Verbastering

Wat is er mis met de woorden "Jeetje" en "Goh". Ik ben niet gelovig maar heb respect voor de medemens en wil ook geen mening hebben over iemands overtuiging. Laatst was ik ergens waar ik in gesprek was met een aantal mensen. Op een gegeven moment verbaasde ik me ergens over en zei: "Jeetje wat een gedoe..." Een van de aanwezigen zei tegen me: "Wilt u een beetje op uw woorden letten." Ik begon wat te lachen omdat ik geen idee had waar het over ging. Het gesprek vervolgde en op een goed moment gebruikte ik het woord "Goh" in een zin. Op dat moment sprong die man zowat uit zijn vel en vroeg me waar ik de brutaliteit vandaan haalde om dergelijk taalgebruik te bezigen. Ik schrok van zijn reactie en heb aan iemand in het gezelschap gevraagd waar die man het over had. Die persoon vertelde me dat het waarschijnlijk om de betreffende woorden ging. Mijn vraag is, wat is er mis met die woorden? Ben erg geschrokken van de onfatsoenlijke manier van reageren, vandaar mijn vraag.

Beste vraagsteller,

Allereerst een positieve opmerking aan jouw adres: je hebt respect voor de medemens, ook al ben je niet gelovig. De woorden (ik herhaal ze bewust niet) die jij gebruikt, al is het in verbasterde vorm, hebben met God en het geloof van iemand te maken. Ben je niet gelovig, of niet gelovig opgevoed, dan is het bijzonder moeilijk om hier begrip voor op te brengen, omdat het je niets zegt. Jouw woorden zijn een verbastering van God en Jezus. Als God en Jezus alles voor je betekenen, dan doet het pijn als anderen die worden gebruiken (hetzij volledig, of in verbasterde vorm). Want jij gebruikt die woorden, terwijl je niets met God en de Heere Jezus hebt, althans dat schrijf je.

Zonder een oordeel te vellen, want ik heb de gesprekken niet bijgewoond, ben ik het wel met je eens dat je fatsoenlijk moet reageren. Ook dat is moeilijk: wat noem jij fatsoenlijk en hoe heeft de ander op jouw woorden gereageerd? Maar ik maak zelf ook mee onder jongeren (ik geef les op een school voor mavo/havo/vwo), die wel gelovig zijn, dat deze woorden nonchalant gebruikt worden. Dus jij bent hier niet de enige in. Maar zij kunnen beter weten, want in de Bijbel staat dat we Gods Naam met eerbied en ontzag moeten gebruiken, want Hij staat zo ver boven ons, dat het niet gepast is om Zijn naam ijdel (leeg, zonder inhoud, zomaar) te gebruiken.

Ik vind het jammer dat het bij jou/jullie zo gelopen is, want de persoon die jou terecht wees, had een mooie gelegenheid gehad om jou over God, de Heere Jezus en het geloof te vertellen. Wat het voor hem betekent. Zelf maak ik weleens het gebruik van het voorbeeld van twee mannen die samen in een treincoupé zaten. De een gelovig, de ander niet. Hij, die niets met geloof had, zat de krant te lezen en zei na elke bladzij de naam van God of Jezus, zomaar zonder aanleiding. De persoon tegenover hem vond dat niet prettig, maar hield een tijdje zijn mond. Totdat hij de krant kreeg om te lezen. Hij vroeg aan de krantlezer: heb je nog een vader? De ander verbaasd: wat heb jij daar mee te maken, ik ken je niet eens. Maar hij ging door en vroeg het nogmaals. Eindelijk antwoordde de krantlezer: ja ik heb een vader. De man tegenover hem vroeg nog verder: hoe heet je vader? Dat ging de krantlezer wel erg ver: nu moet je ophouden, dit is privé. De ander was een volhouder en kreeg het voor elkaar dat zijn medepassagier de naam van zijn vader bekend maakte: Gerrit. Toen begon de vraagsteller zelf de krant te lezen en na elke pagina klonk het: Gerrit. Dat irriteerde de ander mateloos en hij zei: we kennen elkaar amper, je vraagt eerst of ik een vader heb, daarna zijn naam en dan gebruik je zijn naam, terwijl je hem niet eens kent. De vraagsteller zei: dan bedoelen we hetzelfde. Jij kent God niet en Jezus zegt je niets en toch noem je zomaar/zonder enige noodzaak Zijn Naam. Dat is toch vreemd. Nu doe ik hetzelfde met de naam van jouw vader en dan vind je dat niet prettig. Begrijp je nu, hoe ik me voel? Ik mag weten dat God Mijn Vader is door de Heere Jezus Christus, daarom gebruik ik die Namen met eerbied en niet onnodig. Dat deed jij wel en daarom begon ik dit gesprek. Heb je het een beetje begrepen? Of je het met me eens bent is een tweede.

Beste vraagsteller, ik zou nog meer kunnen noemen, maar dit is de kern. Als je iemand liefhebt, dan wil je ook dat over die persoon met respect gesproken wordt en niet ongedacht, niet zomaar, niet als stopwoord. Wellicht hou je nog vragen over. Dat kan, dan moeten we misschien nog eens onder vier ogen spreken.

Ik hoop dat je me enigszins begrepen hebt en nogmaals... het is de toon die de muziek maakt. Het had misschien beter geweest van die persoon om anders te reageren. Maar dat kan ik moeilijk beoordelen.

Sterkte en ik hoop ondanks dat je niet gelovig bent, toch de God mag leren kennen door de Heere Jezus Christus Zijn zoon. Dat wens en bid ik je van harte toe.

Met hartelijke groeten,
B. S. van Groningen

Dit artikel is beantwoord door

B.S. van Groningen

• Geboortedatum:
  25-04-1951
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Hendrik-Ido-Ambacht
• Status:
  Inactief

120 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven