Houden van ongelovige collega's

Ds. C.J. Barth | 1 reactie | 21-06-2013| 15:19

Vraag

Ik werk op een plek met heel weinig gelovige collega's. Sommige collega's weten niets van het geloof in de Heere Jezus en de verlossing en vergeving van zonden die ze nodig hebben. Ik vind dit zo moeilijk om hiermee om te gaan. Ik houd van mijn collega's en ik wil niet dat ze verloren gaan. Ik kan niet met die gedachte leven. Ik kan het niet accepteren dat ze verloren gaan als ze zich niet bekeren. Ik heb hier zo'n verdriet en pijn van. Wat kan ik nog meer doen dan voor ze bidden? Ik probeer wel eens met ze hierover te praten, maar dat valt niet mee. Hoe moet ik hiermee omgaan?


Antwoord

Zoals u schrijft, doet het veel verdriet om te zien dat mensen om ons heen verloren gaan. Het vervult ook met een gevoel van machteloosheid. Het is goed dat u bidt en probeert te praten over het geloof. Maar dat valt niet mee. Je loopt tegen onkunde, ongeloof en onwil aan. Toch weten wij niet hoe de Heere een eenvoudig getuigenis kan gebruiken. Veracht niet de dag van de kleine dingen (Zacharia 4:10). Zijn kracht wordt in onze zwakheid volbracht (2 Korinthe 12:9).

Paulus en Petrus gaan ook erop in hoe onze houding op de werkvloer mag zijn. Voor Petrus is het kernwoord "onderdanigheid", een bewuste dienende houding, zoals de Heere Jezus ons voorgeleefd heeft (1 Petrus 3:13-21). Jezus spreekt over het licht laten schijnen onder de mensen (Mattheüs 5), Paulus over onberispelijk en oprecht zijn te midden van een krom en verdraaid geslacht (Filippenzen 2:15). Hierin klinkt ook door dat de mensen om ons heen zich niet massaal zich zullen bekeren. Een christen zal de pijn moeten dragen van het leven tussen mensen die niets met Christus hebben.

Laten we door ons gedrag in ieder geval goede en geen slechte getuigen van Hem zijn. Volharden in het gebed, volharden in het goeddoen. Laat uw vriendelijkheid bij alle mensen bekend zijn. Doe goed aan alle mensen. Zie daarbij op Jezus Christus, de Leidsman en Voleinder van het geloof. Hij is ons Voorbeeld, Hij is onze Kracht, Hij is de Verzoener die wij zelf ook zo hard nodig hebben. Wij hebben de roeping te getuigen, wij zullen te kort schieten, maar Hij zal doorgaan met het bijeenbrengen van Zijn kerk uit alle mensen. Zijn Geest werkt. In dat vertrouwen mag een christen zijn plek innemen in de samenleving.

Verder zijn er in christelijke boekhandels genoeg boekjes te vinden die nog wat praktische aanwijzingen geven.

Hartelijke groeten,
Ds. C. J. Barth

Lees meer artikelen over:

collega'scontact met niet-gelovigegetuigen
Dit artikel is beantwoord door

Ds. C.J. Barth

  • Geboortedatum:
    09-02-1975
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Langbroek
  • Status:
    Inactief
75 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
1 reactie
flower123
22-06-2013 / 11:14
ik kan me het gevoel van de vraagsteller goed begrijpen, heb dat zelf ook bij mij op de werkvloer.
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Onbekend meisje benaderen

Ik ben verliefd op een meisje die mij helemaal niet kent en nooit gezien heeft. Is het niet vreemd om zo'n meisje te benaderen? En hoe kom ik met zo iemand in contact? Ze woont ook nog ver van mij van...
Geen reacties
21-06-2003

Kinderen WK verbieden

Nederland moet tijdens het WK verschillende keren voetballen. Wij hebben geen televisie, maar via de computer kun je de wedstrijden ook volgen. Moeten wij dit onze kinderen verbieden?
41 reacties
21-06-2010

Vader gelooft niet meer

Ik ben een meisje van veertien, opgegroeid in een groot gezin. Vroeger als klein kind ging ik altijd met mijn beide ouders naar de kerk. Mijn vader speelde dan altijd orgel en piano. Ik was dan de doc...
3 reacties
21-06-2024
design website door design website by Mooimerk website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis hosting website door hosting website by STH Automatisering