Fantaseren

Ik ben een Christelijk Gereformeerde single jongeman van dertig en heb een vraag over fantaseren. Sinds de middelbare school heb ik periodes dat ik sterk fantaseer over seks met meisjes die ik ken. Dit zijn meisjes/vrouwen die ik ken of gekend heb. Als ik fantaseer dan bevredig ik mijzelf ook. Met name in het verleden gebeurde dit bijna dagelijks. Ik merk echter dat het nog steeds (on)regelmatig gebeurt en dat het nog steeds om vrouwen gaat die ik ken. Ook al gebeurt het weken/maanden niet, en dan een paar keer wel, vind ik het wel erg. Ik mag het niet toestaan in mijn leven, maar het is er nog steeds. Ik zoek dan met name troost voor pijn en verdriet vanwege mijn moeilijke jeugd. En als ik bedenk dat ik in het verleden over tientallen meiden heb gefantaseerd kan ik mij niet voorstellen dat er ooit nog een vrouw is die een man wil die in zijn fantasie al met tientallen vrouwen naar bed is geweest. In het verleden heb ik een lange relatie gehad en ben ik veel te ver gegaan. Ik ken dus de sterke aantrekkingskracht en zuigende werking van het seksuele. De herinneringen zijn soms ook heel sterk. Ik word er moedeloos van dat ik na zoveel jaren nog steeds zo kan fantaseren en dat ik soms toegeef en dat het niet weggaat, hoewel ik erom bid, om vergeving vraag als het toch weer gebeurd is en probeer te strijden tegen deze zonde. Ik kan verlangen naar een vrouw, naar verbondenheid, maar zolang dit er nog is in mijn leven durf ik op dat vlak niets te ondernemen vanwege mijn verleden en de momenten van zwakheid. Wat moet ik in deze situatie doen, wat is wijs?

Je worstelt al jarenlang met een seksverslaving. Bij jou heeft die verslaving de vorm aangenomen van fantaseren en zelfbevrediging. Veel mannen worstelen langere of kortere tijd in hun leven met een seksverslaving, getallen spreken over 80 procent van de mannen. Vaak ligt de diepere oorzaak van seksverslaving bij een gebrek aan liefde, genegenheid van één of beide ouders of andere emotionele problemen. Je spreekt zelf ook van een moeilijke jeugd. Dat ik het feit noem dat zoveel mannen verslaafd zijn aan seks is niet als een verontschuldiging, maar om aan te geven dat veel mannen er mee worstelen, zoals veel vrouwen met onderliggende emotionele problemen vluchten in overmatig eten.
 
Uit je vraag kan ik niet opmaken of je ooit hulp hebt gezocht of steun bij anderen die met hetzelfde probleem worstelen. Ik kan je dat wel aanraden. Je staat dan minder alleen met je probleem en je kunt hulp krijgen bij het stoppen. Je kunt ook praten met of advies vragen aan een ouderling of predikant.

Verder vraag ik mij af in hoeverre je verslaving nog steeds in stand wordt gehouden door het gemis van een vrouw. Het feit dat je seksuele verlangens hebt is normaal en dat je verlangt naar een vrouw met wie je je verbonden voelt eveneens. Let wel, een vrouw is geen oplossing voor je verslaving. Als je niet leert op een andere manier dan met seks in je emotionele behoeftes te voorzien, is de kans groot dat je in een huwelijk ook weer in de zonde van seksverslaving valt.

En of er geen vrouw is die een relatie met je wilt vanwege je verleden durf ik te betwijfelen. We zijn allemaal mensen met zonden en een seksuele zonde is niet meer verkeerd dan andere zonden. We moeten allemaal leven vanuit de vergeving en de genade.
 
Drs. Joke Ronnel-Wattel

Dit artikel is beantwoord door

drs. J(oke) Ronner-Wattel

• Geboortedatum:
  26-06-1960
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerd Vrijgemaakt
• Woon/standplaats:
  -
• Status:
  Actief

150 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven