Moeilijk contact met (schoon)ouders

Wij hebben een paar maanden geleden een vervelend voorval in de familie gehad met onze ouders. We hebben hier een vraag over gesteld en een helpend antwoord gekregen. Heel fijn, dank u wel! Nu wilden wij op nieuwsjaarsbezoek gaan, ondanks dat de andere partij niet in gaat op onze gevoelens. We hebben aangegeven dat we het nog erg moeilijk hebben met wat er gebeurd is, maar dat het wel ons verlangen is om naar ze toe te gaan. Nu wonen wij 600 km uit de buurt. Mijn man had een dag vrij genomen en een week van te voren gevraagd of het goed was. Mijn moeder moest ook nog naar de kamer die middag. Wij hadden aangegeven er rond 14.00 uur te willen zijn. We kregen echter een sms dat ze pas 16.00 uur terug was van de kapper. In onze optiek ben je dan een hele middag weg, terwijl ze tegen ons gezegd had dat het goed was als we zouden komen. We hebben ook aangegeven dat we graag voor de files weer terug wilden gaan, omdat we onze kinderen ook graag op tijd een warme maaltijd willen geven. Maar daarop reageerde mijn moeder met de mededeling dat het niet zo goed uit kwam. Er lijkt zo weinig begrip te zijn voor onze situatie. We wilden ons met hart en ziel inzetten om weer ons best te doen en dan doet het ons zo zeer dat het zo gaat. Maar ook dat mijn vader, die tot 17.00 uur werkt, niet even een half uurtje eerder naar huis komt voor ons. Het lijkt dan wel of alleen wij ons moeten aanpassen en ons uiterste best moeten doen voor contact. Het doet ons veel verdriet. Het houdt ons ook veel te lang nadien bezig. We hebben er dan dagen last van. We slapen daardoor slecht en gaan er zelf aan onderdoor. Hebt u een advies?

Beste vraagsteller,

Het is inmiddels al bijna lente als je dit antwoord krijgt. Ik hoop maar, dat je de afgelopen tijd toch wat hebt kunnen slapen!

In je verhaal zitten een paar eigenaardigheden, maar waarschijnlijk zijn het tikfouten: hoe kun je 600 km ver weg wonen en zo’n kort bezoek brengen dat je met het warme eten weer thuis bent? Volgens mij moet je dan een eind in het buitenland wonen, want zelfs van Groningen naar Maastricht is het nog niet zoveel kilometers rijden! Moet er een nulletje af, dan vind ik de afstand niet onoverbrugbaar.

Maar goed, het gaat niet om het aantal kilometers, maar om de verwachtingen die je van (schoon)ouders hebt. Jij vindt dat zíj tijd voor jullie moeten maken als jullie van plan zijn om te komen. Geen idee hoe belangrijk de kapper voor je (schoon)moeder is, maar misschien had zij die afspraak al lang geleden gemaakt. Of je (schoon)vader eerder van zijn werk naar huis kan gaan is niet een beslissing die je van hem mág verwachten: wellicht kán hij helemaal niet eerder weg, of zit hij dan juist in de file. De beslissing is aan vader-zelf (of mede aan zijn werkgever). De conclusie dat hij niet iets voor jullie over heeft is iets wat níét waar hoeft te zijn, maar in jouw gedachten leeft. Zie je, dat je je slapeloze nachten zelf veroorzaakt? Vraag aan jullie ouders wanneer het hún schikt dat je komt en pas je eigen agenda aan. Of stel een aantal data voor waaruit zij kunnen kiezen. Ook ouders hebben een eigen leven, met eigen verplichtingen, gewoonten en tijdsbesteding. De tijd dat zij altijd voor hun kinderen klaar stonden is definitief voorbij nu hun opvoeding als voltooid mag worden beschouwd. Iets anders is het als zij jullie niet wíllen ontvangen. Maar dát lees ik niet in je brief.

Bedenk maar heel nuchter, dat wanneer volwassen kinderen hun eigen leven hebben ook ouders meer de vrijheid hebben om ‘uithuizig’ te zijn. En voor welke keuzes zíj staan is aan hén: de kapper of de kinderen... misschien vindt je moeder dit ook wel heel moeilijk!

Je kunt je ouders natuurlijk ook bij jullie thuis uitnodigen. Dat vergt eveneens aanpassing van beide kanten, waarbij verwachtingen van elkaar een rol spelen.
 
Kortom: er zijn denk ik meer ergernissen dan vreugden binnen de familierelatie. Waarbij je serieus je eigen aandeel onder de loep moet nemen! En waarover je zeer zeker met elkaar in gesprek moet zien te komen, vanuit de liefde die er tussen de familieleden ongetwijfeld toch ook zal zijn!

Sterkte,
Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1499 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven