Vraag
Ik heb twee jaar een relatie met een man. Zijn vrouw was ooit mijn beste vriendin. Ze zijn gescheiden en hebben samen een kind. Nu willen mijn vriend en ik graag ook een kindje. Alleen heb ik het er heel moeilijk mee, want hij heeft alles al met haar meegemaakt. Hoe kan ik hier het beste mee omgaan?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Een netelige kwestie: uw (voormalige) beste vriendin is de moeder van het kindje van de man met wie u een relatie hebt. Hoe u het ook wendt of keert, als u samen besluit verder te gaan, -lees: te trouwen, hebt u óók aan een eventueel eigen kind later heel wat uit te leggen!
Dat u het moeilijk hebt met "hij heeft alles al met haar meegemaakt" lijkt me een dooddoener als u al wél twee jaar een relatie hebt, want dat ‘gegeven’ is al die tijd toch ook reeds aanwezig? Nu het verlangen naar een kind ‘dreigt’, wordt het ineens actueel, daar geloof ik niet in! Als ik u was, zou ik me maar terdege afvragen waar u mee bezig bent. Waar u samen met uw vriend mee bezig bent. Het klinkt mij in ieder geval allemaal aardig egocentrisch (of zal ik gewoon egoïstisch zeggen?) in de oren! Een kindje krijgen is niet alleen een biologisch gegeven waar een man en een vrouw bij betrokken zijn. In de eerste plaats zijn zwangerschap en geboorte altijd nog een heel bijzonder cadeau. Een Godsgeschenk (zeggen we niet -bijna automatisch- bij iedere geboorte: "wat een wonder!"). In de tweede plaats is een kind géén eigendom van zijn ouders. Bovendien is er de opdracht tot zorg, die bestaat uit verzorging en opvoeding tot een zelfstandig volwassen persoon die mag leven tot eer van zijn/haar Schepper.
Natuurlijk kan het zijn, dat u een serieuze relatie hebt met deze ex-echtgenoot van uw eerdere vriendin. En is "mijn invullen" naar de weinige gegevens die ik heb, volledig uit de lucht gegrepen. Maar àls dat zo is, dan is de volgorde van een relatie beginnen tot aan het krijgen van kinderen een weg die loopt vía het huwelijk. Daarin is de liefde 'geborgd', nietwaar!
Aan de aanwezigheid in dit leven van het reeds geboren kindje van vriend en ex-vriendin kunt u niets veranderen. Dat gegeven zult u hoe dan ook moeten accepteren, waarbij u er terdege aan moet denken dat u uw eigen gevoelens niet mag projecteren op een onschuldig kind!
Tot slot: liefde is vooral geven, de ander gelukkig maken. Dat geldt voor geliefden en ook voor de kinderen die uit een verbintenis geboren worden!
Heb ik een verkeerde inschatting van de situatie gemaakt... schrijf me dan nog maar eens!
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geweldig antwoord van Mevr. Rots.
Je hebt al twee jaar een relatie, je ligt dus samen in bed en daar heb je geen problemen mee, maar nu is er een kinderwens en weet vragenstelster er niet mee om te gaan. Haar man, de ex-man van haar vriendin, heeft alles al met haar meegemaakt, met de ex van haar man dus.
Ik ben het zo eens met mevr. Rots, dank u mevr. Rots voor het mooie antwoord en al uw andere antwoorden, ik vind u de moeder van refoweb.
Dat had je toch zeker wel eerder kunnen bedenken !!
Als je nu alleen verkering hebt, en je denkt erover om te gaan trouwen en je hebt het over de toekomst daarna, liggen de zaken natuurlijk anders. Maar ook over de scheiding ben je summier. Hier op refoweb zondig je tegen Gods gebod als je met iemand wil trouwen die moedwillig gescheiden is. Dat is allemaal niet duidelijk in je vraagstelling.
Ik reageer voor het eerst op refoweg. het ging nu mis zoals je ziet
maar ik wou even kwijt dat je echt origineel bent, ik moet altijd even glimlachen. vooral nu met "moeder van Refoweb" ik geef je helemaal gelijk.
vragenstelster: t lijkt me wel duidelijk he?
goeie keuzes maken dan leef je altijd makkelijk.
Het is nu midden in de nacht, iedereen slaapt hier en ik hou de wacht.
Ik moest glimlachen om jouw reactie, het doet me goed om jouw reactie te lezen, ik krijg ook wel reacties die mij het liefst de grond in willen boren. Dat mag ook hoor, verschil van mening mag er zijn.
Dank voor je reactie, hier kom ik de nacht in de psychiatrische afdeling wel weer door.
Dat had je zeg ik nogmaals eerder moeten bedenken.
Is iemand die zonder te trouwen een kind wil (als dit zo is..) niet 'refoweb-waardig'? Als je op deze manier reageert, hoe maak je dan OOIT het Goede Nieuws bekend... Afwijzen is NIET de manier!
