Vraag
Het wordt vaak gezegd dat napraten over de preek heel belangrijk is. Daar wil ik van harte mee instemmen. Het is belangrijk dat onze gesprekken gevuld worden met de Heere Jezus. Maar ik vind het erg moeilijk om het in de praktijk te brengen. Daarover heb ik een aantal vragen. Zelf ben ik een aantal jaren getrouwd. We zijn nog samen. Maar het in de praktijk vind ik het erg lastig om een goed (persoonlijk) gesprek te voeren over de preek. Vooral omdat we het allebei niet meegekregen hebben van huis uit. Kunt u een aantal praktische tips geven hoe het moet? Vragen stellen kan natuurlijk. Maar bij mijn vrouw komt het soms al snel over als een overhoring. Aan de ene kant heb je allebei hetzelfde gehoord, het feitelijk herhalen van wat gezegd is lijkt me niet de bedoeling? Waarover moet je het precies hebben? (NB. Het is voor mij duidelijk dat het niet moet gaan over de dominee, de lengte van de preek, of andere onbenulligheden). Soms heb je zelf de preek nog niet helemaal verwerkt, wat doe je dan? Afhankelijk van het onderwerp roept de preek soms heel persoonlijk op tot verootmoediging en gebed. Moet je dat dan bespreken? Is het 'napraten over de preek' de verantwoordelijkheid van de man?
Antwoord
Het is ongetwijfeld een groot voorrecht om regelmatig dezelfde preek samen te horen. Het gepredikte woord is als het dagelijks manna, tot voedsel voor onze ziel. Het is best moeilijk om een gesprek te hebben over de inhoud van de preek. Soms gaat het met 'vreemden' nog gemakkelijker dan met eigen man of vrouw.
Maar als we beseffen dat God Zelf ons aanspreekt door middel van de prediking, kunnen we elkaar bijvoorbeeld de volgende vragen stellen: Wat heeft je aangesproken in de dienst (preek, zingen, gebed); wat doe je met de boodschap van de preek in het leven van elke dag?; welke vragen blijven erover na de preek en hoe krijgen we daar antwoord op?; kunnen we de boodschap van de preek met elkaar samenvatten?
Het is ook goed om na de preek in een Bijbelverklaring nog eens iets na te lezen over de tekst van de preek. Voorkomen moet worden dat het gesprek iets krampachtigs krijgt.
Het is ook wel aan te raden na de maaltijd bijvoorbeeld een Bijbelgedeelte op te zoeken wat met het onderwerp van de preek te maken heeft. Dat opent soms ongedacht een gesprek erover.
Bij dit alles mogen we ook bedenken dat er onder Israel iedere dag opnieuw manna was en dat ze het niet konden doen met het manna van gisteren...
Ds. W. C. Meeuse
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W. C. Meeuse
- Geboortedatum:12-04-1944
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Sliedrecht
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus (2011)
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
'Wat heeft je aangesproken in de dienst (preek, zingen, gebed); wat doe je met de boodschap van de preek in het leven van elke dag?; welke vragen blijven erover na de preek en hoe krijgen we daar antwoord op?; kunnen we de boodschap van de preek met elkaar samenvatten?'
Als je vrouw het al snel een overhoring vindt, kan het helpen als je begint met wat jou aansprak. De ene keer treft de preek jou meer dan je vrouw, en andersom. Geef de ruimte voor een gesprek en het kan gebeuren dat je beiden niets te vertellen heb. Dit kan gebeuren, maak er dan geen punt van en bid of de volgende preek persoonlijk mag zijn.
Beste lin1991, wat jij zeker weet is niet voor iedereen zo. Soms kan ik zo geraakt zijn of vol zitten van iets wat gezegd is, dat ik er na de kerkdienst juist niet over kan praten.
Laat het niet iets geforceerds worden.
