Vraag
Ik ben een meisje van 21 jaar. Ik heb nog nooit een relatie met een jongen gehad. Daar zit ik niet heel erg mee, ik ben ook nog jong natuurlijk, maar toch verlang ik er soms wel erg naar om iemand te vinden die bij mij past. Iemand van wie ik kan houden en die van mij houdt, zodat ik ook niet altijd alleen hoef te blijven. Het lijkt me wel lastig om iemand te vinden, omdat de meeste jongens heel anders in het leven staan. Ik kom ook niet heel vaak in contact met jongens die ook gelovig zijn. Ik merk nu, en ik denk dat het wel met dat verlangen te maken heeft, dat ik in sommige gewone vriendschappen, met vriendinnen, best veel kan voelen. Dat is dan geen verliefdheid en ik verlang dan ook echt niet naar een relatie met die vriendin (behalve een vriendschappelijke relatie), maar ik kan wel heel veel liefde voor iemand gaan voelen. En dat is soms wel lastig. Ik voel dan ook de behoefte om te zeggen dat ik van die vriendin hou en heb dat ook weleens in een mail gedaan. Maar ik heb nu een vriendin die dat als benauwend ervaart. Ook verlang ik er heel erg naar om weleens iemand te knuffelen, gewoon op een vriendschappelijke manier, maar uit mezelf durf ik dat nooit goed. Anderen doen het niet zo vaak en sommigen nooit, maar als iemand dat doet vind ik dat echt heel fijn. En dan hoop ik dat diegene dat nog een keer zal doen en kan ik er soms lang naar uitkijken. Maar het is voor mijn vriendinnen niet zo fijn natuurlijk als ik daar zo naar uitkijk. Die willen volgens mij het liefst gewoon contact en dat wil ik zelf ook, maar soms ga ik gewoon heel veel voelen. Ik ben bang dat ik op deze manier sommige vriendinnen afstoot, maar weet niet goed wat ik met deze gevoelens kan doen. Ze zijn totaal niet seksueel van aard en ik voel me er verder ook niet schuldig over, maar ze zijn wel lastig soms. Ik wil zo graag van iemand kunnen houden, maar mijn vriendinnen hebben veel meer behoefte aan heel normaal leuk contact en niet aan liefdesbetuigingen van mijn kant. Al vinden ze het juist wel gewoon fijn als ik gewoon zeg dat ik het fijn vind om met ze om te gaan of blij ben dat we vrienden zijn. Ik heb dit dus ook niet in iedere vriendschap, maar er is altijd wel een vriendschap waarin ik zulke sterke gevoelens krijg. Kan iemand mij advies geven hoe ik met die gevoelens om kan gaan?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Vriendschappen worden op verschillende manieren beleefd. Dat schrijf je zelf ook al. Nu is het natuurlijk lastig, als jij wat meer 'knuffelig' aangelegd bent dan je vriendin(nen). De een vindt aanraking prettiger dan de ander. Hoe dan ook: je zult altijd rekening moeten houden mét die ander! Want, zoals je zegt, kun je gemakkelijk iemand afstoten. Aan de andere kant: je vriendinnen leren jou toch ook kennen als iemand die wel van aanraking houdt?
Probeer juiste inschattingen te maken. Ik kan me voorstellen dat jouw gevoelens héél andere zijn dan al snel verondersteld zou kunnen worden. Misschien heb jij van huis uit geleerd om je gevoelens te tónen, terwijl een ander juist geleerd heeft om "z’n handen thuis te houden." Je schrijft, dat er bij jou geen gevoelens van seksuele aard bij zijn, maar beleeft de ander dat ook wel zo? Praat daar met elkaar over, anders geef je mogelijk verkeerde signalen af.
Respecteer de ander. Als je een vriendin begroet hoeft er toch niet standaard sprake te zijn van drie kussen, een omarming of wat dan ook? Een warm wóórd en een handdruk kunnen ook al zeer weldadig zijn!
In je lange verhaal is het mij niet helemaal duidelijk wat je nu precies bedoelt: wil je, naast je vriendinnen, een jongen ontmoeten om een relatie mee op te kunnen bouwen? Zo ja, wees inventief en zoek daar waar ze te vinden zijn! Ogen en oren open! In deze vakantietijd zijn er bijvoorbeeld interessante reizen te boeken voor (christelijke) jongeren! Of kijk eens op Refoweb waar regelmatig reclame verschijnt van mogelijkheden voor "christelijke ontmoeting."
Of gaat je brief meer over de gevoelens die je voor vriendinnen koestert, waarbij je je afvraagt hoe je houding op hen overkomt?
Van mij nu eerst maar een hartelijke, schriftelijke, groet,
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik weet niet wie of hoe je bent o.i.d, toch kan ik me heel goed indenken hoe je je kunt voelen....
mede uit nabije ervaring.
Er over praten is denk ik wel goed voor je!
Maar ik vermoed dat er e.v.t een onderliggende oorzaak zou kunnen zijn.
Als dit je leven beheerst of gaat beheersen, zoek dan een professionele hulpverlener ik denk dat dat zeker de moeite waard is...
Succes.
Heel herkenbaar die behoefte naar af en toe een knuffel bij vriendinnen.....ik (25) ben ook aan het zoeken hoe hiermee om te gaan...als je er voor open staat wil ik graag met je mailen. Je mag m'n mailadres opvragen.
groetjes
psje Geef jezelf af en toe figuurlijk een knuffel door jezelf iets te geven.
even een glimlach van mij om jouw 'verhaal':
een stukje ouder dan jij, single en soms ook knuffelbehoefte :)
Ik ben blij dat ik een ma en zussen heb die niet gek opkijken van 'n knuffel. Ze 'overkomen' me soms zomaar - voor mij een manier om me geliefd te voelen. (zie boekje over de liefdestalen, de schijver ben ik even kwijt.) En als ik me niet zo geweldig voel, kan ik er ook gerust om vragen.
Verder moet je inderdaad wel uitkijken bij anderen: veel mensen vinden het niet zo gangbaar en voelen zich er niet prettig bij, ook 'beste' vriendinnen niet. Er is buiten mijn fam. maar één persoon, met wie het soms gebeurt, maar dat is dan n.a.v. iets bijzonders (verdriet/blijdschap).
Ik zou je de tip willen geven om je te verdiepen in de manieren waarop je vriendschap/liefde kunt uiten en geven. Je krijgt dan meer manieren tot je beschikking om met anderen om te gaan, waarbij ook de ander zich goed voelt.
