Eeuwigheid der eeuwigheden

Wat betekenen de woorden eeuwig, eeuwigheid, eeuwigheden en eeuwigheid der eeuwigheden?

In het Oude Testament is het woord eeuwigheid een vertaling van het Hebreeuwse olam. In de  Septuaginta, en ook in het Nieuwe Testament is het Griekse woord: aioon.

Meestal wordt hiermee een verst denkbare tijd aangegeven. Zo werden koningen wel begroet met: leef in eeuwigheid. Maar als het van God gezegd wordt, is daar niet een bepaalde (lange) tijd mee aangeduid. Maar: van eeuwigheid tot eeuwigheid zijt Gij God.  Zonder begin, zonder einde en ook zonder vervolg van tijd. En zonder tijd kunnen wij niet denken. Het Woord van God bestaat voor eeuwig (Jes 40:8). De eeuwige God, de Schepper van hemel en aarde  (Jes. 40:28). Als in het NT gezegd wordt dat iets van eeuwigheid is dan geeft dat aan dat dit onafhankelijk is van de wisseling van de tijden (b.v. Ef. 3: 21). 

Als het gaat om eeuwigheid der eeuwigheden dan is er sprake van een Hebreeuwse manier van versterking weergeven. Zoals b.v. hemel der hemelen: de hoogste hemel. Heere der heren: enz. Pascal zei: ons bestaan ligt tussen twee eeuwigheden. 

Voor een overzicht van het gebruik van aio in het NT zie: “is aiooon een eeuwigheid”