Vraag
Een tijdje geleden meende ik dat de Heere mij heeft opgedragen om mensen te vertellen over Zijn liefde voor hen. Dit denk ik door een bepaalde gedachte die in mij is opgekomen. Nu ben ik van mezelf nogal een verlegen en stille jonge dame. Ik heb veel gebeden of de Heere mij wil laten zien op wat voor manieren ik daar dan een invulling aan kan/mag geven. Ik heb veel op internet gezocht naar tips om te getuigen en te evangeliseren. Op een gegeven moment is er in mij een soort van verlangen gegroeid om mensen te helpen op wat voor manier dan ook, door behulpzaam te zijn op mijn werk (ik werk in een winkel), door vriendelijk te zijn voor mensen die ik tegen kom, om door mijn daden Gods liefde te laten zien en wellicht -als daar misschien de mogelijkheid voor is- wat over God te vertellen.
Maar nu is mijn vraag, is dit een verlangen dat God in mij heeft gelegd of heb ik dit zelf bedacht? Hoe weet ik nou zeker dat ik mezelf niet bedrieg (omdat het zo gemakkelijk lijkt)? Of moet ik die gedachte letterlijk opvatten? Ik ben nog niet zo heel lang geleden tot geloof gekomen en moet nog best veel leren over Gods stem/wil verstaan. Ik ben zo ongelooflijk bang dat ik ongehoorzaam ben aan God en dat Hij me niet meer wil leiden omdat ik niet doe wat Hij van me vraagt... Ik zit hier heel erg mee. Is er een dominee die me kan antwoorden?
Antwoord
Beste vragenstelster,
Laat ik om te beginnen een paar dingen mogen opmerken. 1. Wat een heerlijk getuigenis zit er in de vraag die je stelt. Namelijk dat je zegt tot geloof te zijn gekomen. Dat is een wonder van genade waarvoor je de Heere elke dag dankbaar mag wezen. 2. Uit je vraag blijkt het verlangen naar onderwijs. Dat is een goed teken. Wij komen hier nooit uitgeleerd. 3. Uit je vraag blijkt ook dat je bang bent om de Heere kwijt te raken. Ook dat is een goed teken. Dat zal ons brengen tot een ootmoedige en voorzichtige levenswandel. Laat het onze zorg maar zijn dat wij de Geest niet bedroeven en leven overeenkomstig Gods Woord. Daardoor wordt de omgang met God in Christus bevorderd.
Maar nu je vraag. 1. Ik denk allereerst dat je in alle nuchterheid moet beseffen dat alle gelovigen geroepen worden om getuigen te zijn van Christus (Num. 11:29, Jes. 43:12, Joël 2:28, Matt. 10:32-33, Hand. 1:8, Hand. 2:17 enz.). In die zin heb je daar geen aparte roeping voor nodig. Het behoort tot het ambt aller gelovigen.
2. Soms is er een bijzondere roeping tot een bepaalde taak, maar als dat niet het geval is dan hebben wij in alle eenvoudigheid en eerlijkheid een getuige van Christus te zijn in woord en daad op de plaats waar God ons gesteld heeft. Thuis, op het werk of waar dan ook. Daar ligt dan ons werkterrein zolang God ons geen andere weg wijst. In uw geval is dat dus ook in uw winkel al naar gelang zich de gelegenheid voordoet. En daar mag u de Heere ook om vragen dat die gelegenheden zich voor mogen doen.
3. Wanneer God u zou roepen tot een bijzondere taak dan laat Hij u dat wel weten. U kunt daar lange tijd mee worstelen en onzeker in zijn maar wanneer u aanhoudt in het lezen/horen van het Woord, biddend om de leiding van de Heilige Geest, zal er zeker een moment komen dat de Heere het u duidelijk maakt op een wijze die alle twijfel wegneemt. Ik heb dat zelf ook meer dan eens mogen ervaren. En zolang u de zaak niet helder hebt moet u geen stappen ondernemen maar blijven bij uw huidige roeping (zie hierboven). Wacht op de Heere! Het is wel van groot belang dat u in dat geval de zaak in het geloof voorlegt aan de Heere. Bereidwillig om de weg te gaan die Hij zal wijzen. U mag daarin ook aangeven geen stap te durven zetten als de Heere niet zou meegaan (Ex. 33:15). In die zin mag u van de Heere een duidelijke weg begeren. En Hij zal uw gelovig en bereidwillig gebed niet afwijzen maar op Zijn tijd antwoorden.
Een hartelijke groet en Gode bevolen,
Je ds. A. Kot
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. Kot
- Geboortedatum:25-12-1966
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Huizen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
