Houden van ongelovige collega's

Ds. C.J. Barth / 1 reactie

21-06-2013, 15:19

Vraag

Ik werk op een plek met heel weinig gelovige collega's. Sommige collega's weten niets van het geloof in de Heere Jezus en de verlossing en vergeving van zonden die ze nodig hebben. Ik vind dit zo moeilijk om hiermee om te gaan. Ik houd van mijn collega's en ik wil niet dat ze verloren gaan. Ik kan niet met die gedachte leven. Ik kan het niet accepteren dat ze verloren gaan als ze zich niet bekeren. Ik heb hier zo'n verdriet en pijn van. Wat kan ik nog meer doen dan voor ze bidden? Ik probeer wel eens met ze hierover te praten, maar dat valt niet mee. Hoe moet ik hiermee omgaan?


Antwoord

Zoals u schrijft, doet het veel verdriet om te zien dat mensen om ons heen verloren gaan. Het vervult ook met een gevoel van machteloosheid. Het is goed dat u bidt en probeert te praten over het geloof. Maar dat valt niet mee. Je loopt tegen onkunde, ongeloof en onwil aan. Toch weten wij niet hoe de Heere een eenvoudig getuigenis kan gebruiken. Veracht niet de dag van de kleine dingen (Zacharia 4:10). Zijn kracht wordt in onze zwakheid volbracht (2 Korinthe 12:9).

Paulus en Petrus gaan ook erop in hoe onze houding op de werkvloer mag zijn. Voor Petrus is het kernwoord "onderdanigheid", een bewuste dienende houding, zoals de Heere Jezus ons voorgeleefd heeft (1 Petrus 3:13-21). Jezus spreekt over het licht laten schijnen onder de mensen (Mattheüs 5), Paulus over onberispelijk en oprecht zijn te midden van een krom en verdraaid geslacht (Filippenzen 2:15). Hierin klinkt ook door dat de mensen om ons heen zich niet massaal zich zullen bekeren. Een christen zal de pijn moeten dragen van het leven tussen mensen die niets met Christus hebben.

Laten we door ons gedrag in ieder geval goede en geen slechte getuigen van Hem zijn. Volharden in het gebed, volharden in het goeddoen. Laat uw vriendelijkheid bij alle mensen bekend zijn. Doe goed aan alle mensen. Zie daarbij op Jezus Christus, de Leidsman en Voleinder van het geloof. Hij is ons Voorbeeld, Hij is onze Kracht, Hij is de Verzoener die wij zelf ook zo hard nodig hebben. Wij hebben de roeping te getuigen, wij zullen te kort schieten, maar Hij zal doorgaan met het bijeenbrengen van Zijn kerk uit alle mensen. Zijn Geest werkt. In dat vertrouwen mag een christen zijn plek innemen in de samenleving.

Verder zijn er in christelijke boekhandels genoeg boekjes te vinden die nog wat praktische aanwijzingen geven.

Hartelijke groeten,
Ds. C. J. Barth

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C.J. Barth

  • Geboortedatum:
    09-02-1975
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Langbroek
  • Status:
    Inactief
75 artikelen
Ds. C.J. Barth

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
1 reactie
flower123
22-06-2013 / 11:14
ik kan me het gevoel van de vraagsteller goed begrijpen, heb dat zelf ook bij mij op de werkvloer.

Terug in de tijd

Ik zit met een groot probleem. Ik ben 16 jaar en ben verliefd op onze dominee. Hij is 45 jaar en getrouwd, maar we hebben heel goede gesprekken samen. Hij geeft ook veel om mij. Hij ziet mij als zijn ...
Geen reacties
21-06-2003
Hartelijk dank dat u de tijd neemt voor het beantwoorden van mijn vraag. Een jaar geleden heeft een goede vriend van mij zich bekeerd tot de kerk en is hier zeer serieus in. Dit is voortgevloeid uit e...
Geen reacties
21-06-2014
Wat als God (een keer krachtig) tot je gesproken heeft en soms nog spreekt? Wat moet je dan doen?
Geen reacties
21-06-2006
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering