Oneens met ouders over kerk en Bijbel

Ik word het de laatste tijd steeds minder eens met mijn ouders over de kerk en de Bijbel die ik gebruik (de Herziene Statenvertaling). Zij willen niet dat ik die Bijbel lees omdat het niet de echte Bijbel is volgens hen. Verder wil ik graag mezelf bij een behoudende baptistengemeente aansluiten, omdat ik me daar meer thuis voel, maar mijn ouders willen dat ik hier naar de kerk blijf gaan. Wat moet ik doen? Een 18-jarig meisje.

Beste vriendin,

Je zit in een lastig dilemma: respect voor je ouders en verschil in inzichten. Ik hoop, dat je in deze situatie in een open verhouding met je vader en moeder kunt spreken. Dat is heel belangrijk. 

Jullie verschil van inzicht betreft twee dingen. Allereerst het gebruik van de HSV. Laat ik vooropstellen, dat ik hier heel positief tegenover sta. Persoonlijk gebruik ik deze vertaling en ook in de diensten waarin ik voorga, ligt de HSV in de meeste gevallen op de kansel. Dat de HSV op een soepele manier een plaats heeft verworven, is mede te danken aan het feit dat predikanten uit onze eigen gezindte er aan gewerkt hebben. Daardoor heeft deze vertaling vertrouwen gekregen.

Tegelijk weet ik dat de HSV in de gemeenten buiten de onze zeer kritisch is ontvangen. Men proefde er een ‘andere theologie’ in en de HSV zou de lezers zelfs op een dwaalspoor leiden. Deze benadering heb ik heel erg betreurd, zoals je wel zult begrijpen. Maar dat betekent tegelijk dat ik je vraag om dit juist ook te laten meewegen in het gesprek met je ouders. Misschien hebben ze vooral of uitsluitend de kritische reacties gehoord en zijn ze ‘bang’ voor deze vertaling. Dan is het wel heel moeilijk, om ineens van gedachten te veranderen.
 
Laten we in alle liefde maar bedenken dat ze vrezen dat je door de HSV op een ‘verkeerde weg’ wordt geleid. Maar je mag ook inbrengen dat de HSV tot stand kwam dankzij de inzet van gereformeerd denkende predikanten. Daarom mag je toch ook wel bereiken dat zij niet tegenwerken dat je uit de HSV leest (en aan tafel en in de kerk ongetwijfeld uit de SV). Dat laatste is toch ook niet onacceptabel?

Maar dan het tweede: je aansluiten bij een (behoudende) Baptistengemeente. Laat ik voorop stellen, dat ook daar zegenrijk werk wordt gedaan. De laatste weken stonden er in het RD artikelen over een baptistengemeente in Rusland, die prachtig liefdewerk doet voor de mensen, die honger hebben. Alle respect daarvoor!

Maar tegelijk mogen we eerlijk stellen dat er toch een andere geestelijke lijn is. Om te beginnen al met het oog op de kinderdoop. Die is voor mij onopgeefbaar. Daarnaast is er toch een ander geestelijk klimaat en daar zullen je ouders ook zorg over hebben. Als ik heel eerlijk zou zijn, zou ik je niet aanraden lid te worden van zulk een gemeente.

Voor je ouders komen er misschien een aantal dingen bij elkaar, die hun een gevoel van zorg geven. Nogmaals, ik weet niet, op welke ‘toonhoogte’ jullie daarover spreken: ik hoop heel erg, dat dit op een open manier is.

Ik neem aan, dat je nog ‘thuis’ woont en dan is het, wat betreft de keuze van de kerk, toch wel de lijn dat je je ouders respecteert. Dat heeft ook het voordeel dat je de dingen nog goed kunt overdenken en als je wat ouder bent (mag ik je nu nog ‘jong’ noemen?) kun je misschien tot een wat meer gefundeerd oordeel komen.

Heel veel sterkte en wijsheid gewenst!

Ds. W. Arkeraats