Hersenaandoening belemmering in werk

Ik ben een vrouw van midden dertig. Vanwege een niet-aangeboren hersenaandoening heb ik moeite met teveel prikkels en overzicht. Examens, stages en proefperiodes gaan altijd erg moeizaam omdat ik nooit wilde zien dat ik anders was dan anderen en wilde bewijzen (aan mezelf) dat ik het gewoon kon. Met moeite een mavo- en spw3-diploma gehaald. De kenmerken van de beperking in m'n hoofd komen sterk overeen met ADD al is de oorzaak dan anders.

Waar vind ik een rustige baan die bij mij past en waar geven/gunnen werkgevers mij die tijd ook? Want ik ben al zo vaak teleurgesteld aan de hogere eisen vanwege stress/werkdruk waar ik niet mee om kan gaan. Ook vind ik het moeilijk om mijn beperking te verwoorden in sollicitaties omdat mensen niets aan mij zien dan enkel dat ik anders loop dan een ander. Maar in m'n hoofd loopt het ook anders en daar haakt men gauw op af, behalve bij vrijwilligerswerk. Ik wil wel werken en ook best extra uren maken omdat het misschien wat langzamer gaat, want ik ben ook nog erg precies. Maar pas ik wel in de maatschappij? Heeft u praktische tips?

Het is over het algemeen best moeilijk om een baan te vinden, waar voldoende rekening wordt gehouden met fysieke of mentale beperkingen. De eisen die aan werknemers worden gesteld, lijken de laatste jaren juist steeds meer opgeschroefd te worden. Tegelijkertijd zijn er inmiddels verschillende instanties die hulp bieden bij het zoeken naar werk en bij de begeleiding van het arbeidsproces. Je kunt tips erover vinden op internet. Het UWV geeft sollicitatietrainingen en kan begeleiden bij een arbeidstraject.

Er is ook een kant aan JEZELF: je schrijft, dat je nooit wilde zien dat je anders was dan anderen en dat je jezelf wilde bewijzen (ook aan jezelf) dat je het gewoon kon. Ik vraag me af of je -behalve dat je al zo vaak teleurgesteld ben in de werkgevers over de hogere eisen, die ze stellen- niet nog steeds teleurgesteld bent en wordt in JEZELF? En je nog steeds je handicap niet (helemaal) geaccepteerd hebt? 

Pas als je vrede hebt met wie je zelf bent en met wat je grenzen zijn aan je mogelijkheden en je je serieus bewust blijft van je beperkingen zul je beter in staat zijn om -met hulp- op zoek te gaan naar een baan, die passend is en waar je het -gelet op de inhoud van de baan- vermoedelijk (met begeleiding) langer zult kunnen volhouden. 

Betsy Westeneng