Vraag
Aan iemand van de Ger. Gem. Ik kerk bij de Ger. Gem. Wat ik nu zo mis en waar de kerkenraad ook geen antwoord op kan geven is het volgende: Waarom blijft men zo vasthouden aan de veronderstelde wedergeboorte? Men preekt dat er leven is vóór de rechtvaardigmaking, maar dit is onbijbels. Toch blijft men vasthouden aan deze leer, hoe kan dit? “Die in den Zoon van God gelooft, heeft de getuigenis in zichzelven; die God niet gelooft, heeft Hem tot een leugenaar gemaakt, dewijl hij niet geloofd heeft de getuigenis, die God getuigd heeft van Zijn Zoon. En dit is de getuigenis, namelijk dat ons God het eeuwige leven gegeven heeft; en ditzelve leven is in Zijn Zoon. Die den Zoon heeft, die heeft het leven; die den Zoon van God niet heeft, die heeft het leven niet” (1 Joh. 5:10-12).
Antwoord
Ik wil eerst even een misverstand of onjuiste opvatting wegnemen. De Gereformeerde Gemeenten leren geen veronderstelde wedergeboorte. Dat was de leer van dr. Abraham Kuijper (1837-1920), de voorman van de Gereformeerde Kerken in Nederland die in 2004 zijn gefuseerd met de Nederlandse Hervormde Kerk en de Lutherse Kerk in Nederland. Ds. G. H. Kersten (1882- 1948), de man die aan de wieg van de Gereformeerde Gemeenten stond en veel voor het kerkverband betekend heeft, was een fel tegenstander en bestrijder van de leer van de veronderstelde wedergeboorte.
Nu de vraag: Preekt men in de Gereformeerde Gemeenten dat er leven is vóór de rechtvaardigmaking?
Bij de beantwoording van deze vraag moeten we eerst bezien wat we onder “wedergeboorte” verstaan. We kennen het begrip “wedergeboorte” in engere zin. Daarover lezen we in de Dordtse Leerregels, Hoofdstuk III/IV, artikel 12. Het is “die vernieuwing, nieuwe schepping, opwekking uit de doden en levendmaking, waarvan zo heerlijk in de Schrift gesproken wordt, welke God zonder ons in ons werkt.” Ik raad je aan om dit artikel helemaal te lezen. Wat een schitterende omschrijving van de wedergeboorte. Het beschrijft hoe God ons van dood levend maakt. Daarover schrijft het doopformulier “dat wij in het Rijk van God niet kunnen komen tenzij wij van nieuws geboren worden.” Deze levendmaking komt openbaar in geloofswerkzaamheden tot bekering en heiligmaking. Wedergeboorte in ruimere zin is dan het leven der (dagelijkse) bekering en heiligmaking.
Vóór de wedergeboorte (in engere zin) is er geen geestelijk leven. God maakt de mens door de werking van Woord en Geest van geestelijk dood tot een levende ziel (een daad van herschepping). Hij plant bij deze levendmaking het geloof in de levend gemaakte zondaar in. En dan gaat de levendgemaakte zondaar leven. Hij gaat geloven, hij gaat zijn zonden zien, hij gaat zien dat Christus nodig is om zijn zonden te verzoenen, hij gaat heilig voor God leven. Dit wordt allemaal niet op één dag geleerd. Daar doe je je hele leven over.
Maar: op het moment dat de mens levend gemaakt wordt, heeft hij alles (rechtvaardiging, heiliging, het eeuwige leven) in zich. Het is als bij een appel. In de pit zit alles wat voor een appelboom nodig is. Of als bij een eikel. In de eikel zit alles wat nodig is om tot een eikenboom uit te groeien. Zo zit in de levend gemaakte zondaar alles wat nodig is om een verheerlijkte zondaar te worden. Op het moment van levendmaking is de zondaar gerechtvaardigd, geheiligd, verheerlijkt. Dat moet hij tijdens zijn aardse leven leren geloven. Daarom is het geloof zo belangrijk. Geloven dat God waar maakt wat Hij belooft. Geloven dat ik gerechtvaardigd ben in Christus. Geloven dat Christus mijn rechtvaardigmaking en mijn heiligmaking is en dat Hij mij in Zijn heerlijkheid zal opnemen.
Er is nog veel meer over te schrijven. Maar dit is de essentie van wat er in de Gereformeerde Gemeente wordt gepreekt en geleerd. En naar mijn mening is dit overeenkomstig Schrift en belijdenis.
J. H. Doeven, Houten
Dit artikel is beantwoord door
mr. J.H. Doeven
- Geboortedatum:01-08-1947
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Houten
- Status:Actief
43 artikelen
Bijzonderheden:
Was 42 jaar lang ouderling.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
79 reacties
Lecram
04-01-2017
/ 15:40
@RSTHG21: Nogmaals: ik citeer Paulus vanuit de bijbel. Dat de kerk daar nu veel heeft bijbedacht, weet ik. Maar laten we wat Paulus schreef nu maar gewoon staan.
Het begint met het geloof in Jezus, zoals Paulus beschreef. Dan begint het nieuwe leven, met alle genietingen, maar ook strijd, veel strijd vaak.
De kerk heeft de heiligmaking vóór het geloof willen plaatsen, dat is zeer onbijbels.
Het klinkt allemaal zeer rechtzinnig wat je zegt, maar je draait de zaken om.
De wedergeboorte geeft de toegang tot het nieuwe leven, hoe kan er dan sprake zijn van een met je hart geloven dat Jezus is opgewekt als je denkt dat er geen nieuw leven nodig is? Nogmaals: het nieuwe leven begint hiermee, het nieuwe leven is geen toegang tot het geloof en de wedergeboorte.
Het begint met het geloof in Jezus, zoals Paulus beschreef. Dan begint het nieuwe leven, met alle genietingen, maar ook strijd, veel strijd vaak.
De kerk heeft de heiligmaking vóór het geloof willen plaatsen, dat is zeer onbijbels.
Het klinkt allemaal zeer rechtzinnig wat je zegt, maar je draait de zaken om.
De wedergeboorte geeft de toegang tot het nieuwe leven, hoe kan er dan sprake zijn van een met je hart geloven dat Jezus is opgewekt als je denkt dat er geen nieuw leven nodig is? Nogmaals: het nieuwe leven begint hiermee, het nieuwe leven is geen toegang tot het geloof en de wedergeboorte.
karlo
04-01-2017
/ 16:19
@vrouw78.. Amen. En @edmund, je legt het allemaal uit, maar hoe zit het met de discipelen? ( zie mijn vorige reactie)
Edmund
04-01-2017
/ 17:03
@karlo
Zalig zijt gij, Simon, Bar-jona! want vlees en bloed heeft u dat niet geopenbaard, maar Mijn Vader, Die in de hemelen is.
Op één na (Judas) waren alle discipelen van God tot God bekeerd.
