Bekeerd moeten worden

Voor ds. Heikamp. In meerdere bijdragen zegt u dat u zich rekent tot de rechterflank van de gereformeerde gezindte. Vandaar wil ik deze vraag aan u stellen. Ik begeef mij nu al meer dan tien jaar in deze kringen en heb zodoende al veel preken beluisterd. Daarbij komen, ook met de Bijbel ernaast, veel vragen bij me op. Ik constateer dat waar het over de bekering gaat, in de rechterflank wordt gezegd dat wij bekeerd moeten worden. Terwijl ik in de Bijbel lees dat wij ons moeten bekeren. Een wezenlijk verschil?! Of niet?! Hoe kan dit en waarom is dit zo?

We vinden het altijd weer fijn te horen dat jongeren en ouderen zich begeven onder een schriftuurlijk-bevindelijke prediking. Niet dat die overal in de rechterflank wordt gebracht, maar uit uw vraag maak ik dat op.

U wordt heen en weer geslingerd onder de verkondiging van Gods Woord. U hoort dat u bekeerd moet worden en gaat de roep uit: bekeert u, want waarom zou gij sterven en verloren gaan. Met de ernstige en welgemeende oproep tot de gemeente om zich tot God te bekeren maakt de Heere Zich vrij van ons bloed. Zodat niemand God de schuld kan geven van het verloren gaan. Dat is en blijft eigen schuld. Waarom? Wel, de Heere heeft ons goed en naar Zijn beeld geschapen. Door de val in Adam zijn we dat beeld kwijtgeraakt. De Heere eist echter Zijn beeld terug. Daarom moet een ieder zich voor Hem verantwoorden in het uur van de dood. En wee ons wanneer we dat beeld missen. Zijn Woord roept ons dagelijks toe om ons tot God te bekeren. Maar wat is het gevolg? We hebben geen lust om de Heere te vrezen en te dienen, de wereld te verzaken en onze oude natuur te doden. Geen lust om alles te verlaten en ons te bekeren tot God. We willen wel ten hemel gaan, maar houden vlees en kleren aan. Terwijl Hij spreekt: “Ik heb geen lust gehad in uw dood, maar daarin vind Ik lust dat u zich bekeert en leeft.” Het is het roepen Gods tot een geestelijke dode zondaar.

Zo worden we gebracht in de klem van Gods Woord. Met als doel dat de bede geboren wordt: Heere, schenk mij uit genade bekerende genade om met U verzoend te worden door de gerechtigheid van Christus. Gelijk Paulus zegt: we moeten als een goddeloze om niet gerechtvaardigd worden door het geloof. ja, en dat is Gods werk in het hart door Zijn lieve Geest.

De zuivere bekering is Gods werk in het hart van een verloren zondaar. Dat moet geleerd worden, niet alleen dat we bekeerd moeten worden, maar tevens hoe God een mens bekeert. Daarin staat niet de mens centraal, maar het werk van de Heere in het hart van Zijn volk en kinderen. En wat de inhoud van de bekering is, kunt u lezen in onze Heidelberger Catechismus. Daar is het een leerboek voor.

De leer van de reformatie is daarom terug te vinden in de orde des heils. Of te wel de drie stukken van ellende, verlossing en dankbaarheid. Zo blijft in de prediking de mens verantwoordelijk voor zijn onbekeerd zijn en anderzijds het werk van de Drieenige God in het hart van de zondaar. Dan is alle roem uitgesloten. Wie roemt roeme in de Heere alleen.

Het antwoord samengevat op uw vraag: in een rechte preek wordt u geleerd dat verloren gaan eigen schuld is door de roep: bekeert u. En dat zalig worden een vrije genade daad van God is, Die om Christus wil uitgaat om te zoeken en zalig te maken dat verloren was.

Bidt maar veel om van God een nieuw hart te mogen ontvangen om gebracht te worden tot het zaligmakend geloof in Christus. Bij Hem is genade te verkrijgen om niet, voor de grootste der zondaren.
 
Met hartelijke groeten van een die altijd maar weer heeft te bidden: Heere, bekeer mij zo zal ik bekeerd zijn.

Ds. J. D. Heikamp

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J.D. Heikamp

• Geboortedatum:
  09-11-1939
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Staphorst
• Status:
  Actief

283 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven