Vader houdt kind ten doop

Ook in de reformatorische gezindte zie je steeds vaker dat de vader het kind ten doop houdt en niet de moeder. Wat kunnen hiervoor redenen zijn? Zijn hier bijbelse gronden voor?

Beste vraagsteller,
 
Hartelijk dank voor je vraag. Het is je opgevallen dat de laatste tijd steeds vaker de vader en niet de moeder hun kindje ten doop houdt. Dit is een ontwikkeling die we de laatste jaren opmerken. Over het algemeen is het de moeder die hun kind ten doop houdt. Nu is daar geen voorgeschreven regel voor. Het gaat om degenen die verantwoordelijk zijn voor de opvoeding van het kind en dat zijn zowel de vader als de moeder. Zij hebben beiden, voor zover zij belijdend lid van de gemeente zijn, antwoord gegeven op de vragen die bij de doop gesteld worden. De ouders nemen de verantwoordelijkheid van de opvoeding van hun kindje op zich. In dat geval mag zowel de vader als de moeder het kind ten doop houden. Dat maken beide ouders samen uit, wie het kind bij de doopsbediening ten doop houdt.
 
Maar er kunnen redenen zijn van lichamelijke aard, waardoor een moeder het kind niet ten doop kan houden. Dan moet een vader dat wel doen. Er zijn ook situaties dat een tweeling gedoopt wordt. In dat geval kan een ouder dat niet alleen doen. Ook kan het zijn dat alleen de vader belijdend lid van de gemeente is en deze taak aan de vader wordt opgedragen. In bijzondere gevallen kan een vader het op prijs stellen om zijn kind ten doop te houden, omdat het zijn naamgenoot is of omdat de ouders met elkaar afgesproken hebben hun kinderen om beurte ten doop te houden. Op zich is daar geen bezwaar tegen. In het verleden hebben daar ook nog andere factoren in meegespeeld.

In de Gereformeerde Kerk bestond in die tijd de gewoonte van vroege doop. Dat hield verband met de verbondsbeschouwing in de Gereformeerde Kerk. Zij hechtten veel waarde aan de doop en zij leerden zelfs dat de doop noodzakelijk was voor de zaligheid van het kind, als het onverhoopt zou komen te overlijden. Het kind werd dan zo snel mogelijk gedoopt, terwijl de moeder nog in het kraambed lag. Dan moest de vader het dus wel ten doop houden. Maar deze vroegere gewoonte is nu niet meer aan de orde.
 
Er is dus geen vaste regel voor, maar over het algemeen houdt de moeder het kindje ten doop. Zij heeft hun kind negen maanden onder haar hart gedragen en op haar zal de opvoeding grotendeels neerkomen, zodat het de moeder gegund wordt in dat plechtig ogenblik van hun leven het kind ook ten doop te houden. Maar dat doet niets af van het feit dat de vader evenzeer bij de opvoeding van dit kind betrokken is als de moeder. Het gaat bij de doopbediening om wat God doet in het leven van het kindje dat gedoopt wordt. De Heere betekent en verzegelt Zijn verbond met hem of haar. Dan is het het belangrijkste niet wie het kindje ten doop houdt, maar hetgeen daarop volgt. De ouders hebben antwoord gegeven op de vraag, of zij beloven voor hun rekening te nemen dit kind als het tot zijn of haar verstand mag gekomen zijn in de “voorzeide leer” te onderwijzen en te doen en te helpen onderwijzen. Daar kom je je leven niet mee klaar.
 
Ik hoop, dat je zo antwoord heb gekregen op je vraag. Ik wens je Gods zegen toe bij het overdenken van deze dingen.
 
Ds. B. de Romph

Dit artikel is beantwoord door

Ds. B. de Romph

• Geboortedatum:
  17-07-1940
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Noordeloos
• Status:
  Inactief

71 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven