Vraag
Graag zou ik een vraag willen stellen aan de GBS en aan het bestuur van de HSV. Wat is uw mening over de "Bijbel in Gewone Taal" (BGT), die pasgeleden is uitgekomen?
Antwoord
1: In de BGT worden bijbelse begrippen vaak vervangen door gewone woorden uit het dagelijks spraakgebruik: genade wordt goedheid, verbond wordt belofte/afspraak, het woord rechtvaardigen wordt: God ziet ons als goede mensen. Als traditionele bijbelse begrippen verdwijnen dan verliezen we daarmee belangrijke geloofsinhouden. Dan treedt er verarming en vervreemding op.
Vervanging van traditionele bijbelse begrippen heeft vooral te maken met verduidelijking van bijbelse begrippen. Dan bestaat het gevaar dat de tekst uitgelegd wordt. Vertalers willen soms te veel uitleggen, interpreteren en laten de tekst te weinig voor zichzelf spreken. De tekst verliest dan aan zeggingskracht. Teveel uitleggen leidt dan tot een soort vervaging van betekenis. Bijvoorbeeld rechtvaardigen in de Romeinenbrief: vrijspreken, rechtvaardig verklaren, als rechtvaardige aannemen, wordt in de BGT omschreven als: iemand als een goed mens zien.
De vertaling wordt dan oppervlakkig en vraagt weer toch weer om uitleg. Zodat er in het gezin, de kerk en de school veel aandacht gegeven moet worden aan de rijke inhoud van bijvoorbeeld de bijbelse begrippen.
Op de tekst blijven kloppen om de betekenis van het Woord, dat de Heilige Geest ons geschonken heeft, ter harte nemen en we Jezus mogen vinden, de Heiland, de Redder, de Zaligmaker, die het Leven is en het eeuwige leven, om niet, schenkt!
Drs. I. A. Kole
Antwoord 2: Laten we voorop stellen dat de taal van de Bijbel niet ‘gewoon’, maar Goddelijk is. We mogen een vertaling van de Bijbel in onze talen (Hand. 2:11) hebben, maar dat is niet hetzelfde als: in gewone taal. We belijden dat de Bijbel niet alleen zakelijk, maar ook woordelijk (van woord tot woord) het geïnspireerde Woord van God is. Alles, tot in de kleinste delen, heeft voor ons betekenis, niet alleen wat er geschreven is, maar ook hoe het geschreven is. Al de Schrift is van God ingegeven (2 Tim. 3:16). Consequentie van dit belijden is de keuze voor een zo letterlijk mogelijke vertaling. Zo’n vertaling, die de oorspronkelijke tekst van Gods Woord nauwkeurig weergeeft, kenmerkt zich door een verheven taal. In Bijbel in Gewone Taal (BGT) gaat de doeltaalgerichtheid (de Bijbel voor iedereen begrijpelijk willen maken) ten koste van de grondtekstgetrouwheid (de Bijbel nauwkeurig vertalen conform de oorspronkelijke tekst). BGT is eerder een ‘parafrase’ dan een ‘vertaling’.
Laten we liever de Statenvertaling gebruiken. Dan kunnen we er tijdens het Bijbellezen van overtuigd zijn: zo spreekt de Heere. Dat kan bij BGT niet. Zie bijvoorbeeld Romeinen 5:1, 2. Deze teksten luiden in de Statenvertaling: “Wij dan gerechtvaardigd zijnde uit het geloof, hebben vrede bij God door onzen Heere Jezus Christus; door Welken wij ook de toeleiding hebben door het geloof tot deze genade, in welke wij staan, en roemen in de hoop der heerlijkheid Gods.” BGT maakt er de volgende parafrase van: “God ziet ons dus als goede mensen omdat we geloven. Wij waren vijanden van God. Maar nu is er vrede tussen God en ons, dankzij onze Heer Jezus Christus. Daarom vertrouwen we erop dat we eeuwig bij God zullen leven. Op dat vertrouwen mogen we trots zijn.” De verschillen zijn ingrijpend. Het bijbelse kernwoord rechtvaardigen (Grieks: dikaioo) vinden we in BGT niet terug. Het geloof krijgt in BGT iets verdienstelijks: omdat we geloven. Dat is geen vertaling, maar verdwaling. God rechtvaardigt een zondaar namelijk niet óm het geloof, maar -zoals hier in de grondtekst staat- “ek pisteoos”, uít het geloof, of dóór het geloof als een instrument (zie ook antwoord 61 van de Heidelbergse Catechismus). En de vrucht van de rechtvaardiging is niet een trots zijn op eigen vertrouwen, maar een roemen in God, en niet in de mens.
Met vriendelijke groet,
Lennart van Belzen, GBS
Dit artikel is beantwoord door
Gereformeerde Bijbelstichting
- Kerkelijke gezindte:Divers
- Woon/standplaats:Leerdam
- Status:Actief
