinden die het financieel krap hebben en ik zie ‘rijken der aarde’ die zuur en zeurderig door het leven gaan. En ja, natuurlijk ken ik gelukkig ook mensen die het financieel heel goed hebben, die gelukkig zijn en die vanuit al hun rijkdom van betekenis kunnen en willen zijn door bijvoorbeeld gul te geven aan minder bedeelden, aan goede doelen en de kerk.
Dus vind ik het vreemd dat jij op je 20e nog een studie gaat beginnen? Absoluut niet! Als dat het is wat bij je past, waar je plezier aan beleeft, moet je dat vooral doen. Economische overwegingen zijn wat mij betreft geen prioriteit bij een studiekeuze, maar dat wat je hart heeft. Dan is studie en werk ook geen straf of een vervelende verplichting, maar mag je het fluitend doen. En als je dat doet ben je ook een bron van vreugde voor de mensen die met je samenleven en samenwerken.
Ik hoop dat het je lukt om bovenstaande overwegingen met je vader te delen en ik hoop ook dat hij er wat van kan overnemen. Als dat niet zo is, is dat heel jammer voor jou, maar laat het geen verhindering zijn voor de weg die jij volgens jou moet gaan.
Ik zou je zoveel voorbeelden kunnen geven van mensen die wendingen in hun (studie)leven maken als gevolg van bepaalde levensomstandigheden en/of voortschrijdend inzicht. Het zijn vaak de mensen die op de beste manier rijpen en tot groei en bloei komen.
Een dergelijke weg wens ik jou van harte toe, in de hoop dat velen nog veel plezier aan je mogen beleven en niet in het minst ook de Schepper van je leven!
Drs. Els J. van Dijk
Dit artikel is beantwoord door
drs. E.J. (Els) van Dijk
- Geboortedatum:28-01-1956
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Voormalig directeur Evangelische Hogeschool. Nu begeleiding en advies.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Echter, het maakt mijns inziens nogal uit of je straks na een afgeronde MBO-4 opleiding, een HBO studie gaat doen. Of dat je opnieuw een MBO opleiding start in een andere richting.
Dat eerste is vaak een verantwoorde keuze. Een HBO opleiding geef je inderdaad een bredere basis voor de toekomst.
Maar als er toch spraken is van opnieuw een MBO-opleiding, dan snap ik het voorbehoud van je vader eigenlijk wel! In dat geval zijn er toch wel andere wegen om het gewijzigde doel te bereiken? Zeker als een groot deel van de algemene vakken sowieso afgerond is.
Ik ben eigenlijk wel benieuwd wat de vraagsteller hier bedoelde: een nieuwe MBO opleiding of een HBO studie?!
Vragensteller, ik kan je alleen maar aanraden om de opleiding te kiezen die JIJ graag wil doen. Je bent nog jong! Als je nu al gaat werken in een sector die je niet ligt, dan duurt het nog eeuwen tot je met pensioen mag en werk je al die tijd met minder plezier. Je kunt nog jaren lang gaan werken en van studeren is nog nooit iemand minder geworden. Dus ga ervoor zou ik zeggen en laat je niet door je vader iets anders aanpraten. Al begin je op je 40e nog een opleiding, dan nog moet dat geen bezwaar zijn.
Als je je volgende opleiding ook half werken half leren doet dan kun je het zelf bekostigen. Mijn eigen ervaring is dat de opleidingen die ik later gedaan heb en zelf betaald heb (ik ben een laatbloeier) met veel meer plezier heb doorlopen omdat het echt van mezelf was. Heb er helaas meer dan de opleiding die mn ouders betaalden mn best voor gedaan. Helaas bedoel ik dat ik eigenlijk nog meer mn best moest doen toen het door mn ouders betaald werd. Maar ja zo wijs was ik toen nog niet.
Misschien een optie voor je als je vader bij zijn standpunt blijft. Je kunt ook een poosje werken met je huidige diploma en het geld bij elkaar sparen. Als je het daarna nog steeds graag wilt dan kun je het zelf betalen.
Ik ben het ermee eens dat je uiteindelijk een baan moet hebben waar je het helemaal naar je zin zult hebben. Toch kan een 2e keus ook prima zijn, ook dat weet ik uit ervaring. Door een val 21 jaar geleden kon ik niet meer het werk doen waar ik zo aan verknocht was. Wat heb ik dát erg gevonden!!!!
Uiteindelijk na een paar opleidingen weer werk gevonden. Prima werk waar ik tot mijn pensioen (duurt nog 20 jaar, hahaha) kan blijven. Het had nooit mijn eerste keus geweest maar nu ik hier werk heb ik het gelukkig toch ook naar mijn zin! Het kán dus wel! Tuurlijk hoop ik voor je dat je vader er in mee gaat! Maar jij weet vast waar zijn overwegingdn vandaan komen. Als het financieel niet kan of moeilijk gaat dan zal je je er toch bij neer moeten leggen.
