Vraag
Ieder offer zal met zout gezouten worden. Wat betekent dat voor mijn persoonlijke leven? Eerder in Markus 9:49 staat: “Iedereen zal met vuur gezouten worden...” Daar kan ik me nog iets bij voorstellen. Maar vers 49b is een raadsel voor mij. Kan iemand me hier meer duidelijkheid in geven?
Antwoord
Beste vragensteller, dank voor je vraag. Je hebt niet de makkelijkste vraag uitgekozen, maar dat is niet erg. Het slot van Markus 9 is sowieso niet eenvoudig, er is verschil van uitleg hierover.
De tekst in Markus 9:49 is: “Want een iegelijk zal met vuur gezouten worden, en iedere offerande zal met zout gezouten worden.” Het woordje “want” geeft aan dat er een verbinding is met het voorafgaande. Het is dus niet -zoals sommige uitleggers denken- dat Markus 9 uit een losse compilatie van teksten bestaat die aaneengeregen zijn. Ik sluit me in de uitleg aan bij de serie onder redactie van Dr. J. van Bruggen, “Commentaar Nieuwe Testament”, waarin deze stelt: “In 49a gaat het over 'ieder' die in de Gehenna [= hel, vgl. vv. 43-48, EG] belandt, in 49b over een 'offer' (dat tot God opstijgt). Het vuur in Gehenna is geen offervuur, maar gerichtsvuur. Het gaat dan in 49b ook niet meer over het vuur, maar over het feit dat alles wat voor God in de hemel is bestemd (en dus niet voor Gehenna) moet worden gezouten met zout. Voor de gestraften komt het in Gehenna door vuur tot (onvruchtbaar) zout. Voor alles wat in het hemelrijk als offer wil aankomen, geldt dat het van tevoren met zout moet worden gezouten (Marcus, p. 216).”
Dat is de richting die Christus door dit ernstige woord wijst. Wat is nodig?, zoals je vraagt. Toewijding aan God! Het gaat niet om de vraag wat wij waard zijn, maar dat ons leven smaak heeft voor Christus. Dat blijkt ook uit de woorden die in vers 50 er direct op volgen: “Het zout is goed; maar indien het zout onzout wordt, waarmede zult gij dat smakelijk maken? Hebt zout in uzelven, en houdt vrede onder elkander.” Geen onderlinge twist (v. 35), maar overgave aan Christus door het geloof in Zijn verzoenend lijden en sterven (Mark.9:30vv.). Zo krijgt het leven smaak d/voor Hem.
Hartelijke groet,
Ds. E. Gouda
Dit artikel is beantwoord door
Ds. E. Gouda
- Geboortedatum:25-12-1968
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Nieuw-Lekkerland
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Als je een stoffen zak (gebruikte men vroeger) zout op de grond zette dan verloor dat zout na verloop van tijd zijn kracht, dat trok dan in de grond. Zo ook wij als wij contact (gemeenschap) hebben met de aarde / de wereld. Dan hebben dan geen kracht (tegen bederf van de wereld) meer in ons zelf.
Zout voorkomt bederf en was vroeger hét conserveringsmiddel.
Als een beest wordt geslacht dan bederft dat vlees / offer als het niet wordt gezouten. Als wij ons zelf opgeven / overgeven aan God, als een offer dan kan het niet anders of dat geloof wordt beproefd (beproevings vuur, 1 Pet 1:7). Als wij dan trouw zijn in het verborgene en wij geven niet toe aan de wil van ons vlees maar wij houden dat voor gekruisigd dan krijgen wij kracht (zout) in ons; een beproefd geloof. Zij die door godsvrucht en daardoor ook Gods kracht, langere tijd trouw staan in het verbond met hun God en die stand houden in ’s levens beproevingen en verzoekingen, krijgen kracht in hun geest en hun woorden hebben slagkracht. Zij zijn een zout. Bij hun stopt het bederf en zij zijn in staat ook anderen te helpen tegen bederf. 1 Jac. 1: 4 en 12
