Vraag
Ik heb een vraagje waar ik al geruime tijd mee zit! Ik krijg er op den duur hoofdpijn van, maar dat terzijde... Ik heb al bijna tien maanden een vriend. We zijn echt helemaal gek op elkaar. We zijn beiden gelovig. Alleen... ik ben Christelijk Gereformeerd en hij is rooms. Ik loop daar toch wel wat tegen aan, hij is er wat nuchterder in. Ik zit al verder naar de toekomst te kijken: welke kerk kiezen we straks en hoe voeden we de kinderen op, rooms of protestants? Ik ben al een paar keer met hem mee geweest naar de kerk, maar ik vind nogal wat poespas wat zij doen en ik vind Maria dus niet heilig. Hij is ook een aantal keren met mij mee geweest. Hij vind de dominee zo drammerig over het "komende einde" en hij vindt de preken zo lang. Ik wil elke week naar de kerk, hij maar één keer in de maand. Ik vind dit zo'n groot probleem worden! Daar komt bij dat wij beiden anders over seks denken voor het huwelijk. Ik weet dat 'het' nog niet mag... ook al wordt het nu wel steeds moeilijker! Hij is daar veel makkelijker in en wil wel eens wat proberen. Wel vindt hij dat het maar met één vrouw kan. Maar alleen seks binnen het huwelijk vindt hij achterhaald. Tsja, ik ben hier dus nog niet over uit. Ik heb veel gebeden... Hoe moet dit nu? Ziet u het probleem? Moeten we later een middenweg nemen ofzo, bijvoorbeeld beiden hervormd of baptist worden? Zal dat een oplossing zijn? Wilt u me alstublieft helpen?
Antwoord
Graag wil ik op jouw vraag ingaan. Je noemt het zelf een vraagje, maar er zit heel wat aan jouw vraag vast. Je hebt een vriend van wie je blijkbaar veel houdt, maar je merkt dat er heel wat problemen aan jullie relatie verbonden zijn, die met name veroorzaakt wordt door de rooms-katholieke achtergrond van je vriend. Dat geeft een stuk spanning bij jou. Het stelt je voor een groot probleem, zeg je, waar je soms hoofdpijn van krijgt. Dat probleem kan wel eens dieper zitten dan jij vermoedt. Ik denk dat het hoofdzakelijk te maken heeft met de verschillende geloofsvisies van jullie. Ik wil in elk geval proberen je een eerlijk antwoord op dat probleem te geven.
Laat ik mogen beginnen met jouw opmerking: We zijn beiden gelovig. Ik kan geen oordeel vellen over jullie hart, want echt geloof is immers allereerst een zaak van ons hart. Ik kan ook zeggen: van een relatie met God; van een band met de Heere Jezus Christus. Een liefdesrelatie die alle relaties te boven gaat. Immers, we moeten God niet alleen liefhebben boven alles, maar we gaan -als de Heilige Geest in ons hart werkt en de liefde van God erin brengt- Hem ook daadwerkelijk lief krijgen boven alles en iedereen. Zo lief, dat we zelfs gaan vragen: Heere, wat wilt U dat ik doen zal?
Nogmaals, ik kan niet spreken over jullie hart. Ik kan wel iets zeggen over de inhoud van jullie geloof. En die is in de Rooms Katholieke Kerk heel anders dan in de Christelijke Gereformeerde Kerk, waar jij lid van bent. Voordat je met elkaar kunt gaan praten over verschillen tussen jullie, zoals het feit dat je vriend nuchterder is dan jij en dat het naar de kerk gaan hem nauwelijks interesseert en hij anders over seks voor het huwelijk denkt dan jij er over denkt, zul je het eerst met elkaar eens moeten worden over het verschil in jullie geloofsinhoud. Want daaruit zouden die zo net genoemde verschillen tussen jullie wel eens alles mee te maken kunnen hebben. Een geloofsinhoud, waar jij -naar ik aanneem- door je opvoeding mee bent bekend gemaakt. Waar jij in de preken van gehoord hebt. En die je vindt in de Bijbel. En die in jouw kerk samengevat is in de belijdenisgeschriften, zoals de Heidelbergse Catechismus, de Nederlandse Geloofsbelijdenis en de Dordtse Leerregels. Je vindt die geschriften achter in je Psalmboek. Welnu, deze geloofsinhoud is heel anders dan die bij de Rooms Katholieke kerk. Daar zul je eerst samen zicht op moeten hebben en met elkaar over moeten praten.
