Grens van intieme momenten

Ik denk dat elk christelijk stel dit een heel lastig onderwerp vindt. Wij zijn zelfs al te ver gegaan. Dat willen we niet meer. Maar wat kan dan wel? Ik denk dat je moet bidden om wijsheid, anders zou ik het ook niet weten. Of doen wat jou het beste lijkt.

We doen hier m.i. veel te moeilijk over door de zaken niet bij de naam te noemen. In de Bijbel staat nergens expliciet waar de grens ligt. Dat betekent wat mij betreft: gezond boeren verstand gebruiken en keuzes maken, op basis van de bedoeling van de Bijbelse voorschriften (veiligheid, bescherming, exclusiviteit (één partner)):

Dan valt onder seksualiteit alle handelingen waarbij er direct of indirect lichamelijk contact is met elkaars voortplantingsorganen.

Indirect lichamelijk contact is bijvoorbeeld door de kleding heen. De voortplantingsorganen zijn de penis en de vagina, niet de borst of borsten.

Vrij duidelijk toch?

Hoi, jullie bevinden je in een van de mooiste fases van het leven. Je bent jongvolwassen en hebt een groeiende relatie. Tegelijk kan dit ook enorm lastig zijn. Er wordt veel gevraagd van je beheersing en het volharden daarin. En ik denk dat dat niet onmogelijk is. Want God heeft volwassenheid niet voorbehouden aan werkelijk integere en 'grote' mensen, maar gewoon aan ieder mens die tot dat punt gegroeid is. En jullie komen ook bij dat punt dus. Het is een vraag, een grote vraag, om hierin te werken, waardoor je zult groeien. Dat is de manier waarop mensen sterk worden en integer.

Nu praktisch, want jullie worsteling is wel herkenbaar. Mijn man en ik redden het niet op dit punt en er kwam een zwangerschap. En nu zo'n tien jaar later zie ik heel helder wat er toen gebeurde. We bouwden onze relatie op de pijler 'lichamelijk', en dat was geen goed plan. Die pijler werd heel hoog, de andere bleven laag. Dan kun je nooit een vast en sterk huis bouwen toch! En dit beeld is precies waar we de achterliggende jaren mee geworsteld hebben.

Ik zou je willen bemoedigen joh! Het is een heerlijk en sterk verlangen om intimiteit uit te bouwen. Maar geen goed idee. Echt niet. En dat is heel vervelend, want door dit heerlijke verlangen wil je helemaal geen streep zetten. Ik zou je willen aanmoedigen het toch te doen. Het zal je sterker maken, als man en dat helpt je zeker ook als je later eens vader zult worden.

Zoek je een praktische grens, bedenk die dan. Blijf in elk geval onder elkaars kleding vandaan. Maar bedenk ook wat je wilt met het aanraken mét kleding.

Het vraagt om een heel andere houding nog denk ik. Misschien ben je nu gewend geraakt om met elkaar te gaan kussen, en gaat dat heel prettig over in vrijen en meer. Ik denk dat je moet besluiten wat je met elkaar wilt gaan doen. Doen, vooral. En dan niet op dat punt. Zoek allerlei manieren om samen een band op te bouwen, samen op te trekken. 'Gemeenschap hebben', van jullie hart zeg maar, is meer dan het lichamelijke. Ik daag je uit om manieren te zoeken waarop je dat op andere manieren kunt leren. Dat zal je later heel veel helpen. Het maakt een eventueel huwelijk zeer sterk, en ook sierlijk.

Een leuk boekje hierover is dat van Josh Harris, 'ongekust en toch geen kikker'. Ik neem niet zwart-wit zijn totale standpunten over, maar heb er wel van geleerd om gezonder te kijken naar datgene wat ons mensen meestal het meest kan intrigeren en waar we diep naar kunnen verlangen, onze seksuele omgang.

Merk dat ik de Heere niet genoemd heb in het hele verhaal hier. Daarom voor de duidelijkheid: dat is waarom ik die dingen nu ben gaan begrijpen en wat me motiveert om dit aan mijn kinderen te proberen over te dragen. Hopelijk helpt het je een stukje.

Veel geluk samen!

Mooier en duidelijker dan Justin zou ik het niet kunnen zeggen.

Waarvan akte!