Terughoudend met Psalm 43 vers 4

Geachte ds. Tuinier. Bij ons in de kerk werd recentelijk door een ouderling een preek van u gelezen, namelijk uit Hebreeën 12:12-29. Wat mij persoonlijk zwaar viel was dat Psalm 43:4 gezongen werd.

Dan ga ik op tot Gods altaren,
Tot God, mijn God, de bron van vreugd;
Dan zal ik, juichend, stem en snaren
Ten roem van Zijne goedheid paren,
Die, na kortstondig ongeneugt',
Mij eindeloos verheugt.

Kan deze psalm in deze preek gezongen worden? Ik vind dat men hier terughoudend in moet zijn. Laatst is deze nog gezongen bij een begrafenis van een jong gemeentelid. In deze dienst ging een roepstem uit en was ik erg ontroerd. Wat is hier uw visie op?

Deze vraag beantwoord ik vanuit New Sealand. Op dit moment heb ik niet helder welke preek je bedoelt. Ik denk over het bloed van de Middelaar Jezus Christus. Mijn reactie is kort: door Gods genade is in Zijn bloed eeuwig zalig leven voor een doodschuldige. Daarom is vers 4 van Psalm 43 toepasselijk. Simeon zingt deze psalm met de Zaligmaker in zijn armen.

Wat een grote genade als deze psalm gezongen mag worden na het heengaan van een jong lid van je gemeente. Hopelijk mag het jou met jaloersheid vervullen. Want dit is ook voor jou te verkrijgen.

Groeten uit Carterton,
Ds. D. W. Tuinier

Dit artikel is beantwoord door

Ds. D.W. Tuinier

• Geboortedatum:
  28-04-1964
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Kampen
• Status:
  Inactief

100 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven