Vraag
Ik ben voor het eerst in mijn leven aan het daten en ben daarin een laatbloeier (25 jaar). Nu is het zo dat bijna alle leuke christelijke mannen al in het huwelijksbootje gestapt zijn of een vaste relatie hebben. Ik heb steeds vaker het idee dat ik de boot heb gemist. Moet ik dan maar met minder genoegen nemen, d.w.z. met een man die ik eigenlijk niet zo leuk vind?
Nu houd ik ook meerdere opties open, door ook met niet-christenen te daten. Ik merk wel dat ze ver willen gaan. Met zoenen op de eerste date heb ik geen probleem, dat wordt ook min of meer van je verwacht. Maar vervolgens... hoe ver kun je gaan in de datingfase? En is het wel verstandig om een relatie met een niet-christen aan te gaan? Het heeft absoluut mijn voorkeur niet, maar ik heb ook geen zin om alleen te blijven en niemand te vinden.
Antwoord
Beste vraagsteller,
“Genoegen nemen met minder”... nooit doen, omdat dat vrágen om problemen is! Het kán ook helemaal niet! Een relatie aangaan en opbouwen is toch echt iets anders dan bijvoorbeeld een paar schoenen kopen, waarbij (in de uitverkoop) wel eens genoegen genomen wordt met nét níét de beste, mooiste. Het is mogelijk, dat iemand niet helemaal aan (hoge) verwachtingen kan voldoen. Zeker. Maar hij/zij ís daarom niet minder!
Nog zo’n quote: christelijk of niet... dat doet er in deze fase van een zoektocht niet toe want geloof, religie of levensbeschouwing zijn geen criteria als zijnde goed tegenover minder goed! Binnen een liefdesrelatie is er geen gradatie tussen goed, beter, best. Partners zijn verschillend, en hebben een verschillende inbreng in de relatie. Dat zeer zeker, maar dan gaat het níét over ‘minder’, ‘beter’!
“You fall in love”, zeggen de Engelsen. Verliefd worden ‘overkomt’ een mens, waarbij hij/zij vervolgens natuurlijk wél moet gaan nadenken over de mogelijkheden of de ónmogelijkheden van een relatie. En dáárin speelt levensbeschouwing c.q. geloof een rol, want dan gaat het erom of partners bij elkaar willen of kunnen gaan passen!
Als u iemand ontmoet is er áltijd iets dat niet volmáákt is. Gewoon, omdat er geen volmaakte mensen rondlopen. Liefde is níét: (voortdurend) leven op een roze wolk. Liefde is realiteit, met twee benen op de grond staan. Blijven staan, ook wanneer er keuzes gemaakt moeten worden. Over ‘eigenschappen’ van liefde leest u maar eens na wat Paulus daarover schrijft in zijn brief aan de gemeente van Korinthe (1 Kor. 13). Hoewel het daar niet persé over huwelijksliefde gaat omschrijft het wél prachtig wat liefde inhoudt.
Het gezegde “liefde maakt blind” laat ook al onvolkomenheden zien. Die zijn er, en komen vroeg of later aan het licht binnen een relatie. Dat is niet erg, want er zijn bijvoorbeeld ook nog eens trouw, vertrouwen en vergevingsgezindheid nodig om vérder te komen met elkaar.
Hebt u nu te lang gewacht en is daardoor het gevoel van ‘over te blijven’ ontstaan? Ik denk het niet. Ik snáp wel, dat u ‘geen zin’ hebt om ‘alleen’ te blijven, maar misschien is dat wel de levenskunst die nú van u gevraagd wordt. Zet u niet af tegen wat u níet hebt, maar probeer de bestaande situatie te accepteren door zéker geen liefde (of wat daar voor door mag gaan) te forceren. U bent in de eerste 25 levensjaren de ware gewoonweg nog niet tegengekomen. Richt u op de leuke dingen in uw leven: werk, eigen huis, familie, enz. in plaats van te focussen op iets wat er nu in ieder geval (nog) niet is.
Ik wens u sterkte en alle goeds toe!
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Daten met niet-christelijke mannen is iets waar je zelf een beslissing in moet nemen. Lees de bijbel en ga er met God over in gesprek. Je kan natuurlijk ook online daten. Dat klinkt misschien een beetje eng, maar het gebeurt steeds meer. Er zijn best wat christelijke datingsites en daar heb ik echt goede verhalen over gehoord.
Heel veel succes.
Liefs Mendy
En ik ben het ook helemaal eens met sjaloom.Zoenen op je eerste date omdat het van je verwacht wordt. Dat is pas zielig. Je hoeft toch helemaal niet mee te doen met wat men normaal vindt. Kom op zeg.
En overschieten op je 25e? Je bent toch nog geen 40? Als je er nu al zo in staat. Ik heb het ook moeilijk gevonden hoor echt waar... eerste ( en enige ) vriend pas ruim na mijn 30e. Was ook niet echt mijn keus omdat je dan ook al ouder bent en je maar moet afwachten of er kinderen komen. Zo heeft iedereen zijn eigen levenspad. De positieve kant was dat ik veel heb gedaan qua opleiding en ervaringen. Dat heeft me heel erg gevormd en daardoor heb ik nu ook de man die ik heb. Zoek iets wat je goed ligt om te doen en blijf niet je leven in de wachtstand zetten omdat je perse een vriend wil. Dat is zo spijtig.
Ja, ik weet niet hoe jij dat voelt hoor... maar volgens mij weet je nu het antwoord al.
Trouw nooit met iemand om getrouwd te zijn. Want ongelukkig getrouwd zijn, is verschrikkelijk. Zo eenzaam... afschuwelijk, dan kun je echt beter alleen blijven.
Daarbij als je voor je trouwen al weerzin voelt, tegen iemand, dat wordt meestal alleen maar erger als je getrouwd bent. Getrouwd zijn, is geen eindstation maar het begin van het samenleven voor de rest van jullie leven.
Als een man je laat staan, omdat je niet gelijk de eerste keer wil zoenen of zelfs nog verder gaan, dan is hij jou niet waard!
Eerst praten, dan zoenen...
Enne... vergeet niet dat er ook een goed leven mogelijk is, zonder partner!
