Wie zijn zoon de stok onthoudt
Ds. W.G. Hulsman | 3 reacties | 15-11-2013| 12:55
Vraag
Hoe moet ik Spreuken 13:24 opvatten/lezen? Daar staat: “Wie zijn zoon de stok onthoudt, haat hem. Wie hem liefheeft, tuchtigt hem.” Dat klinkt nogal heftig. Waarom is er gekozen voor “de stok” in dit vers? Ik kan me goed voorstellen dat sommige ouders misbruik maken van deze tekst.
Antwoord
In de Studiebijbel Oude Testament vond ik het volgende waar ik me goed in kan vinden: “De spreuk handelt over de manier waarop een kind wijs kan worden. Wie de stok (roede) spaart, haat zijn zoon. Maar wie om hem geeft, tuchtigt hem. In de moderne opvattingen over opvoeding worden lijfstraffen negatief beoordeeld. Het past niet in onze cultuur om het slaan met de roede te zien als een teken van liefde. In de toenmalige cultuur maakten lijfstraffen echter deel uit van opvoeding en onderwijs. Spreuken sluiten aan bij de gebruiken in de eigen tijd. De kern van de spreuk is dat een ouder die de opvoeding van zijn kind serieus neemt, bereid moet zijn een kind te corrigeren. Soms worden kinderen verwend, omdat ouders de confrontatie schuwen en niet met gezag willen optreden. Hierdoor leren kinderen niet om grenzen in acht te nemen. Daardoor kunnen ze onzeker en arrogant worden. Zoals blijkt uit de koppeling tussen liefde en correctie in de tekst moet tucht altijd plaatsvinden in een context van liefde en zorg voor het kind en moet het bij tucht niet gaan over boosheid en wraak. Al is het niet nodig om lijfstraffen te gebruiken, toch dient een ouder confrontatie en -indien nodig- stevige maatregelen niet te schuwen. Onze tijd vraagt om ouders die met gezag kunnen optreden, omdat ze het beste met hun kinderen voor hebben.”
Ds. W. G. Hulsman
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W.G. Hulsman
- Geboortedatum:08-11-1956
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Barneveld
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
De bijbel lezen in zijn eigen historie en niet letterlijk nadoen wat er staat.
De vader moest zijn stok, stokje bewaren in de tent.
Als er dan iets voorviel, waarvoor het kind gestraft moest worden, dan mocht de vader niet zijn handen gebruiken. (die heb je altijd bij je, en een klap zou dan gauw klaar zijn)
Maar nu moest de vader terug lopen naar zijn tent, om zijn stok te halen ondertussen heeft hij tijd om na te denken, en hem te beheersen in zijn straf.
