Vraag
Waarom wordt hier het advies gegeven om relaties tussen gelovigen en niet-gelovigen te verbreken terwijl Jezus ons juist leert om de ander lief te hebben?
Antwoord
Naar aanleiding van je vraag de volgende toelichting: Het is altijd goed om onbevooroordeeld naar de bijbelse gegevens te luisteren en Gods weg te zoeken, biddend, of Hij je die duidelijk maakt. Je vraagt of ik zonder meer relaties tussen gelovigen en niet gelovigen afwijs. Mijn antwoord is nee. Als mensen heb je met elkaar te maken in onze samenleving. Paulus zegt dat je uit de wereld zou moeten gaan om maar geen contacten te hebben op je werk en in de samenleving met niet-christenen. Alleen bedoelt de Heere Jezus niet te zeggen dat je, als je je naasten dient lief te hebben, er dan maar niet meer op hoeft te letten of hij/ zij wel de Heere wil dienen, samen met jou. Wanneer duidelijk is dat de ander op het meest wezenlijke van een huwelijksrelatie je niet volgt en je je leven dus niet samen in de dienst van God kunt besteden, dan staat het licht op rood. Zelf heb je dan te kiezen wie je dienen wilt. Je mag dan de ander met liefde en tact duidelijk maken, dat de Heere Jezus je boven alles en allen gaat.
Als de ander stelt dat hij/zij je vrijlaat, is dat ten diepste wel juist? In de praktijk komt het er namelijk op neer dat de ander je voor het geestelijk leven, opvoeding van kinderen etc. er alleen voor laat staan. En na verloop van tijd geeft dit meer spanning en verdriet dan tevoren is ingeschat. Niet voor niets geeft Paulus het dringende advies: trek geen juk aan (d.w.z. vorm geen ongelijk span) met ongelovigen ( 2 Kor.6:14). In de pastorale praktijk heb ik helaas -op enkele uitzonderingen na- gezien, hoe terecht de apostel christenen waarschuwt.
Natuurlijk mag je bidden of God de ander tot bekering en geloof wil brengen. Maar ga niet denken dat jij de ander wel zult overtuigen. Het huwelijk is niet bedoeld als een evangelisatie instituut, is wel eens gezegd. Als de apostelen te maken krijgen met bijvoorbeeld vrouwen die tot geloof in Christus gekomen zijn terwijl hun mannen ongelovig bleven, dan geven zij niet zonder meer opdracht om weg te gaan uit hun huwelijk en gezin. Wel geldt dat als de mannen graag willen dat hun vrouwen bij hen blijven, zij dat hebben te doen. Mede door hun getuigenis en voorbeeld mogen zij alsnog proberen de ander voor Christus te winnen. Maar dan hebben wij het over zendingssituaties en al bestaande huwelijken. Voor je dus met iemand een meer dan oppervlakkige relatie aangaat, is het goed je af te vragen: kan ik dit voor God, voor mijn eigen geweten verantwoorden? Wees naar jezelf en naar de ander toe eerlijk en gebruik wat Jezus stelt ten aanzien van naastenliefde niet om deze situatie en een eventuele relatie te rechtvaardigen. Ik wens je graag genade en moed om de juiste beslissing te nemen onder leiding en met hulp van de Heilige Geest.
Met hartelijke groet,
Ds. P. Koeman
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P. Koeman
- Geboortedatum:16-04-1941
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Barneveld
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Als je heel het boek Korinthe leest zul je erachter komen dat deze tekst slaat op stellen die al getrouwd waren. Korinthe was een goddeloze stad waar Paulus zending ging bedrijven. Het kwam regelmatig voor dat bijv de man gelovig werd, maar zijn vrouw niet (en andersom ook), Paulus schrijft in dat verband dat zo'n huwelijk niet vebroken hoeft te worden als beiden het goed vinden. Met het oog op de bekering van de andere partner.
Maar om deze tekst nou toe te passen op een gelovige die vrijwillig een relatie zoekt met een ongelovige, dan zit je er helemaal naast. By the way, ds Koeman schrijft hierboven heel duidelijk waarop hij deze mening gestoeld heeft.
@ vragensteller,
Bedenk dat iedere relatie hobbels en bobbels te verwerken gaat krijgen. Een goede basis is dan erg belangrijk. De belangrijkste dingen in het leven moet je toch delen, anders ga je het echt niet vol houden. Geloof is daar wel 1 van. Het is ontzettend moeilijk om er alleen voor te staan. Elke zondagmorgen alleen eruit en zeker als het zaterdagavond eens laat is geworden is de beslissing snel genomen om eens een keer over te slaan. Niemand die je er op wijst. En bedenk dat geloof een levensbeschouwing is, het omvat alle dingen in je leven. Hoe ga je om met elkaar, hoe voedt je kinderen op, hoe kijk je aan tegen het leven. Als je dat allemaal niet deelt lijkt het me heel moeilijk om gelukkig te blijven met elkaar. Sterkte! Je liefde zal groot zijn, maar een huwelijk is een verbond waarin het vooral om trouw en om respect gaat. De liefde kan soms ver weg zijn als er problemen zijn. Dat is het heel goed om samen te kunnen bidden en het bij Hem te zoeken. Het is de bedoeling om samen de Heere te dienen, ik weet dat er veel christelijke stellen zijn bij wie dit niet zo is, maar zij kunnen tenminste wel samen kerken en weten waarover ze praten. Ik zou niet voor een relatie met een ongelovige zijn. Denk er goed over na voordat je met elkaar trouwt.