Dat zij verduisterd waren in de weg van de Heere Jezus om de zaligheid (van eeuwigheid en toen in de tijd) voor hen te verwerven, dat is een andere zaak. Dat daar in veel kerken (in verkeerde zin) gebruikt van wordt gemaakt om 'hun kerkleer' daar aan op te hangen, is verschrikkelijk.
Elke uitverkorene wordt in dezelfde weg bekeerd:
Jer. 32:39: En Ik zal hun enerlei hart en enerlei weg geven, om Mij te vrezen al de dagen, hun ten goede, mitsgaders hun kinderen na hen.
Christus is dé weg en dé Poort waardoor een (uitverkoren) dode zondaar zal worden getrokken en waar deze zondaar in de Poort het Leven mag vinden.
Waarvan de doop het teken is: ondergegaan (gedoodt) in het water (wat ziet op het bloed van Christus) en opgestaan in en met Hem. En Hij mij alles: mijn rechtvaardiging, mijn heiliging, mijn kennis. In Hem hersteld met het Beeld Gods waar ik was uitgesprongen (in de handen van de aartsleugenaar de duivel).
Zalig zijt gij, Simon, Bar-jona! want vlees en bloed heeft u dat niet geopenbaard, maar Mijn Vader, Die in de hemelen is.
Op één na (Judas) waren alle discipelen van God tot God bekeerd.
Dat zij verduisterd waren in de weg van de Heere Jezus om de zaligheid (van eeuwigheid en toen in de tijd) voor hen te verwerven, dat is een andere zaak. Dat daar in veel kerken (in verkeerde zin) gebruikt van wordt gemaakt om 'hun kerkleer' daar aan op te hangen, is verschrikkelijk.
Elke uitverkorene wordt in dezelfde weg bekeerd:
Jer. 32:39: En Ik zal hun enerlei hart en enerlei weg geven, om Mij te vrezen al de dagen, hun ten goede, mitsgaders hun kinderen na hen.
Christus is dé weg en dé Poort waardoor een (uitverkoren) dode zondaar zal worden getrokken en waar deze zondaar in de Poort het Leven mag vinden.
Waarvan de doop het teken is: ondergegaan (gedoodt) in het water (wat ziet op het bloed van Christus) en opgestaan in en met Hem. En Hij mij alles: mijn rechtvaardiging, mijn heiliging, mijn kennis. In Hem hersteld met het Beeld Gods waar ik was uitgesprongen (in de handen van de aartsleugenaar de duivel).
Nieuwverbond
04-01-2017
/ 17:07
@RSTHG21
Wat heb ik me verwonderd over jouw reactie onder het stukje van vrouw78. Heb je het echt wel tot je door laten dringen? Je gooit er gelijk pats een zeer dogmatisch, in jouw ogen de waarheid stukje achter aan. Weet je waar de vruchten van echt geloof uit openbaar komen? Uit liefde en verwondering voor Gods genade. Om het behoud wat Jezus heeft aangebracht voor zondaren. Paulus zegt dat we dit behoud kunnen krijgen door geloof in de Heere Jezus om dan weer in relatie met God te kunnen leven. Zodat we weer aan het doel gaan beantwoorden waarvoor God de mens geschapen heeft. Alles is volbracht. Dat is de genade gave. En de hand om het aan te nemen is geloof. Waar vind je in de bijbel dat geloof ons door God gegeven word? Dat we er op moeten wachten. Het is een oproep. En dat alles omdat God wil dat de relatie tussen Hem en de zondaar herstelt word. En daarom is het een totaalpakket ja wat we als kado in een geheel krijgen en waar we in verwondering en aanbidding steeds meer van mogen leren kennen. Dat is nl waar God de gelovige toe oproept, niet in de melk blijven hangen maar opwassen in de kennis van Jezus Christus. Wat een vreugde.
Wat heb ik me verwonderd over jouw reactie onder het stukje van vrouw78. Heb je het echt wel tot je door laten dringen? Je gooit er gelijk pats een zeer dogmatisch, in jouw ogen de waarheid stukje achter aan. Weet je waar de vruchten van echt geloof uit openbaar komen? Uit liefde en verwondering voor Gods genade. Om het behoud wat Jezus heeft aangebracht voor zondaren. Paulus zegt dat we dit behoud kunnen krijgen door geloof in de Heere Jezus om dan weer in relatie met God te kunnen leven. Zodat we weer aan het doel gaan beantwoorden waarvoor God de mens geschapen heeft. Alles is volbracht. Dat is de genade gave. En de hand om het aan te nemen is geloof. Waar vind je in de bijbel dat geloof ons door God gegeven word? Dat we er op moeten wachten. Het is een oproep. En dat alles omdat God wil dat de relatie tussen Hem en de zondaar herstelt word. En daarom is het een totaalpakket ja wat we als kado in een geheel krijgen en waar we in verwondering en aanbidding steeds meer van mogen leren kennen. Dat is nl waar God de gelovige toe oproept, niet in de melk blijven hangen maar opwassen in de kennis van Jezus Christus. Wat een vreugde.
Edmund
04-01-2017
/ 17:35
Een kerntekst: Joh. 3:16: Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe.
En nu wil men 'het geloof' wat niet meer is als een instrument belangrijk maken of de 'ontdekking' (waarbij men verondersteld dat men is levendgemaakt, door een weg van ontdekking rekent men een mens al zalig, terwijl zo'n mens nog niets weet van vervloeking, verdoeming laat staan doding: wat een bedrog!), de 'levendmaking' of de 'wedergeboorte' (wanneer en hoe).
De duivelen geloven ook en zij sidderen.
Wanneer ik een heerlijke maaltijd krijg, dan gaat het mij om de maaltijd en niet om het bestek (hoewel ik niet zonder kan).
Het Evangelie, de blijde boodschap, gaat om Zijn eniggeboren Zoon, om Christus. De grootste Verborgenheid voor een mens, dat gaat deze mens leren. Zondag 5: Is er nog een weg of middel om die welverdiende straf te ontgaan (want daar weet die mens met al zijn bijeen verzamelde kennis dan niets meer van). Dan is het sterven en omkomen, dan ga je als een Leen Potappel over deze aarde 'Verloren, verloren, voor eeuwig verloren".
Een mens moet schipbreuk lijden en geen plankje meer overhouden om in het oordeel door God te worden opgeraapt en Christus (als het Begin) die mens wordt geopenbaard (door Woord/Christus en Geest) (en dan gelooft men), want Zijn schapen kennen Zijn stem. Dan hoef je écht niet aan je dominee te vragen of je nu bekeerd bent, ben je wijzer! Dezelve Geest getuigt met onzen geest, dat wij kinderen Gods zijn. Dan getuig je daarvan.
Dan kan je die pitjes van die appels en die eikels beter wegdoen, want dat is niet gebaseerd op wat Gods Woord ons leert aangaande de zaligheid en ere Gods.
En nu wil men 'het geloof' wat niet meer is als een instrument belangrijk maken of de 'ontdekking' (waarbij men verondersteld dat men is levendgemaakt, door een weg van ontdekking rekent men een mens al zalig, terwijl zo'n mens nog niets weet van vervloeking, verdoeming laat staan doding: wat een bedrog!), de 'levendmaking' of de 'wedergeboorte' (wanneer en hoe).
De duivelen geloven ook en zij sidderen.
Wanneer ik een heerlijke maaltijd krijg, dan gaat het mij om de maaltijd en niet om het bestek (hoewel ik niet zonder kan).
Het Evangelie, de blijde boodschap, gaat om Zijn eniggeboren Zoon, om Christus. De grootste Verborgenheid voor een mens, dat gaat deze mens leren. Zondag 5: Is er nog een weg of middel om die welverdiende straf te ontgaan (want daar weet die mens met al zijn bijeen verzamelde kennis dan niets meer van). Dan is het sterven en omkomen, dan ga je als een Leen Potappel over deze aarde 'Verloren, verloren, voor eeuwig verloren".
Een mens moet schipbreuk lijden en geen plankje meer overhouden om in het oordeel door God te worden opgeraapt en Christus (als het Begin) die mens wordt geopenbaard (door Woord/Christus en Geest) (en dan gelooft men), want Zijn schapen kennen Zijn stem. Dan hoef je écht niet aan je dominee te vragen of je nu bekeerd bent, ben je wijzer! Dezelve Geest getuigt met onzen geest, dat wij kinderen Gods zijn. Dan getuig je daarvan.
Dan kan je die pitjes van die appels en die eikels beter wegdoen, want dat is niet gebaseerd op wat Gods Woord ons leert aangaande de zaligheid en ere Gods.
RSTHG21
04-01-2017
/ 17:52
@Nieuwverbond volgens mij staat dat gewoon in de Bijbel. Rom 3 over de natuurstaat van de mens en in Efeze 2 staat dat het geloof een gave Gods is. Verder wil ik niet op personen ingaan, dan zouden er weer allerlei dingen daarop gezegd kunnen worden. Ik lees niks in je reactie over de onbekwaamheid, doodsheid, vijandschap waar we van nature allemaal in liggen. Er staat alleen maar geloven en nog eens geloven, ik moet, ik moet en ik moet, maar alleen de Heere doet het, anders zou het ook geen wonder zijn, alleen Hij kan het geloof in de ziel planten en schenken, dan valt de mens helemaal weg.
Jeremiah
04-01-2017
/ 18:23
@RSTHG21
Van harte met je eens.
De Dordtse leerregels hoofdstuk 3 en 4 zijn wat dat betreft vrij duidelijk waartoe een mens in staat is. Het is totaal het werk van een almachtig God. Uiteraard niet buiten een mens om, want we zijn geen stokken en blokken.
Van harte met je eens.
De Dordtse leerregels hoofdstuk 3 en 4 zijn wat dat betreft vrij duidelijk waartoe een mens in staat is. Het is totaal het werk van een almachtig God. Uiteraard niet buiten een mens om, want we zijn geen stokken en blokken.
Nieuwverbond
04-01-2017
/ 20:18
De bijbel en sowieso de Romeinen brief is heel wat groter dan Romeinen 3, gelukkig maar. En in Efeze 2 staat dat de genade een gave van God is, niet het geloof. Dat kan gezien de grammatica niet. Het is genade en niet de werken van de wet wat Paulus bedoeld te zeggen. Een genade die we door het geloof mogen aannemen. En ik zou graag uit de bijbel horen dat ik ongelijk heb en niet uit formulieren. Die zijn niet geïnspireerd door de Heilige Geest. Ik denk dat we het toch niet eens zullen worden over deze zaken als we het maar eens zijn dat het geloof ons niet red maar het offer van de Heere Jezus. En dat het geloof het middel is om deel te mogen krijgen aan dat offer. Dat is de bijbels weg die zowel de Heere Jezus als de apostelen onderwezen. Ieder heeft daarin zijn of haar eigen weg. Geloof in de Heere Jezus en gij zult zalig worden. En dan staan er vele voorbeelden in het NT van mensen die geloofden en zich verheugden dat ze zalig waren geworden en God verheerlijkten. Als het goed is zullen we daar moeten eindigen. God de eer en wij de zaligheid.
dorual1
04-01-2017
/ 21:25
Prima antwoord van dhr Doeven. Wat een heftigheid lees ik in diverse reacties. Veel verschillen lijken te kunnen worden teruggevoerd op een verschillend interpreteren van woorden (althans dat hoop ik). Wanneer spreken we van leven? De kernvraag voor mij is de vraag die Jezus aan Petrus stelt; hebt gij Mij lief? en beslissend in het antwoord van petrus is niet de mate van zekerheid van zijn geloof, maar dat petrus op dat moment niet verder durft en kan komen dan: Gij weet alle dingen. Daarom omdat Gij het weet! Gij weet dat ik u liefheb. Dat is genoeg. Dat is meer dan genoeg. Is dat geloof? Jazeker is dat geloof. Houdt Petrus dat op dat moment voor geloof? Ik weet het niet, maar ik betwijfel of die vraag op dat moment voor Petrus van belang was. Hij had zijn Meester verloochend en hij had zijn Meester toch zo lief en die Meester wist dat volkomen. Dat is genoeg. Dat is alles. En omdat ik dat heb mogen leren onder de prediking in de Gereformeerde Gemeenten is de leer van deze gemeenten mij lief.Van mij is geen sprankje leven meer te verwachten zoals in het dal vol dorre doodsbeenderen. Ik ellendig mens! Ik dank God door Jezus Christus. Ik de dood verdiend, maar Hij heeft ingegrepen. Was ons hart niet brandende in ons toen hij tot ons sprak? Waren de Emmausgangers levendgemaakte christenen? Lukas 24:25 En Hij zeide tot hen: O onverstandigen en tragen van hart, om te geloven al hetgeen de profeten gesproken hebben! Volgelingen van Jezus, gelovigen, die niet geloven en toch brandende harten. Wie het vatte kan, vatte het.
Of de vader van die maanzieke knaap: Ik geloof, kom mijn ongeloof te hulp. Ik ben niet geschikt om een dogmatiek te schrijven, maar bij dit evangelie wat de mens erbuiten zet en zulke armen met goederen vervult, daarbij rust mijn ziel met een verwond'rend oog.
Allen een gezegend 2017 toegewenst! Dat er maar veel oude mensen mogen sterven en nieuwe mensen mogen opstaan, die van geen groter goed kunnen spreken dan dat God hen vernedert en klein maakt (ps 119:36, Datheen)
Of de vader van die maanzieke knaap: Ik geloof, kom mijn ongeloof te hulp. Ik ben niet geschikt om een dogmatiek te schrijven, maar bij dit evangelie wat de mens erbuiten zet en zulke armen met goederen vervult, daarbij rust mijn ziel met een verwond'rend oog.
Allen een gezegend 2017 toegewenst! Dat er maar veel oude mensen mogen sterven en nieuwe mensen mogen opstaan, die van geen groter goed kunnen spreken dan dat God hen vernedert en klein maakt (ps 119:36, Datheen)
Lecram
04-01-2017
/ 21:50
@dorual1: ik lees geen heftigheid, alleen wat verschil van inzichten.
Maar nog even over deze opmerking van jou:
"Waren de Emmausgangers levendgemaakte christenen? Lukas 24:25 En Hij zeide tot hen: O onverstandigen en tragen van hart, om te geloven al hetgeen de profeten gesproken hebben! Volgelingen van Jezus, gelovigen, die niet geloven en toch brandende harten. Wie het vatte kan, vatte het."
Ik vind dit een wat opmerkelijke exegese. Lees eens goed wat Jezus zei: "om te geloven AL! hetgeen de profeten gesproken hebben"
Jezus wijst deze discipelen er op dat Hij niet alleen de troon van Zijn vader David gegeven zal worden, en Hij zal over het huis van Jakob Koning zal zijn tot in eeuwigheid en aan dat Zijn Koninkrijk zal geen einde komen (Lukas 1:32-33, zie ook 24:21), maar OOK dat Hij moest lijden en sterven voor de zonden van het volk. Dat zagen ze over het hoofd. Het ging dus om een beperkte verwachting wat deze discipelen hadden. Het heeft niets te maken met wel of geen zaligmakend geloof, maar ze geloofden niet alles wat de profeten hadden gezegd.
De Joden in die (en ook onze tijd) hadden een beperkte Messiasverwachting. Zij dachten dat de Messias de Romeinen zou verdrijven en vergaten dat hij ook moest lijden en sterven voor de zonden van het volk.
Zoals de Joden te weinig zicht hadden op het borgwerk van Jezus, hebben wij te weinig zicht op het zitten op de troon van David door Jezus. Daar maken we dan een soort geestelijke troon van, wat het niet zal zijn.
Maar nog even over deze opmerking van jou:
"Waren de Emmausgangers levendgemaakte christenen? Lukas 24:25 En Hij zeide tot hen: O onverstandigen en tragen van hart, om te geloven al hetgeen de profeten gesproken hebben! Volgelingen van Jezus, gelovigen, die niet geloven en toch brandende harten. Wie het vatte kan, vatte het."
Ik vind dit een wat opmerkelijke exegese. Lees eens goed wat Jezus zei: "om te geloven AL! hetgeen de profeten gesproken hebben"
Jezus wijst deze discipelen er op dat Hij niet alleen de troon van Zijn vader David gegeven zal worden, en Hij zal over het huis van Jakob Koning zal zijn tot in eeuwigheid en aan dat Zijn Koninkrijk zal geen einde komen (Lukas 1:32-33, zie ook 24:21), maar OOK dat Hij moest lijden en sterven voor de zonden van het volk. Dat zagen ze over het hoofd. Het ging dus om een beperkte verwachting wat deze discipelen hadden. Het heeft niets te maken met wel of geen zaligmakend geloof, maar ze geloofden niet alles wat de profeten hadden gezegd.
De Joden in die (en ook onze tijd) hadden een beperkte Messiasverwachting. Zij dachten dat de Messias de Romeinen zou verdrijven en vergaten dat hij ook moest lijden en sterven voor de zonden van het volk.
Zoals de Joden te weinig zicht hadden op het borgwerk van Jezus, hebben wij te weinig zicht op het zitten op de troon van David door Jezus. Daar maken we dan een soort geestelijke troon van, wat het niet zal zijn.
karlo
04-01-2017
/ 23:01
@dorual1, zeer van harte eens. Mijn inziens de meest bijbelse reactie in deze reeks, alle dogmatische verhandelingen ten spijt. Men zou de personen die je naar voren haalt aan kunnen vullen met bijv. Zacheus, de bloedvloeiende vrouw. Levi de tollenaar, Jaïrus en anderen. Zij hebben met hun ellende de toevlucht mogen nemen bij en tot de Heere Jezus. Waar zijn hier de vragen over bewuste rechtvaardigmaking, leven voor de rechtvaardigmaking en dat soort zaken? Waarom blijven we niet gewoon bij de vraag van de tollenaar:
o God, wees mij zondaar genadig. En hij ging gerechtvaardigd naar zijn huis.
Zoals @evantorisch hier eerder opmerkte: belangrijk is DAT er leven is.
o God, wees mij zondaar genadig. En hij ging gerechtvaardigd naar zijn huis.
Zoals @evantorisch hier eerder opmerkte: belangrijk is DAT er leven is.
Johan100
05-01-2017
/ 00:09
Fijn dat hier een goed gesprek mogelijk is.
Dorual1 :'prima antwoord'.
Doeven ''Hij plant bij deze levendmaking het geloof in de levend gemaakte zondaar in. En dan gaat de levendgemaakte zondaar leven. Hij gaat geloven, hij gaat zijn zonden zien, hij gaat zien dat Christus nodig is om zijn zonden te verzoenen, hij gaat heilig voor God leven. Dit wordt allemaal niet op één dag geleerd. Daar doe je je hele leven over.''
Zoals je in het citaat kunt zien gaat de levendgemaakte zondaar leven en geloven. Wedergeboorte is levendmaking, dan ben je gerechtvaardigd. (Je zonden zijn vergeven). Je kent Christus dus, al moet die kennis nog wel groeien.
Dan moet je eens aandachtig verder lezen. 'hij gaat zijn zonden zien, hij gaat zien dat Christus nodig is, hij gaat heilig voor God leven' je zonden zien zegt toch niet dat ze vergeven zijn? Zien dat je Christus nodig hebt wil toch niet zeggen dat de Geest van Christus hebt? Over welk geloven gaat dat 'hij gaat geloven' dan? 'Hij gaat heilig voor God leven' als je ziet dat je Christus nodig hebt, maar nog niet hebt? Dan ga je toch zelf heilig voor God leven? Dat kan toch niet?
'Dit wordt allemaal niet op één dag geleerd. Daar doe je je hele leven over'
Wanneer komt de zondaar daadwerkelijk tot bewust geloof dan? Ergens aan het eind van z'n leven?
Dorual1 :'prima antwoord'.
Doeven ''Hij plant bij deze levendmaking het geloof in de levend gemaakte zondaar in. En dan gaat de levendgemaakte zondaar leven. Hij gaat geloven, hij gaat zijn zonden zien, hij gaat zien dat Christus nodig is om zijn zonden te verzoenen, hij gaat heilig voor God leven. Dit wordt allemaal niet op één dag geleerd. Daar doe je je hele leven over.''
Zoals je in het citaat kunt zien gaat de levendgemaakte zondaar leven en geloven. Wedergeboorte is levendmaking, dan ben je gerechtvaardigd. (Je zonden zijn vergeven). Je kent Christus dus, al moet die kennis nog wel groeien.
Dan moet je eens aandachtig verder lezen. 'hij gaat zijn zonden zien, hij gaat zien dat Christus nodig is, hij gaat heilig voor God leven' je zonden zien zegt toch niet dat ze vergeven zijn? Zien dat je Christus nodig hebt wil toch niet zeggen dat de Geest van Christus hebt? Over welk geloven gaat dat 'hij gaat geloven' dan? 'Hij gaat heilig voor God leven' als je ziet dat je Christus nodig hebt, maar nog niet hebt? Dan ga je toch zelf heilig voor God leven? Dat kan toch niet?
'Dit wordt allemaal niet op één dag geleerd. Daar doe je je hele leven over'
Wanneer komt de zondaar daadwerkelijk tot bewust geloof dan? Ergens aan het eind van z'n leven?
Nieuwverbond
05-01-2017
/ 08:57
@johan100
Aan die van Efeze, 1:13 - In Welken ook gij zijt, nadat gij het woord der waarheid, namelijk het Evangelie uwer zaligheid gehoord hebt; in Welken gij ook, nadat gij geloofd hebt, zijt verzegeld geworden met den Heiligen Geest der belofte;
Als Paulus bij geloven in het Evangelie bedoelt dat je gelooft dat de Heere Jezus voor jou als zondaar gestorven is, dan word hier het ontvangen van de Heilige Geest als Trooster en Leider in alle Waarheid na het geloof gezet. Klopt dat?
Aan die van Efeze, 1:13 - In Welken ook gij zijt, nadat gij het woord der waarheid, namelijk het Evangelie uwer zaligheid gehoord hebt; in Welken gij ook, nadat gij geloofd hebt, zijt verzegeld geworden met den Heiligen Geest der belofte;
Als Paulus bij geloven in het Evangelie bedoelt dat je gelooft dat de Heere Jezus voor jou als zondaar gestorven is, dan word hier het ontvangen van de Heilige Geest als Trooster en Leider in alle Waarheid na het geloof gezet. Klopt dat?
RSTHG21
05-01-2017
/ 10:51
@Nieuwverbond als je de Formulieren al niet meer hoeft houdt voor mij het gesprek op, je kunt zeggen laf, dat mag, maar het wordt dan echt een discussie zonder einde en waarschijnlijk hete hoofden. Op je laatste reactie zou ik ook weer kunnen reageren, maar wat heeft het voor zin?
@Johan100 lees de catechismus eens goed. Je leest daar ook duidelijk wanneer een wedergeboren zondaar zekerheid van het geloof mag ontvangen (zondag 23).
@Johan100 lees de catechismus eens goed. Je leest daar ook duidelijk wanneer een wedergeboren zondaar zekerheid van het geloof mag ontvangen (zondag 23).
emka
05-01-2017
/ 11:25
@RSTHG21 HC vraag 60 geeft inderdaad juist aan dat het geloof niet alleen is om 'een wedergeborene zekerheid' te geven, maar dat het geloof ook datgene is waardoor een zondaar rechtvaardig wordt voor God. Dus als je geloof los ziet van wedergeboorte, is een wedergeborene (nog zonder geloof) dan gerechtvaardigd of niet? Zo ja, dan klopt het antwoord op vraag 60 niet. Zo nee, dan kunnen er dus wedergeborenen zijn die nog schuldig voor God zijn. Beide lijkt me onmogelijk. Dus wedergeboorte zonder geloof kan niet.
De stokbewaarder vroeg wat hij moest doen om zalig te worden. Was hij toen wederom geboren? Je kunt zeggen: ja, want anders had hij helemaal geen belang bij de zaligheid. Zo wordt het vaak in de Ger Gem uitgelegd. Maar het lijkt me: nee, want anders zou Paulus niet zeggen: 'geloof in de Heere Jezus Christus en je ZULT zalig worden' (dat was hij blijkbaar nog niet, dus was hij niet wederom geboren, volgens Johannes 3 zou je kunnen zeggen: 'hij zag het Koninkrijk van God nog niet').
@Jeremiah @RSTHG21 bovenstaande betekent natuurlijk absoluut niet dat wedergeboorte (en geloof!) niet gewerkt worden door de Heilige Geest. Daar is de Schrift ook duidelijk over en daar ben ik het van harte mee eens.
Maar ik heb al jullie reacties nog eens nagelezen en eigenlijk is het enige wat jullie aan het doen zijn roepen: 'maar het is een eenzijdig werk van God'. Op die manier zet je de oproep tot geloof tegenover de noodzaak van wedergeboorte. Dus waar ben je zo bang voor? Dat onwedergeboren mensen gaan geloven is onmogelijk! Lees Handelingen eens na: Paulus bewoog(!) beide Joden en Grieken tot het geloof, dat staat er verschillende keren. Er staat nergens dat dat wedergeboren mensen waren die alleen nog moesten gaan geloven. Er staat ook niet dat hij alleen maar zei dat men wederom geboren moest worden omdat hij een oproep tot geloof te eenzijdig vond.
Overigens voel ik me een beetje aangesproken door de (mooie) reactie van @karlo. Waarschijnlijk ben ik een van degenen die hij bedoelt met 'allerlei dogmatische verhandelingen'. Die verhandelingen komen vanuit een persoonlijke worsteling over dit onderwerp en ik heb al in een eerdere reactie uitgelegd waarom deze afwijking van de Bijbelse lijn zo schadelijk kan zijn. Het leidt tot graven in jezelf in plaats van in Gods Woord. Natuurlijk is de kern van het geloof vluchten tot Jezus Christus als enige Verlosser en ik hoop dat iedereen die hier reageert dat ook zo kent en door het geloof zich vast heeft leren grijpen aan Gods beloften in het Evangelie.
De stokbewaarder vroeg wat hij moest doen om zalig te worden. Was hij toen wederom geboren? Je kunt zeggen: ja, want anders had hij helemaal geen belang bij de zaligheid. Zo wordt het vaak in de Ger Gem uitgelegd. Maar het lijkt me: nee, want anders zou Paulus niet zeggen: 'geloof in de Heere Jezus Christus en je ZULT zalig worden' (dat was hij blijkbaar nog niet, dus was hij niet wederom geboren, volgens Johannes 3 zou je kunnen zeggen: 'hij zag het Koninkrijk van God nog niet').
@Jeremiah @RSTHG21 bovenstaande betekent natuurlijk absoluut niet dat wedergeboorte (en geloof!) niet gewerkt worden door de Heilige Geest. Daar is de Schrift ook duidelijk over en daar ben ik het van harte mee eens.
Maar ik heb al jullie reacties nog eens nagelezen en eigenlijk is het enige wat jullie aan het doen zijn roepen: 'maar het is een eenzijdig werk van God'. Op die manier zet je de oproep tot geloof tegenover de noodzaak van wedergeboorte. Dus waar ben je zo bang voor? Dat onwedergeboren mensen gaan geloven is onmogelijk! Lees Handelingen eens na: Paulus bewoog(!) beide Joden en Grieken tot het geloof, dat staat er verschillende keren. Er staat nergens dat dat wedergeboren mensen waren die alleen nog moesten gaan geloven. Er staat ook niet dat hij alleen maar zei dat men wederom geboren moest worden omdat hij een oproep tot geloof te eenzijdig vond.
Overigens voel ik me een beetje aangesproken door de (mooie) reactie van @karlo. Waarschijnlijk ben ik een van degenen die hij bedoelt met 'allerlei dogmatische verhandelingen'. Die verhandelingen komen vanuit een persoonlijke worsteling over dit onderwerp en ik heb al in een eerdere reactie uitgelegd waarom deze afwijking van de Bijbelse lijn zo schadelijk kan zijn. Het leidt tot graven in jezelf in plaats van in Gods Woord. Natuurlijk is de kern van het geloof vluchten tot Jezus Christus als enige Verlosser en ik hoop dat iedereen die hier reageert dat ook zo kent en door het geloof zich vast heeft leren grijpen aan Gods beloften in het Evangelie.
karlo
05-01-2017
/ 14:23
Amen @emka. En je hebt in je reactie een korte maar goeie vraag staan.
Namelijk, wat betreft deze zaken: waar ben je toch zo bang voor?
Namelijk, wat betreft deze zaken: waar ben je toch zo bang voor?
WillemB
05-01-2017
/ 15:26
Wedergeboorte in "engere zin", en in "ruimere zin", zie antwoord van dhr. Doeven.
Even een vraag aan dhr. Doeven:
Gaan we hier al niet een kant op, waarmee je "alle kanten" en "alle zinnen" op kunt?
Als ik mijn Bijbel lees, kom ik geen andere leer tegen, dan dat wedergeboorte, geloof en rechtvaardigmaking (gewoon!) bij elkaar horen.
Of mag ik dan ook weer in bedekte terminologie spreken: geloof in "engere" zin, geloof in "ruimere" zin. Rechtvaardigmaking in "engere" en in "ruimere" zin. In een eikel, een appelpit, een bloembol en wat dies meer zij.
Een mens is toch onbekeerd, dood, ongelovig, schuldig en buiten Christus om eigen schuld.
En hij / zij is toch bekeerd, levend, gelovig, vergeven en in Christus uit pure genade van God!
Als we het eenvoudig zo bij de Schrift houden, hebben we al die verwarrende wegen van Ruth tot Boaz, van Bethel naar Pnieël, als zogenaamde geestelijke wegen, helemaal niet nodig.
@vrouw78 geeft ons duidelijk aan hoe verwarrend, en radeloos deze leer in deze gemeenten kan maken.
Dan ben ik blij dat ik van haar hoor, hoe je zonder deze theologie eenvoudig God de eer geeft en groot maakt!
Ik hoop dat zij in '78 geboren is, en nog geen 78 jaar is. Dat je nog lang jouw God en Heere mag dienen, liefhebben en vooral van Hem van getuigen!
Even een vraag aan dhr. Doeven:
Gaan we hier al niet een kant op, waarmee je "alle kanten" en "alle zinnen" op kunt?
Als ik mijn Bijbel lees, kom ik geen andere leer tegen, dan dat wedergeboorte, geloof en rechtvaardigmaking (gewoon!) bij elkaar horen.
Of mag ik dan ook weer in bedekte terminologie spreken: geloof in "engere" zin, geloof in "ruimere" zin. Rechtvaardigmaking in "engere" en in "ruimere" zin. In een eikel, een appelpit, een bloembol en wat dies meer zij.
Een mens is toch onbekeerd, dood, ongelovig, schuldig en buiten Christus om eigen schuld.
En hij / zij is toch bekeerd, levend, gelovig, vergeven en in Christus uit pure genade van God!
Als we het eenvoudig zo bij de Schrift houden, hebben we al die verwarrende wegen van Ruth tot Boaz, van Bethel naar Pnieël, als zogenaamde geestelijke wegen, helemaal niet nodig.
@vrouw78 geeft ons duidelijk aan hoe verwarrend, en radeloos deze leer in deze gemeenten kan maken.
Dan ben ik blij dat ik van haar hoor, hoe je zonder deze theologie eenvoudig God de eer geeft en groot maakt!
Ik hoop dat zij in '78 geboren is, en nog geen 78 jaar is. Dat je nog lang jouw God en Heere mag dienen, liefhebben en vooral van Hem van getuigen!
Edmund
05-01-2017
/ 18:53
Kort samengevat geeft mr. Doeven de volgende uitleg bij de kerkleer van de Ger.Gem.:
1. Volgens mr Doeven komt de levendmaking openbaar in geloofswerkzaamheden tot bekering en heiligmaking;
2. Zo één mag op basis van leer van de Ger.Gem. veronderstellen dat hij alles (rechtvaardiging, heiliging en het recht van het eeuwige leven) al in zich heeft;
3. Zo één gaat zijn zonden zien, zo één gaat geloven, zo één gaat zien dat Christus nodig is om zijn zonden te verzoenen, zo één gaat heilig leven; dit benoemt mr Doeven een proces waar zo één heel zijn leven over doet; maar: op het moment dat de mens levend gemaakt wordt, heeft hij alles in zich;
4. Dat zo één mens is levendgemaakt en alles in zich heeft moet hij tijdens zijn aardse leven leren geloven en daarom is geloof zo belangrijk.
Voor wat betreft het begrip van de wedergeboorte verwijst mr Doeven naar de Dordtse Leerregels.
1. Ik lees daar ‘alzo dat al diegenen, in wier harten God op deze wonderbaarlijke wijze werkt, zekerlijk, onfeilbaar en krachtiglijk wedergeboren worden en daadwerkelijk geloven’: dit (het bad der wedergeboorte) is dus geen levenslang proces. Het is de dood (en vernietiging) van de oude mens (want God kan geen gemeenschap hebben met de zonden/zondaar) en de (openbaring van Christus) opstanding van de nieuwe mens en zo één mens gelooft dat in de daad (direct) volgens Rom. 8: gij hebt ontvangen den Geest der aanneming tot kinderen, door Welken wij roepen: Abba, Vader! Dezelve Geest getuigt met onzen geest, dat wij kinderen Gods zijn; dat is geen (levenslang) proces, maar een daad! Rechtvaardiging/Verzoening is een daad en valt tegelijk met de aanneming daarvan. Stel je voor dat een misdadiger zijn schuld wordt vergeven en er dan wordt achtergebracht (door wie?) dat nog schuldig is (ik ben dan welleswaar geen meester in de rechten zoals mr. Doeven, maar dat gaat er bij mij niet in).
2. ‘zo één gaat zijn zonden zien’, nee, zo één doodschuldige, gevonniste, verlorene, grootste der zondaren weet dat zijn zondenschuld is vergeven, want zo één is (een punt des tijds) de oude mens gestorven en met Christus opgestaan uit het zondengraf (van zijn bestaan); en zo één is de wil/het hart vernieuwd (volgens DL) waaruit de zuivere genegenheid van het geloof spruit om waar te geloven (in Christus) dat zijn zonden vergeven zijn en hem Christus geschonken is; de eerste daad van het ware geloof is het eigenen van Christus/vergeving der zonden;
3. Een (waar) geloof heeft altijd het Voorwerp (dat is Christus) des geloofs in het oog.
De orde (van de Ger.Gem kerkleer) die mr Doeven voorstelt, is dat de mens alles al heeft en dan wordt overtuigd (dat hij het mist?) en dat hij verzoening nodig heeft? Hij scheidt daarmee de zaken: hij heeft alles, dus ingelijfd in Christus en kent nog geen (bewuste) verzoening. Dit impliceert dat de Ger.Gem. een onbewuste/veronderstelde verzoening/rechtvaardigmaking leert en de ontdekking van zonden als het begin kenmerkt. Dat is meer of min hetzelfde als een veronderstelde wedergeboorte, want iedere wedergeborene weet van de vergeving der zonden.
Christus is het Begin (van het leven). Onder de Wet is er geen genade, alleen maar vloek en doem.
Het ware geloof is de vrucht van de vernieuwing (van de wil/hart). Dat ‘leren geloven’ daar komt in der eeuwigheid niets van terecht. Wanneer God spreekt dan is het er (het is een aannemen/rusten/eigenen wat God schenkt); het is een gave en dat is enkel genade.
1. Volgens mr Doeven komt de levendmaking openbaar in geloofswerkzaamheden tot bekering en heiligmaking;
2. Zo één mag op basis van leer van de Ger.Gem. veronderstellen dat hij alles (rechtvaardiging, heiliging en het recht van het eeuwige leven) al in zich heeft;
3. Zo één gaat zijn zonden zien, zo één gaat geloven, zo één gaat zien dat Christus nodig is om zijn zonden te verzoenen, zo één gaat heilig leven; dit benoemt mr Doeven een proces waar zo één heel zijn leven over doet; maar: op het moment dat de mens levend gemaakt wordt, heeft hij alles in zich;
4. Dat zo één mens is levendgemaakt en alles in zich heeft moet hij tijdens zijn aardse leven leren geloven en daarom is geloof zo belangrijk.
Voor wat betreft het begrip van de wedergeboorte verwijst mr Doeven naar de Dordtse Leerregels.
1. Ik lees daar ‘alzo dat al diegenen, in wier harten God op deze wonderbaarlijke wijze werkt, zekerlijk, onfeilbaar en krachtiglijk wedergeboren worden en daadwerkelijk geloven’: dit (het bad der wedergeboorte) is dus geen levenslang proces. Het is de dood (en vernietiging) van de oude mens (want God kan geen gemeenschap hebben met de zonden/zondaar) en de (openbaring van Christus) opstanding van de nieuwe mens en zo één mens gelooft dat in de daad (direct) volgens Rom. 8: gij hebt ontvangen den Geest der aanneming tot kinderen, door Welken wij roepen: Abba, Vader! Dezelve Geest getuigt met onzen geest, dat wij kinderen Gods zijn; dat is geen (levenslang) proces, maar een daad! Rechtvaardiging/Verzoening is een daad en valt tegelijk met de aanneming daarvan. Stel je voor dat een misdadiger zijn schuld wordt vergeven en er dan wordt achtergebracht (door wie?) dat nog schuldig is (ik ben dan welleswaar geen meester in de rechten zoals mr. Doeven, maar dat gaat er bij mij niet in).
2. ‘zo één gaat zijn zonden zien’, nee, zo één doodschuldige, gevonniste, verlorene, grootste der zondaren weet dat zijn zondenschuld is vergeven, want zo één is (een punt des tijds) de oude mens gestorven en met Christus opgestaan uit het zondengraf (van zijn bestaan); en zo één is de wil/het hart vernieuwd (volgens DL) waaruit de zuivere genegenheid van het geloof spruit om waar te geloven (in Christus) dat zijn zonden vergeven zijn en hem Christus geschonken is; de eerste daad van het ware geloof is het eigenen van Christus/vergeving der zonden;
3. Een (waar) geloof heeft altijd het Voorwerp (dat is Christus) des geloofs in het oog.
De orde (van de Ger.Gem kerkleer) die mr Doeven voorstelt, is dat de mens alles al heeft en dan wordt overtuigd (dat hij het mist?) en dat hij verzoening nodig heeft? Hij scheidt daarmee de zaken: hij heeft alles, dus ingelijfd in Christus en kent nog geen (bewuste) verzoening. Dit impliceert dat de Ger.Gem. een onbewuste/veronderstelde verzoening/rechtvaardigmaking leert en de ontdekking van zonden als het begin kenmerkt. Dat is meer of min hetzelfde als een veronderstelde wedergeboorte, want iedere wedergeborene weet van de vergeving der zonden.
Christus is het Begin (van het leven). Onder de Wet is er geen genade, alleen maar vloek en doem.
Het ware geloof is de vrucht van de vernieuwing (van de wil/hart). Dat ‘leren geloven’ daar komt in der eeuwigheid niets van terecht. Wanneer God spreekt dan is het er (het is een aannemen/rusten/eigenen wat God schenkt); het is een gave en dat is enkel genade.
dorual1
05-01-2017
/ 21:29
Allen,
De verwarring is groot. Hier blijkt eens te meer dat de scheiding onder ons in de meeste gevallen niet loopt langs de lijnen van Schrift en Belijdenis. (Hoewel er op Refoweb kennelijk nogal wat lieden meedoen die zich niet laten overtuigen door verwijzingen naar de reformatorische belijdenisgeschriften). De scheiding openbaart zich rondom de vragen van de toe-eigening van het heil. Wanneer ben ik een bewuste (lees: verzekerde) gelovige. Ik weet dat de Heere in een moment een wonderboom kan laten groeien, maar de gewone gang is; geboorte- baby-kind-puber-volwassene. Zo is het m.i. ook in het geestelijke leven. in de wedergeboorte ligt alles wat een ziel nodig heeft. (leven, geloof, rechtvaardiging, heiliging, ...). Maar wat wonderlijk toch dat er bij velen in onze dagen na de geboorte meteen gesproken moet worden van een bewust geloof. Een baby huilt, leert ademen, is teer en afhankelijk. Zo ook een pasgeborenen in de Heere. Zondaar voor God in eigen oog, maar toch niet bij de Heere weg te slaan.
En meer en meer brengt de Heere zulke kinderen waar hij ze hebben wil. langs welke weg, hoe snel of hoe langzaam? Daar is de Heere vrij in. Maar bij alle wedergeborenen geldt dat de wereld hen niet meer smaakt, hoezeer de zure vruchten van de zonde nog kunnen trekken.
En probeer mij nu eerlijk te verstaan. Als je wedergeboren wordt, weet je dat. De wereld krijgt de scheidbrief in je leven en je krijgt de Heere hartelijk lief. Alles naar de mate van het geloof dat in beoefening is. Dat komt bij al Gods kinderen openbaar. Maar of zij het er zelf allemaal meteen voor kunnen of willen houden? Daarin gaat de Heere met ieder van zijn kinderen Zijn eigen Wijze weg.
Een "onbewuste" gelovige is onzin. Maar wel een onvolgroeide gelovige met het geloof als van een mosterdzaadje, dat nog moet groeien en opwassen in de kennis en de genade van onze Heere Jezus Christus. Je gaat een baby toch ook niet vragen of hij of zij leeft? Dat hoor je dat voel je dat ruik je ... Je zou baby's eens gaan beoordelen met de maatstaven van een volwassene. Wat een harde opvoeding is dat.
Behandel de pasgeborene gelovigen met teerheid en ga niet van hen eisen dat ze een volkomen geloof (moeten) hebben. Bovendien, geen van Gods kinderen is volmaakt Niet de gelovige, maar alleen God is goed!
En die de Heere verwachten, komen Thuis.
Voor het overige worden er hier en daar wat vragen aan Mr. Doeven gesteld, die hij beter zelf kan beantoorden. wellicht kan de redactie vragen aan mr. Doeven om er in een vervolgantwoord nog op in te gaan. Hij is met pensioen, dus hij kan het doen ....
De verwarring is groot. Hier blijkt eens te meer dat de scheiding onder ons in de meeste gevallen niet loopt langs de lijnen van Schrift en Belijdenis. (Hoewel er op Refoweb kennelijk nogal wat lieden meedoen die zich niet laten overtuigen door verwijzingen naar de reformatorische belijdenisgeschriften). De scheiding openbaart zich rondom de vragen van de toe-eigening van het heil. Wanneer ben ik een bewuste (lees: verzekerde) gelovige. Ik weet dat de Heere in een moment een wonderboom kan laten groeien, maar de gewone gang is; geboorte- baby-kind-puber-volwassene. Zo is het m.i. ook in het geestelijke leven. in de wedergeboorte ligt alles wat een ziel nodig heeft. (leven, geloof, rechtvaardiging, heiliging, ...). Maar wat wonderlijk toch dat er bij velen in onze dagen na de geboorte meteen gesproken moet worden van een bewust geloof. Een baby huilt, leert ademen, is teer en afhankelijk. Zo ook een pasgeborenen in de Heere. Zondaar voor God in eigen oog, maar toch niet bij de Heere weg te slaan.
En meer en meer brengt de Heere zulke kinderen waar hij ze hebben wil. langs welke weg, hoe snel of hoe langzaam? Daar is de Heere vrij in. Maar bij alle wedergeborenen geldt dat de wereld hen niet meer smaakt, hoezeer de zure vruchten van de zonde nog kunnen trekken.
En probeer mij nu eerlijk te verstaan. Als je wedergeboren wordt, weet je dat. De wereld krijgt de scheidbrief in je leven en je krijgt de Heere hartelijk lief. Alles naar de mate van het geloof dat in beoefening is. Dat komt bij al Gods kinderen openbaar. Maar of zij het er zelf allemaal meteen voor kunnen of willen houden? Daarin gaat de Heere met ieder van zijn kinderen Zijn eigen Wijze weg.
Een "onbewuste" gelovige is onzin. Maar wel een onvolgroeide gelovige met het geloof als van een mosterdzaadje, dat nog moet groeien en opwassen in de kennis en de genade van onze Heere Jezus Christus. Je gaat een baby toch ook niet vragen of hij of zij leeft? Dat hoor je dat voel je dat ruik je ... Je zou baby's eens gaan beoordelen met de maatstaven van een volwassene. Wat een harde opvoeding is dat.
Behandel de pasgeborene gelovigen met teerheid en ga niet van hen eisen dat ze een volkomen geloof (moeten) hebben. Bovendien, geen van Gods kinderen is volmaakt Niet de gelovige, maar alleen God is goed!
En die de Heere verwachten, komen Thuis.
Voor het overige worden er hier en daar wat vragen aan Mr. Doeven gesteld, die hij beter zelf kan beantoorden. wellicht kan de redactie vragen aan mr. Doeven om er in een vervolgantwoord nog op in te gaan. Hij is met pensioen, dus hij kan het doen ....
Johan100
05-01-2017
/ 22:00
Nieuw verbond: @johan100
''Aan die van Efeze, 1:13 - In Welken ook gij zijt, nadat gij het woord der waarheid, namelijk het Evangelie uwer zaligheid gehoord hebt; in Welken gij ook, nadat gij geloofd hebt, zijt verzegeld geworden met den Heiligen Geest der belofte;
Als Paulus bij geloven in het Evangelie bedoelt dat je gelooft dat de Heere Jezus voor jou als zondaar gestorven is, dan word hier het ontvangen van de Heilige Geest als Trooster en Leider in alle Waarheid na het geloof gezet. Klopt dat?''
De Heilige Geest overtuigd eerst van zonde en dezelfde Geest die van de Vader en de Zoon uitgaat, stelt je ook in staat om te geloven. Want niemand kan komen tenzij het hem van de Vader gegeven is, tenzij Hij trekt.
Als je overtuigd wordt van zonde ben je nog niet wedergeboren, want overtuigingen kunnen ophouden. (de wet is dan ook een middel als tuchtmeester tot Christus) Je bent wedergeboren als je zonden vergeven zijn en je bewust in Christus geborgen bent ook al moet de kennis nog groeien. Dan ben je verzegeld en zeg je 'Abba Vader'.
Rechtvaardigmaking en Christuskennis en heiligmaking vallen allen onder de wedergeboorte die in een punt des tijds plaatsvindt.
Helaas wordt wettisch berouw voor evangelisch berouw gehouden in de antwoord en wordt er een onbewuste rechtvaardiging geleerd.
Maar de goddeloze, die wordt gerechtvaardigd en niet degene met de tranen, en alle bevindingen en uitreddingen en vrome gestaltes.
''Aan die van Efeze, 1:13 - In Welken ook gij zijt, nadat gij het woord der waarheid, namelijk het Evangelie uwer zaligheid gehoord hebt; in Welken gij ook, nadat gij geloofd hebt, zijt verzegeld geworden met den Heiligen Geest der belofte;
Als Paulus bij geloven in het Evangelie bedoelt dat je gelooft dat de Heere Jezus voor jou als zondaar gestorven is, dan word hier het ontvangen van de Heilige Geest als Trooster en Leider in alle Waarheid na het geloof gezet. Klopt dat?''
De Heilige Geest overtuigd eerst van zonde en dezelfde Geest die van de Vader en de Zoon uitgaat, stelt je ook in staat om te geloven. Want niemand kan komen tenzij het hem van de Vader gegeven is, tenzij Hij trekt.
Als je overtuigd wordt van zonde ben je nog niet wedergeboren, want overtuigingen kunnen ophouden. (de wet is dan ook een middel als tuchtmeester tot Christus) Je bent wedergeboren als je zonden vergeven zijn en je bewust in Christus geborgen bent ook al moet de kennis nog groeien. Dan ben je verzegeld en zeg je 'Abba Vader'.
Rechtvaardigmaking en Christuskennis en heiligmaking vallen allen onder de wedergeboorte die in een punt des tijds plaatsvindt.
Helaas wordt wettisch berouw voor evangelisch berouw gehouden in de antwoord en wordt er een onbewuste rechtvaardiging geleerd.
Maar de goddeloze, die wordt gerechtvaardigd en niet degene met de tranen, en alle bevindingen en uitreddingen en vrome gestaltes.
