Vraag
In sommige boeken (romans) zijn zijn soms 'seksuele' handelingen beschreven. Als er bijvoorbeeld heel uitgebreid staat in details hoe mensen met elkaar naar bed gaan, is dat slecht/een zonde als je dat leest? Moet je het gewoon overslaan of zo'n boek niet lezen?
Antwoord
Beste vriend(in),
Ik wil je vraag wat breder trekken: in kunstuitingen zoals literatuur en schilderkunst wil een kunstenaar iets meegeven. Dat gebeurt ook in literatuur, in boeken dus. De schrijver heeft een boodschap, het is niet louter verstrooiing wat hij of zij biedt. Een goede auteur schrijft boeiend, meeslepend, hij neemt je mee in zijn verhaal. Daarmee is het ook niet waarde-vrij meer. De auteur kan in zijn boek "vertolken wat in de mensen leeft", hoe mensen zijn en handelen. Hoe echt en hoe waar het beschrevene ook kan zijn, niet altijd is het gepast dat zo te verspreiden, zeker niet als het gaat om overtredingen van Gods geboden. Denk aan geweld en het zevende gebod. Kortweg: alles wat je schrijft moet waar zijn, maar niet alles wat waar is hoeft of mag opgeschreven worden.
Ook kan het zijn dat de auteur in zijn boodschap een trendsetter wil zijn, hij wil veranderingen stimuleren. Dat zie je heel vaak in de geschiedenis. Iemand als Sartre heeft zijn filosofie van het existentialisme verspreid door middel van voor veel mensen leesbare boeken. Zijn levensdevies was: geef zelf zin en inhoud aan je leven, ook al gaat dat ten koste van een ander. Het is nu, bewust of onbewust, de leefstijl van velen. Alleen al de uitdrukking "dat maak ik zelf wel uit" geeft dat weer. Vraag je dus maar eens af: wat wil de schrijver eigenlijk met dit boek zeggen, wat is de boodschap?
Een goede schrijver schrijft boeiend, meeslepend. Hij neemt je mee in zijn verhaal, je wordt deelnemer in de door hem beschreven situaties. Voel je al aan wat ik bedoel? Ook in de bedoelde seksuele scènes neemt hij je in gedachten mee. Je wordt in je denkwereld beïnvloed, je wordt mede-dader. Kan je dit voor God verantwoorden? Word je daar gelukkig van of belast het juist je geweten?
Toen Jozef in de daadwerkelijke verleiding kwam, bijna werd meegetrokken, was er maar één dappere daad: vluchten, wegwezen! Dat vind je ook terug in de oude christelijke kerk: naar de schouwburg gaan was ondenkbaar voor een Christen. De vreze des Heeren is te wijken van het kwaad, het kwade te haten en te ontvluchten dus. Dus niet voor de ontspanning boeken lezen met een bijbels verwerpelijke inhoud.
Maar nu de praktijk: je studeert Nederlands of een andere taal en je moet eenvoudig kennis nemen van boeken die je inhoudelijk veroordeelt. Of je studie/je baan vereist dat je op de hoogte bent van eigentijdse gedachtewerelden. Hoe daar mee om te gaan? Je komt dit in Gods Woord ook tegen. Wat zal er gebeurd zijn in de directe omgeving van Jozef, van Mozes, van Daniel en zijn vrienden? Hun belangrijkste wapen was: een leven voor Gods aangezicht, een leven met veel gebed. Zo vraag je ’s morgens om hulp en bewaring, en je vergeet niet ’s avonds te onderzoeken en te onderkennen wie je zelf was en wat de Heere heel praktisch ook deed in bewaring voor verwachte en voor onverwachte verleidingen. Verder zou je de vereiste bestudering van dit soort literatuur samen met anderen kunnen doen, wat ook in kringen van studenten gebeurt. Dat kan ook onder leiding van een mentor, een ervaren persoon. Dan kun je elkaar opscherpen en de literatuur beoordelen tegen het licht van Gods geboden. Doe het dus niet alleen, zoek vrienden/collega’s die er op dezelfde wijze mee zoeken om te gaan.
De Heere alleen kan bewaren, hoe dat gaat? Augustinus zegt in een vergelijkbare situatie: Vrees God, dan mag je alles doen. Begrijp je dat?
Dr. G. van der Hoek,
Krimpen aan den IJssel
Dit artikel is beantwoord door
dr. G. van der Hoek
- Geboortedatum:28-05-1945
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Krimpen a/d IJssel
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Em. hoofddocent/rectorDit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
In sommige gevallen lijkt het me behoorlijk realistisch en functioneel dat daarover geschreven wordt. Je kunt niet uitvoerig beschrijven wat voor sensatie iemand ondergaat door een heerlijke maaltijd te eten, een goed gesprek te voeren of een verdriet door te maken (ik noem maar wat), maar overslaan dat iemand een seksueel wezen is.
Seks gebeurt, want het hoort bij ons mensen. Daarover schrijven vind ik normaal als onderdeel van een verhaal.
Wat je je moet afvragen, is: als jij een boek leest, moet dat dan normatief zijn? Moet het een voorbeeld zijn van hoe je je leven zou moeten leiden?
Of wil je dat een boek dingen beschrijft, goede en kwade zaken? Wil je dat een boek het leven weergeeft zoals het soms kan lopen?
In het eerste geval kan ik me voorstellen dat je dan geen beschrijving zou willen lezen van seksueel contact buiten het huwelijk. In het tweede geval weet je dat seks(uele gevoelens) buiten het huwelijk voorkomt en volg je dat verhaal omdat het onderdeel is van een plot.
Succes met de afweging!
