Roeping moet bevestigd worden

In mijn kerkverband (Ger. Gem.) worden vragen met betrekking tot een roeping God te mogen dienen als bijv. predikant, zendeling of evangelist beantwoord met de boodschap: "vraag maar of de Heere het wil bevestigen en als Hij er op terug blijft komen en als je het echt niet los kan laten, moet je concreet 'stappen' gaan ondernemen". Hoe moeten wij in dit licht de geschiedenis in Lukas 1 zien, waar Zacharias werd gestraft omdat hij bleef vragen om een teken? Is het geen ongeloof als we God om bevestiging in een dergelijke zaak blijven vragen (alhoewel we Zijn hulp en kracht natuurlijk altijd nodig blijven hebben)? Het verlangen om te mogen dienen is toch ook al iets wat door Hem gewerkt is omdat wij van nature haters zijn van God en onze naasten?!

Het antwoord dat al gegeven is, is in zekere zin heel waar. Als de zaak van het dienen in Gods koninkrijk ons niet loslaat, moeten we zeer zeker ons in de weg der middelen stellen en ons wenden naar onze kerkenraad etc. Het is een enorme taak en een geduchte roeping om het Woord van God te prediken.

Jaren geleden trof het me dat Dr. Lloyd Jones schreef dat hij altijd alles deed om iemand te overtuigen om niet zichzelf in de weg tot het ambt te stellen. Daar was ik het toen helemaal niet mee eens. Er staat toch in 1 Tim. 3:1: "Dit is een getrouw woord: zo iemand tot eens opzieners ambt lust heeft, die begeert een treffelijk werk." Anderzijds vermaande de Heere zelf om gedurig te bidden dat Hij meerdere dienaren in Zijn wijngaard wilt zenden. Toch ben ik de waarheid gaan inzien van wat die predikant deed. Er zijn zoveel ontmoedigingen en tegenwerking in deze taak, dat tenzij je van Gods wege bent overtuigd dat dit jouw taak is, je er snel mee stoppen zult.

In de afgelopen weken heb ik wat getimmerd met m'n zoon aan een project in onze achtertuin. Na een aantal middagen en avonden kan ik zien wat er gedaan is. Dat geeft een voldaan gevoel. De pergola ziet er netjes uit! Maar zo is het niet in de geestelijke arbeid. Jaren kan een predikant hard bezig zijn in het privé van de bid/studeer kamer en op de preekstoel en persoonlijke bezoeken, zonder een duidelijk resultaat te zien. Wat kan dat ontmoedigend zijn.

Daarom is het goed dat je de Heere maar vraagt om duidelijke bevestiging van de zaak waar je mee loopt zodat je er later op terug kunt vallen, "Heere, U heeft dat gezegd; ik kan er niet vanaf komen; ik ben op Uw Woord gegaan. O, geef me moed om verder te gaan en zegent U het werk waartoe U mij geroepen heeft." Ik denk niet dat zulk een vragen voor bevestiging hetzelfde is wat Zacharias vroeg. Die vroeg in ongeloof om een teken. Dat is iets anders dan God te smeken om het duidelijk te maken omdat het zo'n grote zaak is.  Een mensenhart is bedrieglijk en daarom is het belangrijk dat hart aan de Heere voor te leggen.

Inderdaad is het verlangen om Hem waarlijk te mogen dienen ook door Hem gewerkt. Toch is het verlangen om Hem te mogen dienen nog niet hetzelfde als een roeping tot het ambt. Als het goed is zou ieder kind van God moeten
verlangen om Zijn Woord te "verkondigen." In Handelingen 8:4 en 5 lezen we over de kinderen Gods en Philippus. In het 4e vers lezen we dat de verstrooide Christenen het land door gingen en "verkondigden het Woord." In het volgende verse lezen we dat Philippus naar Samaria ging en "predikte hun Christus." De eersten verkondigden: zij spraken over de Heere en vertelde iedereen Wie Hij is. In hun hart was een sterk verlangen maar ze waren niet geroepen om (officieel) het Woord van Christus te "prediken" zoals Philip deed. In het Grieks zijn "verkondigen" en "prediken" twee verschillende woorden. Daarom haak ik even in op dit "verlangen om Hem te mogen dienen." We kunnen Hem dienen op het kantoor en Zijn Woord verkondingen tijdens de koffiepauze. We kunnen Hem dienen door in onze gemeente onze gaven te gebruiken in jeugdwerk; in het bezoeken van bejaarden. We kunnen Hem dienen zoals de zuster van de zendeling in India, die de zegen op zijn werk verwees naar het gebed van zijn invalide zus die in London dag en nacht op haar bed lag! Ik blijf er bij dat "het verlangen goed is" zoals het ook geschreven staat in 1 Tim. 3, maar dat een roeping voor het predikambt daarbij komt.

Er zijn natuurlijk ook andere aspecten die tot de roeping van het prediktambt behoren. Ik verwijs je naar het boek van Brakel, "De Redelijke Godsdienst." Hij heeft heel schriftuurlijk over de roeping tot het ambt geschreven.

Ik hoop van harte dat de Heere je niet alleen het verlangen gegeven heeft maar ook duidelijkheid geeft in de roeping. Als je het dan niet loslaat, zet je in de weg der middelen. Moge God je gebruiken om Hem te dienen in Zijn koninkrijk.

Ds. A. T. Vergunst
 

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A.T. Vergunst

• Geboortedatum:
  22-09-1961
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Carterton (Nieuw-Zeeland)
• Status:
  Actief

164 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven