Vraag
Ik ben pas teruggevallen in een bepaalde oude zonde waar ik vroeger veel mee heb geworsteld. Nadat de duivel mij weer had misleid, durfde ik het niet meer aan om naar God toe te gaan. Ik wist van te voren (voordat ik die zonde deed een paar dagen geleden) dat ik me schuldig zou voelen en toch deed ik het... Hoe kan ik dan ooit oprecht vergeving vragen? Ik voel me heel schijnheilig. Ik kan toch niet beloven dat ik het niet meer doe, want er zal vast nog een keer een terugval komen, dus mijn woord is niets waard. En ik weet wel dat de duivel helemaal blij is als ik dan helemaal geen vergeving meer vraag, maar ik kan toch niet oprecht vergeving vragen...? Dus nu durf ik niet naar God toe te gaan en ik merk dat ik er alleen maar ongelukkiger van word, maar hoe kan ik dit oprecht doen want het voelt zo ontzettend dubbel. Ook omdat ik van te voren wist dat ik weer straks vergeving zou vragen en net alsof het dan weer allemaal goed is en de volgende keer kan ik dan de verleiding weer niet weerstaan... Hoe en wat kan ik doen... Ik wil graag iets doen en weet ook dat dat niet hoeft/kan. Een jonge vrouw.
Antwoord
Beste jonge vrouw,
“Ik wil graag iets doen”, schrijf je. En je bent ook een heleboel aan het doen. Je belijdt je zonde, je bidt, je probeert oprecht te zijn, je probeert beterschap te beloven, je probeert het niet meer te doen. Maar heb jij ooit als een verdoemelijke en onverbeterlijke vrouw niks meer kunnen doen voor God? Uit je vraag blijkt van niet. Anders zou je geen beterschap meer durven beloven.
Dochter van Eva, je bent nog zo druk om vijgenbladeren aan elkaar te rijgen. Om de verlorenheid van je bestaan te bedekken. Je bent nog druk bezig om je zonden te belijden, tenminste de ergste. Maar ben je er al achter dat je hele bestaan zonde is? Ben je er al achter dat je bidden om vergeving zelfs zonde is? Het is namelijk ongeloof om vergeving te vragen als je nog niet met God verzoend bent. Je doet dan namelijk net of jij graag vergeving wilt maar dat jij de Heere daartoe moet bewegen. Maar Gods Woord zegt het precies andersom. Want de Heere roept jou met je vijgenbladeren tevoorschijn: “Waar zijt gij?” (Gen. 3). De Heere roept jou: “Laat u met God verzoenen” (2 Kor. 5). De Heere biedt jou volkomen vergeving en verzoening van al je zonden aan in het Evangelie. Hij wil al je schuld en heel je verdorvenheid verzoenen in Christus. Hij wil het om niet doen en Hij wil het volkomen doen. Maar jij hebt daar geen oren naar omdat je nog denkt zelf iets te kunnen doen en verbeteren voor God. Juist zo verwerp je Christus! Want de Heere Jezus wordt geschonken aan mislukte mensen, aan dochters van Eva, die alle vijgenbladeren kwijt zijn en naakt voor God staan, zonder bedekking... en sprakeloos van schuld en schaamte. Voor hen is Hij een volkomen Borg en Verberging. Ken je Hem zo?
Ben je in Hem dan heb je in Gods oog geen zonden meer. Ben je zonder Christus dan liggen al je zonden nog op je, ongeacht al jouw belijden. Want de Heere heeft alleen een behagen in Zijn Zoon. Als we zonder Christus tot God gaan, vinden we geen gehoor, omdat wij Zijn roepstem in het Evangelie geen gehoor geven. Hoor toch, Hij roept je tot de vrede!
Uit je vraag blijkt dat je denkt dat de Heere alleen vergeeft, als jij oprecht belooft het nooit meer te doen. Maar wie denk je toch dat de Heere is? Zou Zijn toorn tegen mijn zonden gestild worden doordat ik zeg het niet meer te zullen doen? Hij weet toch al dat we leugenachtig zijn. Want als je Christus niet kent wil je de zonde doen. Misschien denk je het niet meer te willen, maar dat is alleen uit de angst voor straf, niet omdat je de zonde echt haat. Ons vlees is Gods Wet nooit onderworpen (Rom. 8:6-8). Alleen als Christus Zich aan jou heeft weggeschonken in de belofte van het Evangelie dan komt er een ander leven in je ziel. Dan wil je de zonde niet meer doen, al doe je die nog. Dan “is de zonde mij de dood geworden” (Rom. 7), omdat de zonde mijn Jezus de dood geworden is.
Uit je vraag blijkt dat je denkt de Heere te moeten bewegen door oprecht te vragen om vergeving. Maar jonge vrouw, de Heere is bewogen. O Hij is zo bewogen dat Hij zweert geen lust te hebben in de dood van de goddeloze! (Ezech. 33:11). Hij is meer bewogen over jou doodstaat dan jij het zelf bent, want uit je gedrag blijkt dat je het dood-zijn-in-zonden-en-misdagen steeds weer omhelst door de zonde te doen... Maar ik verkondig jou een bewogen God! Die God die Zijn Zoon gaf voor vijanden! (Rom. 5:6-8). Wees toch bewogen met je eigen ziel en geef je gewonnen aan Hem.
Zonde belijden en vergeving vragen, zoals het bijvoorbeeld staat beschreven in 1 Joh.2:1 en zoals het verwoord wordt in het Onze Vader, is voor hen die door het geloof in Christus kinderen van God geworden zijn. Zij vragen aan hun Vader om vergeving, om afwending van het Vaderlijk ongenoegen. Maar niet om afwending van Gods toorn. Die is voor hen afgewend, toen Christus verbrijzeld werd onder Gods toorn. Nu is er geen verdoemenis meer voor degenen die in Christus zijn (Rom. 8:1). Er is wel Vaderlijk ongenoegen en Vaderlijke kastijding. Want God haat de zonden in Zijn kinderen, maar Zijn kinderen kan Hij alleen maar liefhebben. Omdat Hij ze aanziet in de Borg, Die Hij zo onuitsprekelijk lief had, toen Hij voor hen bloedde aan het kruis en alle gerechtigheid vervuld had.
Heb je geen deel aan de Heere Jezus en in Hem aan een verzoend God en Vader? Wat moet je dan doen? Kon je maar eens niks doen. Wat moet je dan zeggen? Kon je maar eens zwijgen. Dan gaat God spreken door Zijn Zoon... en genade is op Zijn lippen uitgestort!
Ontvang een hartelijke groet van
Kand. R. J. Jansen
Dit artikel is beantwoord door
R. J. Jansen
- Geboortedatum:04-02-1987
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Scherpenisse
- Status:Inactief
