Niet meer achterom kijken

Het is al weer negen jaar geleden dat ik mijn eerste vriendin tegen kwam. We hebben een paar weken een relatie gehad. Aan het einde van deze relatie hebben we een grote fout gemaakt door met elkaar naar bed te gaan. Toen het uit ging was mijn hart verscheurd. Ik heb God Zijn aangezicht opgezocht in het gebed en mag ook weten dat de zonde die ik heb begaan is vergeven door Hem. Toch na al die jaren loop ik wel met dit litteken rond. Inmiddels ben ik gelukkig getrouwd met mijn lieve vrouw en hebben we drie mooie kinderen van God gekregen. Aan het begin van onze relatie heb ik aan mijn vrouw verteld over mijn verleden en ze vond het moedig dat ik daar zo open over was aan het begin van de relatie. Ik was er helemaal niet blij mee met zo’n verleden, het leek net of ik haar ook heb iets afgenomen van reinheid. Omdat ik geen ‘maagd’ meer was kon ik dat niet aan haar geven.

Toch na al die jaren blijf ik (niet altijd) aan de zonde denken, eigenlijk wil ik dat gewoon afsluiten en er niet meer over nadenken. Nadat we met elkaar naar bed zijn gegaan heb ik mijn ex-vriendin niet meer gezien. Het is nooit zo goed afgesloten na het verbreken van de relatie. Ze woont in het oosten van het land zo ver ik weet en ook zij is getrouwd en heeft kinderen. Het stomme is dat ik er al een tijd over loop na te denken om haar een brief te schrijven en mijn gevoelens op papier te zetten met wat het met mij doet. Eigenlijk ben ik ook gewoon nieuwsgierig hoe zij er over denkt na al die jaren. Aan de andere kant wil ik mijn vrouw ook niet pijn/verdriet doen.

Mijn vraag is dus eigenlijk wat kan ik dan het beste doen? In Gods Woord staat dan een man zijn ouders zal verlaten en samen zijn met zijn vrouw tot één vlees zal zijn. Is dan nog steeds die ex-vriendin mijn eerste vrouw? (ondanks dat God mij dit heeft vergeven?)

Beste vraagsteller,

Dank voor je openheid in deze gevoelige zaak. Er zijn twee hoofdpunten, die goed zijn aangepakt. Allereerst je belijdenis tot God. En vervolgens ook je directe belijdenis in je nieuwe relatie. Zoals je ervaart is er wonder boven wonder toch een nieuw begin.

Mijns inziens is het nu van groot belang, dat je niet meer achterom kijkt. Dat betekent een ontkenning van de vergeving en is zeer verlammend. Dat vind je ook bij Paulus.  Een verscheurd leven. Filippenzen 3. En vs. 14. Als Paulus achterom was gaan kijken, had hij de satan verlammend laten toeslaan. Dat geldt ook voor jou. Als jij achterom gaat kijken, zet je je gezinsleven op het spel.

Het gebod om elkaar niet te verlaten na geslachtsgemeenschap was van kracht in de tijd van je ongehuwd zijn.  Maar nu je gehuwd bent is dat voorbij. Dat is niet meer van kracht. Er is geen weg terug. Daarom had  je ook vergeving nodig van God en je vrouw.  Die heb je kregen. Wat een zegen.

Als je nu toch gaat denken aan je ex ben je niet gelovig bezig, maar zet je je eigen huwelijk op scherp en dat van je vroegere vriendin, van wie je helemaal niet weet, hoe zij het ervaren heeft.  Hierdoor je eigen huwelijk beschadigen en dat van je ex is vele malen erger. Daar kun je nu wel heel veel aan doen. Daarin draag je een grote verantwoordelijkheid.

Denk aan Paulus. Kijk niet achterom want dan val je in satans handen. Je moet al je geloofskracht gebruiken om alleen aan je huidige vrouw en kinderen te denken. Voor hen mag en moet je leven. Van hen mag en moet je zielsveel houden. Daarin zal God je steunen.

Hartelijke groet,

B. J. van de Kamp

Dit artikel is beantwoord door

Ds. B. J. van de Kamp

• Geboortedatum:
  21-11-1950
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Hierden
• Status:
  Actief

97 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven