Praktische gezinsvorming

J.M. Strijbis / 2 reacties

03-10-2011, 14:00

Vraag

Aan de heer Strijbis. In een pas behandelde vraag op Refoweb zegt u: "Als het goed is doet een christen niet aan gezinsplanning." Nu is het niet mijn bedoeling om overal tegenaan te schoppen, maar ik vroeg mij toch af hoe u dat praktisch voor u ziet? Als je niet aan gezinsplanning doet is het toch vrij makkelijk om elke één a twee jaar weer een kindje te krijgen? Gezinnen met tien kinderen zouden het gemiddelde moeten zijn en gezinnen met vijftien kinderen zouden ook nog normaal zijn. Echter, het lijkt mij niet heel gezond om zoveel kinderen te hebben. Ik zeg niet dat het altijd fout gaat, maar ik denk dat de meeste ouders het niet aan zouden kunnen. Zeker in deze tijd moeten kinderen op veel dingen voorbereid worden en weerbaar gemaakt worden om in de samenleving te kunnen functioneren. Ik denk dat persoonlijke aandacht van ouders voor kinderen daarvoor heel belangrijk is. Ik denk dat, hoe je het ook wendt of keert, mensen altijd zelf een aandeel zullen leveren aan de planning van het krijgen van kinderen. Ook bijvoorbeeld NFP of algehele onthouding voor een periode is namelijk een menselijke keuze. Dan hoef je nog niet eens de pil te gebruiken. Zelfs de keuze om helemaal niets te gebuiken zou je kunnen zien als een keuze en een planning, namelijk de keuze voor een groot gezin. Menselijke keuzes zullen altijd meespelen, ben ik van mening. Nogmaals mijn vraag: hoe ziet u het praktisch voor u om niet aan gezinsplanning te doen? Ik ben benieuwd naar uw antwoord.

ADVERTORIAL

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een gezin van Egyptische christenen te kopen, die wij uitdelen ter plaatse. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden. 

Doet u mee?

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

Antwoord

Beste vragenstelster,

Bedankt voor je vraag. Als ik het goed zie, is er mogelijk wat spraakverwarring in het geding. Met gezinsplanning bedoel ik dat de mens het beslist en dat de mens centraal staat in wat er wel of niet moet. En zodra de mens in het middelpunt staat, staat God dat niet. De bijbelse lijn ligt in de vraag: “Wat wilt Gij dat ik doen zal?” En ik constateer dat wij steeds meer terecht zijn gekomen in de autonomie van de mens, die zelf de lijnen uitstippelt en vervolgens God om goedkeuring vraagt. Plannen is voor mij een woord, waarbij God niet de plaats heeft die Hij bijbels gezien moet hebben.
Het woord "gezinsvorming" komt wat mij betreft dichter in de buurt, maar kan ook nog menselijk ingevuld worden. Een mens wordt nadrukkelijk verantwoordelijk gehouden voor zijn doen en laten. Daarover laat de Schrift op verschillende plaatsen ons niet in het ongewisse (bijvoorbeeld in de boeken Spreuken en Prediker). En die verantwoordelijkheid drijft ons als het goed is uit naar God. Ik moet denken aan die regels uit dat eenvoudige, prachtige gedichtje dat ik nogal eens in een poesiealbum geschreven heb:  “verwacht van Hem alleen de zegen, zet geen voetstap zonder Hem." Kinderen zijn een zegen des Heeren. Daarbij gaat het niet om het willen hebben van grote gezinnen, want ook dat kan zonder afhankelijkheid van Hem. En ook dan zou het kunnen zijn, dat wij die weg zelf uitstippelen.

Menselijke keuzes zullen altijd meespelen, schrijf je terecht. Het blijft wel de vraag, hoe wij die keuzes maken. Welke plaats heeft God daarin en welke plaats hebben wij daar in? Heeft God daar Zijn ereplaats? Getuigt ons leven en onze gedachten rondom het krijgen van kinderen  van een aanklevend leven aan gods genadetroon? Dat geeft de ontspanning die nodig is. Dan wordt ook het opvoeden van kinderen in een groot gezin mogelijk. Zelf kom ik uit een groot gezin en hebben wij een groot gezin. Waar wij zelf niet doorheen zagen, gaf God mogelijkheden en ruimte.

Hopelijk heb ik je hiermee antwoord kunnen geven op je vragen. Van harte Gods Zegen gewenst.

Vriendelijke groeten,
J. M. Strijbis

J.M. Strijbis

J.M. Strijbis

  • Geboortedatum:
    16-06-1956
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Gouda
  • Status:
    Actief
  • Bijzonderheden:

    Docent(opleider) Driestar Hogeschool

2 reacties
Justinus
23-10-2011 / 01:06
Wat wordt bedoeld met (citaat Strijbis): "Getuigt ons leven en onze gedachten rondom het krijgen van kinderen van een aanklevend leven aan gods genadetroon? Dat geeft de ontspanning die nodig is. Dan wordt ook het opvoeden van kinderen in een groot gezin mogelijk"? Dit is een taal die mij totaal niet (meer) aanspreekt. Zeg het a.u.b. in begrijpelijke taal... zodat ook zij die niet tot de reformatorische kring behoren weten hoe ze dit mogen opvatten en er hun voordeel mee kunnen doen. Wie weet waar het goed voor is!
naam
24-10-2011 / 13:25
Herziene vertaling (foei:-): Straalt ons leven, rondom het krijgen van kinderen uit, dat we dicht bij de Heere deze beslissingen nemen/ in aanhoudend gebed?
Zoiets....

Terug in de tijd

In mijn klas merk ik dat de game Fortnite door veel kinderen wordt gespeeld. De game is door veel gezinnen in de reformatorische kringen geaccepteerd. Kinderen hebben het er vaak over en doen dansjes ...
10 reacties
03-10-2018
Kun je op grond van teksten als in Ezechiel 28, 1 Timotheus 2 en 1 Petrus 3 zeggen dat God wil dat alle mensen zalig worden? Zo nee, hoe moet je dergelijke teksten dan interpreteren? En zo ja, hoe val...
Geen reacties
03-10-2005
Ik reageer op de rubriek in het RD getiteld "zwakkeling" in de krant van woensdag 30 augustus van ds. W. Pieters. Uw antwoord aan het einde van de rubriek is mij uit het hart gegrepen. Maar ik blijf w...
Geen reacties
03-10-2006
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering