Wat er mis is met popmuziek

Ik heb een vraag over muziek. Daar is al heel veel over geschreven op Refoweb wat ik gezien heb, maar onder al die tags en vragen+antwoorden heb ik mijn vragen niet beantwoord kunnen krijgen. Ik luister al jarenlang popmuziek ondanks dat mij verschillende keren is verteld dat het fout is. Nu ben ik het er niet mee eens dat (alle) popmuziek fout is. Maar ik luister ook hardstyle en hardcore. Zelf vind ik dit echt leuke muziek waar je lekker even alle rotmomenten van die dag in kan vergeten. Maar waarom zou hardstyle (en hardcore) fout zijn? Merendeels is dit zonder tekst dus kan je niet zeggen dat de tekst niet goed is of dat het duivels is. Nu is het wel zo dat het maar net je smaak moet zijn en je moet hardstyle maar net leuk vinden, want bij sommige mensen weet ik 100 procent zeker dat ze nooit echt hardstyle geweldig kunnen vinden.

Mijn ouders zeggen zelf al dat het door de beat en de ‘dreunen’ niet christelijk is maar dat is toch onzin, want dat geluid maakt een drumstel of trommel ook en in de Bijbel wordt God ook met trommels e.d. geprezen. Ik heb ook ooit iemand horen zeggen dat als je echt gaat bewegen of dansen op muziek dat het al fout is maar dat is toch ook onzin? Waarom zou je niet mogen dansen? Dat is toch héérlijk. Even alles vergeten en lekker genieten. Ik zou het niet weten wat er fout is aan dansen. Maar dus ook niet wat er fout is aan hardstyle en hardcore. Tuurlijk zijn er sommige teksten niet helemaal goed en oké, maar de meesten die ik ken of luister kan ik niks fouts uithalen. Mijn vraag is dus: waarom vooral hardstyle en dansen verkeerd zouden zijn (evenals dansen en andere popmuziek). Een 16-jarig meisje.

Beste vraagstelster,

Ik kan me vanuit jouw standpunt je vraag wel voorstellen. Ik kon vroeger ook niet zoveel met antwoorden die weliswaar goed bedoeld waren, maar me niet echt konden overtuigen. Om een antwoord op je vraag te vinden moeten we denk ik we een beetje verder kijken, vooral naar wat het betekent een christen te zijn. Ik wil graag proberen duidelijk te maken waar, naar hoe ik het zie, de kern ligt.

Toen de Heere Jezus zijn prediking op aarde begon zei Hij: “Bekeert u; want het Koninkrijk der hemelen is nabij gekomen” (Matt 4:17). Dat betekende twee dingen: 1. Een nieuw koninkrijk stond voor de deur, dat al beloofd was in het verleden en nu op het punt stond om aan te breken. 2. Dat mensen zich moesten bekeren van hun eigen wegen en van harte gehoorzaam worden aan God. Alleen zulke mensen kunnen dit koninkrijk ontvangen. En God gaf ons ook de Weg daartoe: Zijn eigen Zoon, de Heere Jezus.

Hiermee werd de mensheid verdeeld in twee koninkrijken: het koninkrijk van de wereld, waar de satan regeert en waar mensen grotendeels doen wat ze zelf willen -met alle gevolgen van dien- en het koninkrijk waar Jezus regeert en waar mensen de Heere Jezus volgen en van Hem leren, naar Hem luisteren en Hem gehoorzaam willen zijn. Een tijdelijk aards koninkrijk, waar het genot van korte duur is en dat zal vergaan en een eeuwig hemels koninkrijk dat altijd blijven zal en waar het verdriet van nu voor een korte tijd is maar de vreugde eeuwig zijn zal. Jezus drukte dit later ook op een andere manier uit: de brede weg die naar het verderf leidt en de smalle weg die naar het leven leidt. De belangrijkste vraag voor ieder mens is: op welke weg zit ik en bij welk koninkrijk hoor ik? Op de brede weg van het aardse koninkrijk dat op weg is naar het oordeel en dat zal vergaan? Of op de smalle weg van het hemelse koninkrijk dat eeuwig blijft?

Nu denken mensen vaak dat je op de smalle weg of op de brede weg zit vanwege de dingen die je doet (of niet doet). En dat je om op de andere weg te komen bepaalde dingen moet doen en andere moet laten. Ik denk dat dat, bijbels gezien, niet helemaal juist is. Het is omgekeerd: je doet de dingen die bij de brede weg horen omdat je op de brede weg zit. Of je doet de dingen die bij de smalle weg horen omdat je op de smalle weg zit. Want wat je doet en waar je naar verlangt is een gevolg van wat er leeft in je hart.

Nu is het zo dat soms mensen die zich op de brede weg bevinden, bepaalde dingen doen die deel uitmaken van de smalle weg. Ze zijn misschien in een christelijke omgeving opgevoed, lezen de Bijbel, gaan op zondag naar de kerk en leven in bepaalde opzichten enigszins volgens de regels van de gemeenschap waarin ze zitten. Misschien doen ze dat vanwege de druk die ze ervaren. Misschien vinden ze het ook wel prettig hierin mee te gaan. Misschien vinden ze het ook wel een mooie aanvulling voor hun leven. Of misschien zien ze het als iets voor als ze later sterven. Maar ondertussen, alhoewel ze uiterlijk in een aantal dingen meedoen die bij de smalle weg horen, bevinden ze zich met hun hart nog steeds op de brede weg en gaat hun hart uit naar de dingen die het koninkrijk van de wereld te bieden heeft en niet naar het koninkrijk van de Heere Jezus.

Ook andersom komt veel voor: mensen die zich op de smalle weg bevinden of denken te bevinden maar dingen doen die bij de brede weg horen. In het bijzonder de apostelen in de Bijbel waarschuwen in hun brieven de christenen aan wie ze schrijven hier heel veel voor en zeggen: doe dat niet, maar leef overeenkomstig met waartoe je geroepen bent! En dat zeggen ze niet zomaar, want te blijven leven naar de verleidingen van de brede weg is niet zonder gevaar.

Je kent waarschijnlijk wel de gelijkenis van het zaad (Mark. 4). Een zaaier ging uit om te zaaien. Het zaad is de boodschap van God aan ons, het evangelie, en dat wordt uitgestrooid. Maar niet al het zaad komt op. Een deel komt op harde droge grond. Dat zijn de mensen die de boodschap wel horen maar er geen aandacht aan schenken. En al snel komt de duivel en die neemt het weg uit hun hart en ze denken er niet meer aan. Een ander deel komt op rotsgrond. Dat zijn de mensen die de boodschap met vreugde horen en er voor een moment in meegaan, maar zodra er moeiten komen haken ze af. Een derde deel komt tussen het onkruid. Dat zijn de mensen die het horen en er in meegaan, maar die met hun hart grotendeels in de wereld blijven. De zorgen, de rijkdom en verleidingen van dit leven werken als een onkruid dat hun overwoekerd, waardoor ze worden verstikt en er geen vrucht kan komen. De plantjes blijven klein of sterven en zijn nutteloos in de oogsttijd. Alleen het vierde deel van het zaad komt in goede aarde en brengt vrucht voort. Dat zijn de mensen die de boodschap van God horen en het vasthouden in geloof en waar het hun leven verandert. Zij brengen vrucht voort, de één meer dan de ander, maar alle deze brengen vroeger of later vrucht voort.

Zo is dan de belangrijkste vraag aan ons: op welke weg zit ik met mijn hart? Op de brede weg of op de smalle weg? De weg met Jezus of de weg zonder Jezus? De weg van de mensen die zich thuisvoelen in deze wereld en hier hun geluk zoeken, of de weg met mensen die zich hier vreemdeling voelen en verlangen naar een beter, hemels vaderland zoals Hebr. 11:11/14-16 zegt. En ben je goede of steenachtige grond? Laat je je overwoekeren door het onkruid van de wereld of verlang je ernaar vrucht te dragen? Gaat je hart uit naar de dingen van de wereld of is er een verlangen aanwezig is om te willen leven zoals God het bedoeld heeft, om de Heere Jezus te volgen en Hem gehoorzaam te zijn?

Johannes schrijft in 1 Joh. 2:15-17: “Heb de wereld niet lief en ook niet wat in de wereld is. Als iemand de wereld liefheeft, is de liefde van de Vader niet in hem. Want al wat in de wereld is: de begeerte van het vlees, de begeerte van de ogen en de hoogmoed van het leven, is niet uit de Vader, maar is uit de wereld. En de wereld gaat voorbij met haar begeerte; maar wie de wil van God doet, blijft tot in eeuwigheid.”

Popmuziek, inclusief hardstyle en hardcore, brengt eigenlijk vrijwel altijd een andere boodschap. De ene keer overduidelijk in de tekst, andere keren meer stilzwijgend als onderliggende levenshouding. Het promoot een leven waarin van alles belangrijk is, de ene keer dit en de andere keer dat, en meestal vooral jij zelf. Maar nooit een leven met de Heere Jezus.

Popmuziek is, zo wordt door velen gezegd: seks, drugs en rock’n roll. Ik heb vele jaren in de popmuziek gezeten en ben nog nooit iemand tegen gekomen die anders dacht. Niet altijd per sé in letterlijke zin, alhoewel dit ook veel voorkomt, maar op zijn minst wel in figuurlijke zin. Dat wil zeggen: Heb plezier en denk niet aan morgen. Leef van wat de wereld en dit leven te bieden heeft. Denk niet aan later. Laat je door niemand zeggen wat je doen moet. Vergeet je zorgen! Denk niet na maar geniet! Vrijheid, blijheid! 1 Joh. 2: 16 noemt dit “de hoogmoed van het leven.” Niet iedereen die deze muziek luistert (of maakt) zal dit altijd ook helemaal zo uitleven, maar zal er toch vaak op zijn minst wel voor een deel in meegaan.

Popmuziek doet ook iets met je. Ook in moreel opzicht. Het maakt dingen los. Iemand die wordt beheerst door popmuziek gaat dingen doen die hij of zij anders niet zou doen. Popmuziek verdooft je geweten, schakelt het denken uit en het verandert mensen. Het heeft de samenleving en hoe de mensen denken, in de laatste 50 jaar, samen met de welvaart en de media, totaal veranderd.

Een probleem daarbij is ook nog dat popmuziek de plaats inneemt die de Heere Jezus zou moeten hebben, niet alleen om dat Hij dat waard is maar ook omdat Hij de enige is die je werkelijk kan helpen. Muziek kan je helpen voor een kort moment de dingen te ontvluchten, maar als de muziek is afgelopen is er niets veranderd. Maar de Heere Jezus kan en wil je echt helpen met je problemen. Hij kan ze oplossen of je er mee leren om te gaan. En voor wie bij Hem horen zal er een tijd komen dat Hij alle tranen zal drogen en er geen moeite en verdriet meer zal zijn, in eeuwigheid niet meer (Openb. 21).

Ik weet niet welke rol deze muziek voor jou in je leven speelt op het moment. Ik krijg de indruk dat het behoorlijk belangrijk voor je is. Nu luister je misschien nog hardstyle en hardcore op je smartphone of mp3-speler. Maar over een paar jaar wil je misschien naar danceparty’s. Lekker dansen en genieten en je zorgen en rotmomenten van de week aan de kant zetten. En onderwijl zal God steeds minder een rol spelen in je leven, zul je steeds meer grenzen overgaan en steeds meer dingen doen die tegen de wil van God ingaan en daar zul je ook niet makkelijk meer van loskomen.

Wie geen christen is en zich op de brede weg bevindt heeft een groter probleem dan de keuze van muziek en dat voorafgaat aan de vraag over muziek of dansen of wat dan ook. En dat betekent bekering en overgave aan de Heere Jezus. Van de brede weg af, de smalle weg op. Toch is ook voor zo iemand de keuze van muziek niet zonder belang. Muziek kan je afhouden van bekering. Zo ging het bij mij. Toen ik dertien jaar oud was koos ik voor de popmuziek. Het begon klein en ging steeds meer mijn leven beheersen en het duurde niet lang voordat de popmuziek mijn ‘afgod’ werd waar ik mijn troost en vreugde uit haalde. En omdat ik besefte dat ik steeds meer dingen deed die tegen God ingingen, hield ik Hem uit mijn leven. Dit ging nog vijftien jaar zo door voordat God me in Zijn genade aan de voeten van de Heere Jezus bracht.

Wie wel een christen is en meent dat hij of zij zich op de smalle weg bevindt, moet zich afvragen waarom hij of zij dan toch wil meedoen aan deze dingen. Deze wereld kent God niet en wil Hem ook niet kennen. Hoe kan een christen daar dan in meedoen? Daarom waarschuwt de Bijbel ook zo vaak christenen om niet mee te doen met wereld, omdat de wereld ons hart verleidt en meetrekt. “Neem niet deel aan de onvruchtbare werken van de duisternis, maar ontmasker ze veeleer. Wees niet onverstandig, maar begrijp wat de wil van de Heere is. Spreek onder elkaar met psalmen, lofzangen en geestelijke liederen, en zing voor de Heere en loof Hem in uw hart,” zegt Paulus in Efeze 5:1-20. Eindig niet zoals het zaad dat tussen het onkruid valt, dat overwoekerd wordt door de wereld en zonder vrucht blijft.

Met dansen of bewegen op de muziek of met een trommel op zichzelf heb ik niet zo'n probleem, afhankelijk van op welke manier en in welke sfeer het gebeurt. Niet al het dansen is hetzelfde. Mirjam, de zus van Mozes, en anderen hielden reidansen bij het zingen over Gods grote daden. Maar dat is iets heel anders dan uit je dak te gaan op een hardcore danceparty. Hetzelfde geldt voor de trommel. “Hef psalmgezang aan en laat de trommel (tamboerijn) horen, de lieflijke harp en de luit” uit Psalm 81:3 is niet hetzelfde als wat een rockdrummer of een drumcomputer bij hardcore of hardstyle doet. Te zeggen dat het in beide gevallen een trommel betreft en dus op hetzelfde neerkomt, is de zaken wel erg versimpelen. Er is een enorm verschil in sfeer, houding en doel.

Soms is het bij muziek en dans overduidelijk dat het verkeerd is en op allerlei wijzen ingaat tegen wat God gezegd heeft. Andere keren blijkt het niet gelijk duidelijk uit een bepaald nummer zelf, maar moet je je afvragen: in welke sfeer zit het? Wat is de houding en het doel? Is dit in overeenstemming met wat God met ons voor heeft, met hoe een christen in het leven zou moeten staan, of gaat het hier op allerlei manieren tegen in? En het gaat daarbij dan vooral om je hart. Waar richt het je hart op? 

Ik kan begrijpen dat je de rotmomenten van de dag even wil vergeten. Maar een betere manier dan die weg te drukken door hardstyle en hardcore muziek te luisteren, is deze over te kunnen geven aan de Heere Jezus. En dat is ook mogelijk. Ik kan me je houding tegenover muziek goed voorstellen, ik heb jarenlang net zo geleefd. Totdat de Heere Jezus de eerste plaats in mijn leven ging nemen. Ik kan niet zeggen dat de muziek waar ik vroeger zo van hield niet meer mijn smaak is; het trekt nog steeds. Toch heeft het geen waarde meer voor mij, omdat ik nu wat beters heb. Iets dat blijvends is en een toekomst biedt.

“Heb de wereld niet lief en ook niet wat in de wereld is,” is niet een regel die er is om ons het plezier te ontnemen. Integendeel, het is een waarschuwing dat we het niet zoeken in een tijdelijk schijngeluk dat eigenlijk niets te bieden heeft en daarmee het ware geluk missen. Dat we het niet zoeken in iets dat maar voor een kort moment een ontsnapping biedt maar het vinden in wat werkelijk vrij maakt: een schaapje te zijn van de Heere Jezus.

Ik hoop dat je wat aan dit antwoord zal hebben. Als bepaalde dingen die ik hier heb gezegd niet goed duidelijk zijn of als je nog verder wilt doorvragen over iets, stel gerust een vervolgvraag.

Een hartelijk groet, 
Gerard Slurink

Dit artikel is beantwoord door

G. Slurink

• Geboortedatum:
  12-02-1963
• Kerkelijke gezindte:
  Reformatorisch
• Woon/standplaats:
  Lahti, Finland
• Status:
  Actief

155 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven