Dochter glijdt steeds verder af

Mijn dochter van 20, die nog thuis woont, heeft verkering met een onkerkelijke jongen. Hij wil ook niet naar de kerk. Afgelopen zomer zijn ze samen op vakantie geweest en ze slaapt ook regelmatig bij hem thuis. Hij woont nog bij zijn ouders. Nu gaan ze vandaag naar een kerstmarkt in Duitsland. Ze mochten mijn auto lenen, maar ze zei tegen me dat ze daar gaan overnachten. Nu heb ik gezegd dat ik niet wil dat ze dan mijn auto gebruiken, omdat ik er niet aan wil meewerken dat ze samen slapen. Ik heb gezegd dat ze zo tegen de Heere zondigen en dat Hij niet wil dat ze voor het huwelijk met elkaar naar bed gaan en dat wij dat ook niet willen.

We zien onze dochter steeds verder afglijden. Ze wil op haar trouwdag ook de gasten laten dansen. Daar zitten we ook enorm mee. Wij zijn dat helemaal niet gewend. We hebben er zo’n verdriet over. En bidden ook veel voor ze. Heeft u misschien tips wat we eventueel nog kunnen doen?

Beste ouders,

Uw dochter van 20 woont nog thuis en heeft verkering met een onkerkelijke jongen, die ook niet naar de kerk wil. Ze zijn samen op vakantie geweest en ze slaapt ook regelmatig bij hem thuis, omdat hij nog bij zijn ouders woont. U leent uw auto aan hen uit omdat ze samen naar een kerstmarkt willen in Duitsland, maar dan zegt uw dochter dat ze daar ook gaan overnachten. Dan trekt u uw aanbod in omdat u het gebruiken van uw auto ziet, als een vorm van meewerken dat ze samen slapen. U hebt gezegd dat ze zo tegen de Heere zondigen en dat Hij niet wil dat ze voor het huwelijk met elkaar naar bed gaan, en dat jullie, als ouders, dat ook niet willen. Jullie zien jullie dochter steeds verder afglijden, (want) ze wil op haar trouwdag de gasten ook laten dansen. Daar zitten jullie enorm mee, jullie zijn dat helemaal niet gewend. Jullie hebben er zo’n verdriet over en bidden veel voor hen. Dan de vraag: heeft u misschien tips wat we eventueel nog kunnen doen? Om misverstanden te voorkomen heb ik uw (jullie) vraag herhaald op de manier zoals ik denk de vraag te hebben begrepen.
 
Ik begrijp de pijn en het verdriet wanneer je een kind ziet wegglijden van de opvoeding die je ze samen hebt gegeven vanuit Gods Woord. Je wilt ze vasthouden en je kunt het niet, ze gaat haar eigen weg. Wat blijft over? Voor en boven alles het gebed tot de God van het verbond. Ze heeft immers ook het teken en zegel van Gods heilig verbond ontvangen. Breng ze daar dagelijks, samen op de knieën voor God. Voor jullie is ze, denk ik, onbereikbaar maar nooit voor de Heere God.                                                                                                                                                            

Wat is hierin de juiste houding voor jullie? Ik zal proberen wat ‘tips’ te geven. Voorkom discussies over zaken die jullie dochter wil en waarin jullie, als ouders, niet mee kunnen gaan. En dan denk ik in de eerste plaats aan zaken die rechtstreeks en duidelijk tegen Gods Woord in gaan, o.a. dus het samen slapen voor het huwelijk. Wanneer jullie hierover het Bijbels standpunt laten horen, moet je vervolgens helder jullie grens aangeven: samen slapen kan niet onder ons dak. Dat standpunt dienen ze te respecteren. Ga er verder niet over in discussie, anders wordt het te snel een machtsstrijd, en dat levert alleen verliezers op.

Ik denk dan concreet aan de situatie rondom het gaan naar de kerstmarkt in Duitsland. Eerst mochten ze uw auto gebruiken, later trok u dat in omdat ze daar samen gingen overnachten en dus samen slapen. Ik begrijp uw moeite, maar ik denk niet dat u het gebruik van uw auto daaraan moet koppelen. Zeker niet na uw eerste toestemming. Ik vrees dat dan de auto uw machtsmiddel is geworden om te laten merken hoe fout ze bezig zijn. Want dat ze samen sliepen, wist u waarschijnlijk wel. Ze gingen immers ook samen op vakantie.

Wanneer ik jullie vraag nog eens lees, zien jullie haar huwelijk met zorg tegemoet. Wees ook hierin duidelijk hoever jullie daarin willen gaan. Je zou met betrekking tot het dansen kunnen zeggen dat je graag zou willen dat ze dat dan wat later op de avond gaan doen en vraag dan gelijk hun respect wanneer jullie dat liever niet meemaken en dus naar huis gaan. Nogmaals, voorkom discussies en laat blijken hoeveel jullie van je dochter (en straks ook schoonzoon) houden. Ik denk dat ze (jullie dochter) veel meer begrijpt van jullie moeite dan dat ze toe wil geven. Voorkom ook hierin een machtsstrijd. Samen als ouders het gesprek aangaan (het liefst met je a.s. schoonzoon er bij) en liefdevol jullie moeite verwoorden, maar ook de blijdschap dat ze van elkaar houden en dat je voor hen blijft bidden. Want deze dochter van 20 jaar is en blijft het kind dat jullie van God gekregen hebben.

Misschien nog een laatste tip. Jullie dochter zal misschien met de ene ouder gemakkelijker contact hebben en praten, dan met de andere ouder. Laat die ene dan het gesprek voeren en leiden. Vertrouwen in zo’n gesprek is uitermate belangrijk. En blijf onder alles rustig. Het gaat om jullie kind(eren). Van harte wijsheid toegebeden (Jak. 1:5).

Hartelijke groet,
C. A. Hoekman, Kapelle

Dit artikel is beantwoord door

C.A. Hoekman

• Geboortedatum:
  23-09-1943
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Kapelle
• Status:
  Actief

103 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven