Vraag
Ik ben een getrouwde (zeven jaar) vrouw en helaas zijn we kinderloos. Graag zou ik alleen een reis willen maken of in het buitenland gaan werken voor bijvoorbeeld twee maanden. Ik ben zelf echt een avonturier en ik mis dat nu een beetje in het getrouwde leven. Natuurlijk doen we ook dingen samen hoor, maar ik heb best veel vrije dagen. Maar mijn man wil niet dat ik wegga. Ik begrijp dat wel, maar ik denk dat het voor mijn werkplezier e.d wel goed zou zijn. Ik vraag me af in hoeverre ik zijn mening hierin moet respecteren en hem maar ook de Heere onderdanig moet zijn.
Antwoord
Zowel de reactie van je man als ook het verlangen van jou kan ik goed begrijpen. Er zijn wel huwelijken waar de man op zee vaart of als militair voor een paar maanden uitgezonden wordt, waar het voor de vrouw ook niet gemakkelijk is om haar man zolang te missen. Nu doet het zich andersom voor dat jij weg wil en je jouw man een aantal maanden alleen laat. Natuurlijk geef je aan dat je het goed hebt met elkaar en veel dingen samen doet, maar voor je man is het toch een lange tijd dat je elkaar niet ziet.
Nu kun je het verdedigen dat je weggaat omdat je avontuurlijk bent ingesteld en het nodig hebt om je getrouwde leven, wat helaas tot nu toe kinderloos is, wat te doorbreken met een lange reis of een periode van werken in het buitenland. Je zou het kunnen vergelijken met dat voorbeeld wat ik net gaf van zo’n man die lang weg is. Toch zit er wel een verschil tussen jouw weggaan en dat van zo’n man die een paar maanden van huis is. Van die man is het noodzakelijk, maar van jou is het vrijwillig. Je gaat werken zoeken in het buitenland terwijl je hier ook kan werken. Het is niet verplicht dat je zo’n lange reis moet maken, zoals mannen weleens een lange zakenreis moeten maken. Kortom, de reden dat je zolang weg wilt zijn is wel anders. Dat maakt het voor je man ook zo moeilijk om het te accepteren.
Het enige argument voor hem zou kunnen zijn dat hij ziet dat je het echt nodig hebt omdat je anders zou verkommeren hier in Nederland en in het voor jouw gevoel wat saaie bestaan van het huwelijk. Maar moet je dan niet te rade gaan bij jezelf en je afvragen of er geen andere mogelijkheden zijn om de sleur van een getrouwd leven, waar de uitdaging wat weg lijkt te zijn, te doorbreken. Kun je dan niet samen eens een aantal weken weggaan en genieten van de reis en van elkaar. Probeer met elkaar eens in gesprek te gaan en te zoeken naar een mogelijkheid om samen wat ‘avontuur’ in jullie huwelijk te brengen zodat die gedachte om een aantal maanden weg te zijn wat op de achtergrond verdwijnt.
Wanneer je aan het eind vraagt hoe je dit moet zien in het kader van de man onderdanig te zijn en hem te gehoorzamen, is het wel goed om te zien dat er geen slaafse onderdanigheid wordt gevraagd. Je mag elkaar respecteren in de verschillende karakters en wensen die je hebt. Het moet echter wel in een open communicatie bespreekbaar zijn. Ga dat gesprek eens op een eerlijke manier met elkaar aan en zoek naar een consensus.
Ds. R. W. van Mourik, Alblasserdam
Dit artikel is beantwoord door
Ds. R. W. van Mourik
- Geboortedatum:07-02-1958
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Alblasserdam
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Na vele jaren achterom kijken en denken, had ik (wij) maar...
Dat zou jammer zijn.
Als je man ook je maatje is kun je je verlangens vast wel bespreekbaar maken.
Als je dat lastig vind, plan jullie agenda uit en neem hem mee voor een etentje en een wandeling en praat er dan over.
Ook zou je hem je gestelde vraag op deze site kunnen laten lezen en er dan eens goed over spreken.
2 mensen die elkaar willen ontdekken, een ontdekkingstocht waarbij je elkaars persoonlijkheid nooit helemaal zult ontdekken.
Het is al een hele onderneming om een goed huwelijk te hebben samen, vind je niet!
Als christen wil je graag aan Gids wetten houden, dat maakt je gelukkig toch!
Wat een christen ook wil is de autoriteit van Jezus Christus aanvaarden, hij is hoofd van de wereldwijde christelijke gemeente.
Christenen aanvaarden het gezagsbeginsel dat in 1 Korinthiërs 11:3.
Bovendien willen man en vrouw in harmonie met God handelen want God is altijd aanwezig in een christelijk huwelijk, de Bijbel spreekt over een drievoudig snoer, lees maar ...
Prediker 4:12 ... En een drievoudig snoer kan niet zo snel in tweeën getrokken worden.
Dus zuster het is het beste, als de noodzaak er niet is (los van je man te moeten werken), om samen met je man te zijn, samen beslissingen te nemen en samen te werken ... want jij en je man zijn '1 vlees'.
Zoals onze Heer Jezus zei (Mat 19:5-6): Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten+ en zich hechten aan zijn vrouw, en de twee zullen één vlees zijn’?+ 6 Dus zijn zij niet langer twee, maar één vlees. Wat God derhalve onder één juk heeft samengebracht, brenge geen mens vaneen.
Veel geluk samen.
Ik heb misschien makkelijk praten, omdat ik in de dertig ben en nog steeds vrijgezel ben, voor een internationaal bedrijf in een managementfunctie werk. Als avonturierster, die hele verre reizen alleen gemaakt heeft, wil ik er nog wel een aantal zaken aan toevoegen, waar je goed over na moet denken voor je alleen op reis gaat. Hoe exotischer de bestemming, hoe groter het cultuurverschil. Er zijn een aantal continenten waar het minder gewoon is dat vrouwen alleen op stap gaan en waar je mentaal goed op voorbereid moet zijn, zeker als het verschil tussen jou als rijke westerse vrouw en de lokale bevolking heel groot gaat zijn. Dan kan een (nep)goude ring soms een noodzakelijk kwaad zijn, om al te enthousiaste mannen op het verkeerde been te zetten. Zeker omdat deze heren, je mogelijk als een wandelend vliegticket naar Europa kunnen zien. Voor de rest, is het een kwestie van je boerenverstand gebruiken, als vrouw alleen. Niet in het donker de straat op, niet met kostbaarheden te koop lopen en zorg dat je zelf weet waar de winkels en de pinautomaten zijn. Daar zijn handige apps met kaarten van de locaties voor, zodat je je niet kwetsbaar hoeft op te stellen naar een vreemde omdat je informatie nodig hebt. Het is te doen als vrouw alleen, maar bereid je goed voor.
Ik heb alleen werkelijk prachtige avonturen meegemaakt: ik heb alleen op een tropisch strand in Zanzibar gestaan, er was niemand, ben op safari geweest in Kenia. Ik heb van Nairobi tot aan Kaapstad met het openbaar vervoer gereisd. Veel mooie medereizigers ontmoet en locals. Ik heb echt wel mooie en bijzondere dingen meegemaakt. Maar als ik had mogen kiezen of ik deze reizen alleen zou willen doen of met mijn echtgenoot, die ik niet heb, dan had ik er toch voor gekozen samen op reis te gaan. Niet alleen omdat het veiliger is samen met je man op reis, maar ook omdat je zulke mooie fantastische dingen gaat meemaken, die je echt wel met je echtgenoot wil delen.
Probeer deze dingen aan God en je man voor te leggen...
Getrouwd zijn wil toch niet zeggen dat je 24/7 op elkaars lip moet zitten? Zowel ik als mijn vrouw hebben los van elkaar diverse reizen gemaakt. Ik zou niet weten wat daar tegen zou zijn.
Wel was het erg fijn om elkaar bij terugkomst weer in de armen te sluiten...!
@Prisma23, op elkaars lip zitten lijkt me ook erg ongezond. Niet aan beginnen... Het gaat er alleen om of een vrouw onnodig 2 maanden van huis zou moeten kunnen, zonder dat 'de man' dit wil. Met als argument haar persoonlijke behoefte van avontuur te bevredigen. Met de gegeven informatie lijkt het te gaan om een op zichzelf gerichte behoefte, die mijns inziens in een huwelijk duidelijk ondergeschikt is.
Maar als de man alleen zegt "nee, omdat ik het niet wil" is dat even op zichzelf gericht. Dus dan zie ik geen verschil. De vrouw heeft een argument waarom zij op "avontuur" wil maar de man geen argument waarom hij daar tegen is. Dan moet de man het maar accepteren of gewoon meegaan lijkt mij zo.
Volgens mij is er wel verschil. Als je je door het huwelijk hebt verbonden aan elkaar en in alles 'één' bent, hoort daar een vrijwillige scheiding van een bepaalde tijd niet in thuis, mits dat je het daar samen over eens bent, of er een gegronde reden voor is. Op grond van de huwelijksafspraak kan de man in deze casus volstaan met dat hij het niet wil. Maar nogmaals, we moeten het doen met de informatie van de vraagsteller, wellicht dat er nog veel achter deze vraag zit, wat we niet weten.
