Vraag
Ik ben ongeveer tien jaar geleden tot geloof gekomen na een leven vol geweld, drugsverslaving, diefstal, losbandigheid, leugen, detentie, enz. En over veel dingen heb ik na tien jaar nog geen overwinning! Nog steeds weet ik niet hoe ik naar de hemel kan gaan. Moet ik mijn leven aan God geven om gered te worden? Moet ik Jezus volgen om gered te worden? Ik vraag dit omdat ik twijfel hoe ik gered moet worden.
De Bijbel zegt door geloof alleen, maar er wordt gepreekt dat ik Jezus moet volgen om de eeuwigheid te beërven. En waar staat dat in de Bijbel dat ik heel mijn leven aan Hem moet geven? En wat is eigenlijk heel mijn leven geven aan God? Dus als ik mijn leven moet geven is er iets wat ik moet doen om gered te worden, dan is die redding dus voorwaardelijk? Niemand kan mij hier een duidelijk antwoord op geven.
Deze vraag werd ook besproken in het programma 'Pastorie online':
Antwoord
Geweldig om te horen dat je tot geloof gekomen bent! Want dat is het allermooiste en belangrijkste tijdens ons leven hier en nu. Maar in jouw vragen en de manier waarop je ze stelt proef iets van verwarring. Want wat is nu geloven eigenlijk? Hoe ziet dat er uit? En wat voor gevolgen heeft dat? Ik wil proberen om je een zo duidelijk mogelijk antwoord te geven, al is er ongetwijfeld veel meer over te zeggen. Als ik jouw vragen afweeg en probeer samen te vatten komt voornamelijk neer op het punt: wat is nodig om gered te worden? In jouw vragen noem je verschillende zaken die daar allemaal mee te maken hebben.
Laten we bij het begin beginnen. Wat zegt God in Zijn Woord over ons en onze redding? In één van de bekendste Bijbelgedeeltes legt de Heere Jezus dit uit: "Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft."
De Heere Jezus legt hier de volle nadruk op het geloof in Hem als de enige weg om gered te worden. Dus wat is nodig om gered te worden? Geloof in Jezus Christus, de Zoon van God. Maar daar beginnen de vragen pas, zoals je dat zelf onder woorden brengt. Dat geloof in Jezus Christus is alles omvattend. Dat wordt zichtbaar in wat de Heere Jezus zegt in Mattheüs 22: “U zult de Heere, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dit is het eerste en het grote gebod. En het tweede, hieraan gelijk, is: U zult uw naaste liefhebben als uzelf.”
Geloven in Jezus Christus heeft dus alles te maken met liefde (denk ook nog even aan Joh. 3:16). Liefde voor God boven alles en liefde voor onze naaste als voor onszelf. En door die liefde worden we in beweging gezet. Je kunt het een beetje vergelijken met een verliefd stelletje. Die twee hebben alles voor elkaar over, als ze maar bij elkaar kunnen zijn. Ze doen alles voor elkaar. Dat doet de liefde! Zo behoort het ook te zijn in ons leven met God. We hebben gezien, gehoord en zijn gaan geloven dat Gods genade zo groot is dat Hij mij wil en kan redden. Die liefde die we daarin zien is zo groot, dat zet ons in beweging. We willen bij de Heere God zijn. Hem volgen. Doen wat Hij wil dat we doen. Luisteren naar wat Hij ons te zeggen heeft. Zodat in jouw handel en wandel zichtbaar wordt dat je niet zelf de baas bent, maar gelooft in God die uit genade jouw Hemelse Vader wil zijn.
Maar hoe ziet dat er dan in de praktijk uit? Bijvoorbeeld dat je vaak bezig bent met vragen zoals: Maar wat wil de Heere nu van mij? Wat zou Hij van mij verlangen in deze situatie? Welke woorden zou Hij willen dat ik nu zou uitspreken. Ik denk dat je dat bedoelt als het gaat over “je hele leven aan God geven.” Al zouden andere woorden hier beter passen. Want mijn hele leven is al van God en in Gods hand, of ik het nu aan Hem geef of niet. Maar het gaat erom dat je, vanuit je geloof en aangespoord door Gods genade en liefde, achter Hem aangaat. Dus samenvattend: inderdaad, geloof alleen kan je redden. Maar door en vanuit jouw geloof zal je leven veranderen. Een geloof dat niet zichtbaar wordt in het dagelijks leven is geen geloof. Lees bijvoorbeeld Jakobus 2:14-26.
Maar dat is niet eenvoudig. Het is geen alsmaar stijgende lijn waarbij het elke dag beter gaat dan de vorige. De apostel Paulus schrijft hierover in Romeinen 7: “Want het goede dat ik wil, doe ik niet, maar het kwade, dat ik niet wil, dat doe ik. Als ik nu dat doe wat ik niet wil, breng ík dat niet meer teweeg, maar de zonde die in mij woont.” Vanwege de zonde die in ons zit en blijft tot op de laatste dag van ons leven hier, heeft geloven ook altijd iets in zich van strijden. Vechten tegen de zonde die, tegen mijn wil in, in mij zit. Maar die strijd hoef je niet alleen te leveren, luister maar naar Paulus: “Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam van deze dood? Ik dank God, door Jezus Christus, onze Heere.”
Want dat is het startpunt, het middelpunt en het eindpunt van jouw geloof: Jezus Christus! Bij Hem moet je zijn, elk moment weer! Nu is er nog veel meer over dit onderwerp te zeggen maar ik hoop dat je door dit antwoord op weg wordt geholpen!
Ds. D. van der Wal
Dit artikel is beantwoord door
Ds. D. van der Wal
- Geboortedatum:06-05-1987
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Weet je wat de praktijk is? De Heere Jezus volgen is eigenlijk je door Hem laten trekken!
Geloven is niet anders dan bedelaar worden aan de Troon der genade! In ootmoed aan de Heere vragen of Hij je bekeren wil. Ondanks de tegenstand die dat met zich meebrengt uit de hoek van de evangelische beweging. Het bewijs zit in je consciëntie. Je voelt, je weet dat je van jezelf niet dichterbij kan komen. Je kan wél roepen, trek mij Heere, dan zal ik U nalopen.
Je voelt je er buiten staan omdat je vastgelopen bent. Nou, waren er maar meer vastlopers. Dan kan je het zelf niet meer, maar dan kan God het overnemen. Wat te doen? Bedelen! Bedelen aan de troon der genade. Een bedelaar bezit niets! Jawel, zonde en ellende. Alles wat je meer hebt is te veel.
Uit genade maakt
God zalig. Niets uit ons!
Ik kopieer hier iets uit een preek over bekering van ds. Smytegelt. De welbekende oudvader van rond 1700.
Smytegelt:
Laten wij ons bekeren tot de Heere. Laten wij Hem smeken of Hij het in ons hart wil schenken, omdat wij daartoe niet in staat zijn. Maar we zijn er niet van af door een keer uit te roepen: u moet zich bekeren. Zo zal het niet gaan en we zijn daartoe niet in staat. Zal ook een Moorman zijn huid veranderen of een luipaard zijn vlekken? Net zo min zult gij ook goed kunnen doen, die gewend zijt kwaad te doen (zie Jeremia 13:23).
U vraagt misschien: hoe moet ik dat opvatten, als u zegt dat ik mij bekeren moet? Wel, u moet erom bidden. Jeremia deed het voor het verwoeste land. Ga in uw binnenkamer, zei hij en bid. ‘HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als vanouds’ (Klaagliederen 5:21).
http://www.reveilserie.nl/downloads/Reveilserie%20Preek%20509.pdf
Lees hier de hele preek uit de Reveil Serie. Als je niet zo’n lezer bent of er niet zo veel van begrijpt begint dan maar bij blz 12.