Er is niet voor niets in de 16e eeuw een Reformatie geweest, die te maken had met de leer in de Rooms Katholieke kerk. En die Reformatie heeft nog altijd betekenis. Daarbij moet jij jezelf de vraag stellen: sta ik van harte achter de geloofsinhoud (je mag het ook de leer noemen) van jouw kerk? Daarbij gaat het -ik zeg het heel kort- om het leren kennen van de Heere Jezus als je persoonlijke Zaligmaker. Degene, Die ook jou verlost van je zonden en je een nieuw hart, een nieuw leven geeft, zodat je Hem wilt dienen en volgen uit liefde. Hier moet je zelf eerst van overtuigd zijn. En dan gaat het erom of je je vriend hiervoor kunt winnen. Of hij hier ook mee wil instemmen. Wil jij dat? En wil jij dat ook je vriend de Heere Jezus leert kennen?
Daarvoor zou je hem kunnen vragen om wat meer met jou mee te gaan naar de kerk en zou je over de preken door kunnen praten met je dominee. Een hulpmiddel kan ook zijn om eens een boek aan te schaffen en te lezen van iemand, die Rooms Katholiek is geweest en protestant -om het zo te zeggen- is geworden. Ik denk bijvoorbeeld aan boeken van ds. Hegger. Een bekend boek van hem is: "Moeder, ik klaag u aan". Bij je predikant kun je daar naar vragen. Hervormd of baptist worden lijkt me geen oplossing. Je vriend wordt er niet door veranderd. Het is bovendien de vraag of hij dan wel naar de kerk zal gaan. Ik ben bang van niet.
Dat je vriend een andere kijk heeft op seks -maar ik denk dat hij over veel meer dingen anders denkt dan jij, dingen die met de geboden van God te maken hebben- komt mijns inziens voort uit het feit, dat hij heel weinig kennis heeft van wat de Heere van een christen vraagt. Ik wil je een voorbeeld geven uit mijn eigen praktijk. Zo'n drie jaar geleden kwam er een meisje uit mijn gemeente bij mij en ze zei dat ze verliefd was geworden op een Rooms Katholieke jongen. Dat meisje geloofde van harte in de Heere Jezus. Ze vroeg mij ook wat ze moest doen. Ik zei: wil jij Rooms Katholiek worden? Nee, dat wilde ze niet. Ze wilde bij haar kerk blijven. En wat heeft ze toen gedaan? Ze is samen met die jongen bij mij geweest en we hebben een avond gepraat met elkaar. En toen heeft zij gezegd: ik wil in de toekomst best met jou trouwen, maar dan moet jij de Heere Jezus gaan zoeken en meer te weten komen waarom ik het geloof, zoals ik dat beleef en belijd in mijn kerk, niet kan loslaten. Vervolgens stelde ze zelf voor om er een jaar voor uit te trekken om hem de gelegenheid te geven meer kennis te verkrijgen van wat ze geloofde. Zou hij na dat jaar er niet van harte achter staan, dan -zo hield ze die jongen, van wie ze echt hield, voor- zou ze de verkering verbreken. Ze wilde het huwelijk ingaan met iemand met wie ze één van geest was en met wie ze over de belangrijkste dingen van het leven -het dienen van de Heere- wilde delen. Om het kort te houden: het hart van deze jongen is al luisterend en lerend door Gods genade opengegaan. Ze zijn inmiddels al enige tijd getrouwd en John -zo heet die jongen- is een van mijn trouwste kerkgangers die met verlangen en zegen naar het Evangelie, dat zondags wordt verkondigd, luistert.
Jij zegt dat je veel hebt gebeden. Ga daar mee door. Maar ga dan wel de weg in gehoorzaamheid aan God en Zijn Woord, zoals jij daar in je leven van gehoord hebt. Dat betekent: geef je vriend de tijd, als je dat kunt opbrengen, om thuis te raken in de Bijbel en de belijdenis van jouw kerk. Wil hij dat niet, breek er dan mee. Wil hij die tijd nemen, spreek dan ook duidelijk af, dat wanneer hij niet van harte met jou meegaat om God en Zijn Woord (en dus niet om jou) je de relatie afbreek. Dat is moeilijk, maar als je het biddend doet, dan geeft de Heere je de kracht ervoor. Het oprecht dienen van de Heere gaat boven alles uit. En je mag dan vragen of Hij een jongen op je weg wil geven, met wie je wel één in het geloof de toekomst in kunt gaan.
Het is een lang verhaal geworden. In een persoonlijk gesprek zou er misschien meer gezegd zijn. Ik hoop in elk geval dat je het bovenstaande biddend wil overwegen. Gods zegen toegebeden.
Ds. G. van de Groep
Dit artikel is beantwoord door
Ds. G. van de Groep
- Geboortedatum:07-04-1944
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Heerde
- Status:Inactief
