Vraag
Ik ben een meisje van 20 jaar oud. Ik ben katholiek opgevoed en koos zelf op mijn twaalfde jaar om gedoopt te worden. Maar heb altijd al het gevoel gehad dat er meer is, zoveel klopt gewoon niet, dus ik heb er mijn levensmissie van gemaakt te zoeken waarheid in plaats van alles aan te nemen zoals het mij word voorgeschoteld. Ik heb over andere religies, filosofen en geheime genootschappen en zelfs bij de Boeddhisten gemediteerd om hun levensstijl en mijn eigen gedachten te observeren. Ik kan nu zeggen dat ik genoeg kennis heb om connecties te zien.
Dus nu ben ik weer terug bij het christendom, maar dan bij de mystieke stromingen. Ik besef me dat de kerk veel fouten heeft gemaakt zoals bijvoorbeeld het vergaren van rijkdom, ook al verbiedt de Bijbel dat; een fout die het Vaticaan nog steeds begaat. En waarom is het Vaticaans archief al eeuwen afgesloten en alleen toegankelijk voor sommigen? Wat voor geheimen houdt het christendom achter? Ik ben sinds een paar dagen een boek aan het lezen over een stroming die vorige eeuw is ontstaan, omdat iemand contact had met de boodschappers van Elohim. Zij leggen de Bijbel uit vanuit een nieuw perspectief, aan de hand van belangrijke stukken die vroeger verkeerd begrepen werden door gebrek aan wetenschappelijke kennis en kennis waarover wij nog steeds niet beschikken. Maar die we nu wel meer kunnen begrijpen door de wetenschappelijke ontwikkeling van dit moment. Het was een klap in mijn gezicht, omdat ik alles wat ik lees kan relateren aan gebeurtenissen in de geschiedenis en andere geheime theorieën die ik hadden gelezen. Als dit de waarheid is, vind ik dat die door de kerk onderzocht en besproken moet worden zodat de echte waarheid weer verspreid kan worden en zodat wij weer dichter bij Elohim komen.
Mijn vraag is, zou de kerk daar wel voor open staan? Of zou zich vasthouden aan oude gewoonten en overtuigingen uit angst?
Antwoord
Beste vriendin,
Je bent, schrijf je, katholiek opgevoed en koos er op je twaalfde jaar voor om gedoopt te worden, maar je hebt altijd het gevoel gehad dat er veel niet klopte. Je bent gaan zoeken bij andere religies, zoals het Boeddhisme en bij filosofieën en geheime genootschappen, maar dat was niet wat je zocht. Nu ben je, schrijf je, weer terug bij het christendom, dat wil zeggen bij de mystieke stromingen daarvan. Je bent gaan beseffen dat de kerk veel fouten maakte en noemt als voorbeeld de rijkdommen van het Vaticaan en de geslotenheid van het Vaticaanse archief. En nu ben je een boek gaan lezen over een stroming die de vorige eeuw is ontstaan omdat, om je eigen woorden te gebruiken, iemand contact had met de boodschappers van Elohim die de Bijbel uitleggen vanuit een nieuw perspectief. Het was, schrijf je, of je een klap in je gezicht kreeg omdat je wat je in dat boek leest kan relateren aan gebeurtenissen in de geschiedenis en geheime theorieën die naar je mening door de kerk onderzocht en besproken moeten worden opdat de echte waarheid weer verspreid kan worden. Maar nu is je vraag of de kerk daar wel open voor staat of dat de kerk zich uit angst zou vasthouden aan oude gewoonten en overtuigingen.
Nu, beste vriendin, het is heel wat wat je vraagt. Maar het is voor je een zoektocht naar de Waarheid (ik schrijf het bewust met een hoofdletter) en dat is de moeite waard. Mooi dus dat je die zoektocht maakt. Maar of het lezen van dat boek je verder brengt? Ik zal namelijk de laatste zijn die zou willen ontkennen dat de kerk veel fouten heeft gemaakt. Dat geldt niet alleen de rijkdommen en gesloten archieven van het Vaticaan. Hoewel: is er niet veel aan het veranderen, als we denken aan het beleid van de huidige paus, ook al kun je tegen het pausdom op zichzelf bezwaar hebben? En zou er, wat de leer van de katholieke kerk betreft, veel veranderen als de archieven geopend zouden worden? Daar ben ik namelijk nog niet zo zeker van.
Maar fouten zijn er gemaakt en kunnen er gemaakt worden in en door alle kerken. Daarom is het belangrijk dat de kerk (en wij) steeds weer leert (leren) luisteren naar wat ons voorgehouden is door Jezus Christus en Zijn apostelen. Dan kunnen er onderlinge verschillen zijn, maar zijn we wel bij de Bron (weer met een hoofdletter) en bij waar het wezenlijk om gaat. Daarom weet ik, beste vriendin, niet of het zo’n goed idee is om je te laten leiden door een boek over iemand die contact had met de boodschappers van Elohim. Kan daarbij ook niet veel fout zijn en fout gaan? Wat moet ik me trouwens voorstellen bij de boodschappers van Elohim? Zijn die betrouwbaar? Is de belangrijkste boodschapper van God niet Jezus Zelf, die we belijden als de Zoon van God, en zijn het daarnaast niet Zijn apostelen en hebben we daar het getuigenis niet van in de Bijbel, de Heilige Schrift?
Ik denk dat het heel belangrijk is steeds te bedenken wie Jezus was en hóe Hij was en wat de evangeliën en bijvoorbeeld de apostel Paulus daarvan vertellen. Ik kan ook zeggen: wat de Bijbel daarvan vertelt. Let maar eens op hoe dikwijls Jezus naar de Bijbel (in Zijn tijd nog het Oude Testament) verwijst, en hoe ook de apostelen dat doen. Ik denk bijvoorbeeld aan Jezus’ woorden in de gelijkenis van de rijke man en de bedelaar Lazarus: “Als zij niet naar Mozes en de profeten luisteren, zullen zij zich ook niet laten overtuigen als iemand uit de doden zou opstaan” (Lukas 16:31). Of aan Jezus’ woorden tot de Emmaüsgangers (Lukas 24:27) en aan Paulus’ woorden aan de jonge Timotheüs: “Heel de Schrift is door God ingegeven”, enz. (2 Timotheüs 3:16).
En ik zou nog meer voorbeelden kunnen aanhalen. Dan kom je bij het meest wezenlijke van wat we geloven, namelijk wie Jezus Christus is en wat Hij onder andere gezegd heeft, wat wel ‘het evangelie in een notendop’ genoemd wordt: “Zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft” (Johannes 3:16). Met andere woorden: de kerk belijdt, als het goed is, Jezus Christus, en ze heeft als bron de Bijbel, de Heilige Schrift.
Als je vraagt: zou de kerk er wel voor open staan dat andere theorieën, waar jij bijvoorbeeld over leest, onderzocht en besproken worden, dan denk ik dat we daar heel eerlijk ‘ja’ op moeten zeggen. Ik denk aan de hogescholen en universiteiten waar predikanten en geestelijken studeren en hoogleraren vrij les/college kunnen geven en de studenten vrij met van alles in aanraking komen. Of zou de kerk zich uit angst vasthouden aan oude gewoonten en overtuigingen, vraag je? Nu, dat geloof ik niet. Een kerk die zich laat leiden door bijbelse principes en uitgangspunten hoeft niet uit angst aan allerlei oude gewoonten vast te houden. Wel heeft elke kerk zijn, vaak historisch gegroeide, traditie, die ook nog per land verschillend kan zijn. Maar dat is wat anders dan de Traditie met een hoofdletter, datgene wat de kerk wezenlijk belijdt. En op wezenlijke kunnen we de kerk aanspreken.
Ik nodig je uit, beste vriendin, om heel onbevangen de evangeliën te lezen en te mediteren over datgene wat je leest van Jezus, hoe Hij was en wat Hij zei. En daarnaast bijvoorbeeld de brief van Paulus aan de Romeinen, eveneens mediterend wat die woorden voor je betekenen. Het heel bijzondere en wezenlijke van wat we van Jezus belijden is dat God in Hem naar ons toe wilde komen. Niet wij klimmen, door onze inspanningen, goede werken of gebeden enz. op naar God. Maar God daalde in Zijn Zoon tot ons af. Opdat (nog eens de woorden van Johannes 3:16) ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.
Ds. H. Veldhuizen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Veldhuizen
- Geboortedatum:02-01-1938
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Wapenveld
- Status:Inactief
