Vraag
Onze gemeente is net een duiventil en daar erger ik me heel erg aan. Het is een tussenstation als men overkomt van andere kerken, voornamelijk uit de vele grote Gereformeerde Gemeenten die onze omgeving rijk is. Na verloop van enkele jaren is men weer vertrokken, richting Christelijke Gereformeerde Kerk, een vrije bondsgemeente of evangelische groeperingen. Zo ook bij de kerkenraad. Men staat op tweetal en wordt gekozen. Vervolgens bedankt men na een termijn en een paar maanden later is men vertrokken. Het geestelijke leven en het gemeente-zijn is hierin ook ver te zoeken. Het blijft bij kerkdiensten bezoeken en meer niet. Hoe verander je zo’n situatie? De dominee weet er ook geen raad mee.
Antwoord
Een gemeente als een duiventil. Over het algemeen geldt dat meer voor de doordeweekse diensten dan op de zondagen. Maar bij u in de gemeente vertoont het een ander beeld.
We hadden in ons parkje een duiventil geplaatst met mooie witte duiven. Het ging een poosje aardig goed. We genoten van de witte duiven met hun grote mini pauwenstaart. Totdat de kraaien op bezoek kwamen. Eerst vraten ze de eieren op uit de nesten en toen de jongen. En na verloop van tijd waren ze de baas. De vreedzame duiven hadden niets meer te vertellen op eigen grond. De kraaien gingen er zelfs in nestelen. Ja, toen hebben we in moeten grijpen om de overgebleven duiven te beschermen. De kraaien waren hondsbrutaal.
Ik ga natuurlijk niet de mensen die bij jullie binnen komen vliegen en later weer verdwijnen, vergelijken met kraaien en jullie als -behorende tot de duiventil- duiven.
De dominee weet er ook geen raad mee. Na 40 jaar diverse gemeenten gediend te hebben ben ik wat nuchterder geworden in dit soort zaken. Het is een beetje vleeskruisigend voor het domineesvlees om dit mee te maken.
Hoe verander je zo’n situatie? Erg moeilijk. Het kerkelijk springen van de hak op de tak doet denken aan apengeloof. Totdat ze een keer met een smak op de grond komen. De ervaring van mensen die gemakkelijk van kerk veranderen is dat ze dit vaak blijven doen. In de ene kerk zitten ze op de trek en in de andere kerk zitten ze voor gek. Vele anderen gaan shoppen op de laptop en komen de deur niet meer uit op de zondagen om op te gaan naar Gods huis. Kwalijke zaak. Ze kunnen de gemeenschap met andere gelovigen missen en houden de centen in de knip.
In de beantwoording draai ik zo aardig rond de door u genoemde kerken, sekten en stromingen. Omdat het probleem door u geschetst helaas veel voorkomt. Vandaar.
U schrijft: Het geestelijke leven en het gemeente-zijn is hierin ook ver te zoeken. Voor de bestaande gemeente een reden om in liefde met elkaar om te gaan. Sommigen vertrekken ook wel uit een kakelende duiventil. Dat klopt natuurlijk niet, want een duif en een kraai kakelen niet.
Voor de radeloze dominee maar één ding te doen: bidden om de eenheid van de gemeente die niet alleen bestaat uit duiven, maar ook aan roofvogels en zwarte kraaien. Ze moeten allemaal wederom geboren worden, van een roofvogel tot een geheiligde duif in Christus.
Hartelijke groeten van een vreemde vogel,
Ds. J. D. Heikamp
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.D. Heikamp
- Geboortedatum:09-11-1939
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Staphorst
- Status:Actief
