Vraag
Aan evangelist Van Dooijeweert. Wat is het heerlijk om de eenvoudige en bijbelse antwoorden van u te lezen hier op Refoweb. Maar wat doet het mij verdriet dat die bijbelse boodschap, een evenwichtige prediking van wet en Evangelie, bij ons in de Ger. Gem. weinig gehoord wordt. Ik ben enkele maanden geleden tot geloof gekomen en ben erachter gekomen dat Christus bij ons maar weinig gepredikt wordt. Onze gemeente is vacant, daardoor hoor je juist verschillende dominees, maar eigenlijk komt het allemaal een beetje op hetzelfde neer. Nu is het zo dat er door de kerkenraad duidelijk onderscheid gemaakt wordt wie er komen preken en wie beroepbaar gesteld worden. Er zijn al zoveel kerkmuren, maar ik kom erachter dat binnen ons kerkverband ook muren zijn. En dat terwijl er wordt gebeden om eenheid!! We horen meer over de onmacht van de mens, ellende, dan dat er nog behoud mogelijk is. Ook zou ik de prediking voorwaardelijk willen noemen. Ik heb nooit geweten dat de weg naar Christus open was, totdat iemand mij daarop wees. Altijd gedacht dat ik niet ellendig genoeg was. Ik zie dit als een ernstig tekort in de prediking. Wilt u dit niet onderschatten? Ik weet dat er al veel meer vragen geweest zijn over het verlaten van je gemeente, de antwoorden zijn eigenlijk altijd afwijzend. Toch houdt het me veel bezig. We hebben een gezin met vijf kinderen, waar wij verantwoordelijk voor zijn. Er zal straks door de Heere toch niet gevraagd worden van welk kerkverband we lid zijn geweest? Ik wil hier absoluut niet lichtvaardig over denken, nee het is echt nood. In de eerste plaats voor onze kinderen, maar ook ikzelf krijg weinig voeding. En ja, praten hierover met de kerkenraad is haast onmogelijk. Er wordt volop gewaarschuwd voor 'shoppen', onze plaats is hier in deze gemeente. Daar heeft de Heere ons geplaatst. Wat moeten we toch doen?
Antwoord
Lieve zuster,
Mijn antwoord liet even op zich wachten. Dat is niet mijn gebruik, maar ik wilde even nadenken over jouw vraag en opmerkingen. Ik heb pijn als ik deze dingen lees. Ik moest even slikken, maar je hebt met verschillende opmerkingen gelijk… Ik kan begrijpen dat je pijn hebt als je er aan denkt dat je kinderen opgroeien zonder de nodiging van het Evangelie te horen.
De evenwichtige prediking van wet en evangelie. Wat een heet hangijzer. Als je dominee bent moet je maar vaak spreken over: “Wet en Evangelie.” Dan sta je heel goed aangeschreven bij veel mensen. Ook als je goed kunt ageren tegen lange broeken, leggings, haren, internet…. Maar weet je, daar gaat het niet om in Gods huis. Gods huis is geen rechtbank waar de zondaar veroordeeld moet worden, maar het is de plaats waar de zondaar genodigd word om tot Jezus te komen om door Hem gereinigd en geheiligd te worden.
De “Wet” is niet het tegenovergestelde van het “Evangelie”. Vaak lijkt het daar op. En dan groeit het gevaar van een prediking waar jij op doelt: Door de wetprediking groeit een schuldbesef en met dat schuldbesef kun je naar de Heere, om gered te worden. Maar de bijbelse werkelijkheid is anders: De Heere nodigt de zondaar zoals hij of zij is. Hij opent harten door de Evangelieprediking. Een evenwichtige prediking vraagt om echte voorbereiding, met royaal tijd voor gebed en doordenking van de preek. Vaak ontbreekt bij predikanten de tijd hiervoor.
Wet en Evangelie zijn geen tegengestelde machten of krachten. De wet is vol liefde Gods. Kijk eens naar de aanhef: Ik ben de HEERE, UW God. Welke volken op deze aarde hebben deze openbaring van hun afgoden gekregen? Niet één! Dat moet naar voren komen in de preek. De wet is er niet om te veroordelen en te straffen, maar om ons heen te wijzen naar de liefde van God in Christus. Jezus Zelf zegt dat de wet uit één woord bestaat: “LIEFDE”.
Helaas heb je gelijk dat er vaak weinig over Jezus gepreekt wordt. Soms lijkt het wel of het verzwegen moet worden. Zijn we inde val gelokt door het woord “bevinding”?:Je moet dat en dat ondervonden hebben? Wijlen dominee Van Haaren zei eens op een cursus: “Bevinding is niets. Het moet bijbelse bevinding zijn, anders gaan we van het goede spoor af en dan gaan we leven op wat wij beleefd hebben.” Het was heel wijs om ons dat voor te leggen. Maar iemand zei later tegen me: Ik ga toch maar liever met de bevindelijke mensen op pad. Het gaat niet om onze ondervinding, maar om Jezus! We moeten gered worden. Gered zijn! Houdt dat vast.
Er zijn meer kerkenraden die onderscheid maken tussen dominees die wel en die niet mogen komen preken. Het kan ook haast niet anders meer. Maar inderdaad wordt hiermee de verdeeldheid ook steeds groter. Het lichaam van Christus is stapje voor stapje een grote verbrokkelde hoop scherven geworden. Het kan je zo ongelukkig maken als je die verdeeldheid ziet en vaak zelfs ook de haat die doorklinkt in de woorden. De muren in de eigen kerk zijn vaak nog dikker dan tussen kerken onderling.
De onmacht van de mens. Wat een heikel punt! In de prediking mag onze onmacht niet vooraan staan. In de praktijk van het leven wordt er vaak achter weggekropen. Maar als onze ogen open gaan voor het Evangelie, voor Jezus… dan staat de ONWIL vooraan. Onze onwil is nummer één. Als de Geest van God in je leven komt, zegt Jezus Zelf, dan overtuigt Hij van zonde, gerechtigheid en van oordeel. Van zonde; dat zij in Mij niet geloven, Joh.16:8-11.
Je zegt: ”Ik zie dit als een ernstig tekort in de prediking. Wilt u dit niet onderschatten?” Nee zuster, ik onderschat dit niet. Ik betreur het elke dag. Ik denk soms met de profeet: Och dat mijn oog water was, om te bewenen de breuk van mijn volk! Dan zeg ik: Om te bewenen de breuk van mijn kerk en van de andere kerken, die ik ook liefheb. De weg naar Jezus is wagenwijd open en Hij doet niet anders dan nodigen om die weg in te slaan. KOM! ZOEK MIJ EN LEEF! WEND U NAAR MIJ TOE! IK STA AAN DE DEUR EN IK KLOP! Dat heeft niets met uitverkiezing of schuldbesef van doen. Dat is Zijn liefdevolle nodiging aan jou en aan je kinderen.
Je hebt altijd gedacht dat je niet ellendig genoeg was. Dat je schuldbesef te klein was. O, ik ken het zo goed. Daar was ik ook haast in gestruikeld! Maar God zij dank: Hij heeft mijn ogen geopend om te zien dat het totaal andersom is. Je hoeft niet bij de Heere aan te komen om een groot besef van ellende en schuld. Je mag gaan zo ellendig als je bent. En dan, als je tot Hem komt, dan ga je pas zien wie je bent en hoe je bent. Het is niet zo dat je door je schuldbesef en door jezelf te kennen tot geloof komt. Nee!, maar je kom je tot geloof door het werk van de Heilige Geest. En die werkt waar Jezus wordt uitgeschilderd in de prediking. Jezus in al Zijn schoonheid. Met alle liefde die Hij tentoonspreidt. Wat een heerlijk wonder elke keer weer.
Het verlaten van je gemeente... Jij denkt dat ik dat altijd afwijs. Weet je hoe dat komt? Omdat ik van mijn kerk houd en nog altijd hoop dat we weer zullen opbloeien tot een “Christusgemeente”. We zijn in het verleden zo’n thuis geweest voor armen en verminkten, kreupelen en blinden. Onze predikers konden zo liefdevol nodigen. Ik heb er heel goede herinneringen aan. Maar het houdt me wel heel veel bezig. Je hebt het heel juist opgemerkt dat ik niet gemakkelijk aanmoedig om naar een andere kerk over te gaan. Elke kerk heeft haar eigen specifieke problemen. Niet één kerk blijft van de inwendige worsteling en onenigheid verschoond. Kijk maar om je heen.
Naar welke kerk moet je nu over gaan om het voor elkaar te hebben? Ik weet het niet! Ik denk vaak dat we in het verleden een grote fout gemaakt hebben door definitief te breken met de Hervormde Kerk. We hadden veel meer als een biddend leger op onze plaats moeten blijven. Maar dat is achteraf praten. Nu zit jij met je probleem. Dat het voor jou nood is, heel grote nood zelfs, daar kan ik inkomen. Als je uit de kerk komt net zoals je er in ging, of nog armer. Dan is er inderdaad iets aan de hand. Als de prediking mat is en de opwekkingsroep ontbreekt. Als er geen gloedvol heenwijzen naar Jezus is, geen lokkende nodiging ook voor de kinderen, dan gaat het echt niet goed. Pas kwamen twee kleinkinderen uit de kerk en zeiden: “Mama de kerk is niet voor ons, niet voor kinderen. Alleen voor grote mensen. Ik snap er helemaal niets van”… Dan schreeuwt toch je hart!
Je zegt: Praten met de kerkenraad is haast onmogelijk. Niet te begrijpen, maar het klopt wat je zegt. Je word niet begrepen. Je komt helemaal alleen te staan. Denk dan maar aan de Meester; Hij stond ook alleen. En toch moet het daarheen: We moeten praten in de kerk. Praten en bidden. Smeken om de werking van de Geest.
De waarschuwing tegen shoppen is vaak een gevolg van onmacht en de angst dat mensen weg zullen gaan. En men weet ze niet meer vast te houden. Het wordt dan vaak afgedaan met: “Ze zoeken een makkelijker Evangelie.” En weet je: het Evangelie is zo gemakkelijk! Het is voor de kinderen zegt Jezus in Gods Woord.
Onze plaats is in de gemeente waar de Heere ons geboren deed worden. Maar als we daar vastlopen zullen we moeten zoeken naar de zuivere prediking over een reddende Jezus, voor onszelf en voor onze kinderen. Dat kan een moeilijke weg zijn, maar soms kan het niet anders, anders worden we “thuislozen”.
“Wat moeten we toch doen?” Roep je me aan het eind van je vraag toe… Ik kan daar hiervandaan geen vierkant antwoord op geven, maar als de waarheid niet gepreekt wordt mag je niet blijven. Dat is de aloude stelling van de christelijke kerken. Dan moet je biddend en smekend op pad. En dan komen er vaak ook teleurstellingen. Maar, gelukkig, eerlijk zoekend vind je ook het verlossende antwoord.
Wijsheid toegebeden en de liefde van Jezus Christus,
Evangelist J. W. N. van Dooijeweert
Dit artikel is beantwoord door
J.W.N. van Dooijeweert
- Geboortedatum:23-01-1938
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Waddinxveen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Hier kan ik alleen maar Amen op zeggen.
Fijn dat deze positieve geluiden gehoord worden op Refoweb, hier kun je toch mee verder?
En kerkshoppen..... Ik denk dat je een voorbeeld moet zijn voor je kinderen. Als je je ergens niet thuis voelt zoek dan een gemeente waar je je wel thuis voelt. Dan krijg je toch een eigen gemeente. En dat is een beter voorbeeld voor je kinderen.
Sterkte!
Ik heb er de bijbel maar eens op nageslagen, jarenlang want anders ga je toch maar die teksten opzoeken die jou goed uitkomen. En wat blijkt? in de bijbel komt slechts één manier voor volgens welke je blijkbaar het recht hebt om je van een bestaande kerk af te scheiden: als er kwaad van de Christus wordt gesproken.
En je kunt met recht zeggen dat als er op een manier gepreekt wordt die voor jou de drempel van schuldbesef neerlegt in plaats van de nodiging tot de gratis zaligheid, dat dat een kwaadspreken van Christus is die jou het levende water aanbiedt om niet.
Ik ben wel van mening dat dat dan gezegd moet zijn, dat moest Ezechiël ook doen. Maar als het gezegd is, en er wordt niet geluisterd, dan heb je het recht een gemeente te zoeken die de Christus wél gratis preekt.
Besef wel dat de perfecte kerk niet bestaat. het lijkt wel of kerken door mensen bemand worden, overal is wel wat. En, zei mijn vader eens, als je op elke slak zout legt dan verzilt je de wijngaard. Maar als de Christus niet meer gepreekt wordt kun je van geen wijngaard meer spreken.
Inderdaad! ik kan het niet genoeg benadrukken, maar denk aan je kinderen!!!
Wil je dat zij opgroeien zonder het evangelie? Daar komt het nu toch eigenlijk op neer. Zij horen nu dingen in de kerk waarmee ze later hopeloos in de problemen kunnen komen, als ze al niet eerder zijn afgehaakt. Lees het maar op dit web. De afval is groot in deze tijd. Dat zie je in alle kerken trouwens. En daar zijn veel ouders, naar mijn idee, schuldig aan. Dit o.a. door slap te zijn en geen goed voorbeeld te zijn, niet te praten met hun kinderen hierover, maar het tegenovergestelde kan ook natuurlijk.
Het belangrijkste voor je kinderen is toch dat ook zij Jezus zullen volgen!?
De nood is groot zeg je. Dan is weggaan een stap in geloof!
Een kerkenraad zal echt niet veranderen!
Ik weet niet waar je woont, maar een CGK, PKN Hervormd, daar wordt over het algemeen Christus verkondigd ZONDER voorwaarden vooraf.
Heb je God niet beloofd dat je je kinderen in de ware leer zou onderwijzen en laten onderwijzen?
We moeten onze beloften houden (tenzij we iets zondigs beloofd hebben) zie o.a. Pred.5:3, Ps.116.
Dus alleen al voor je kinderen zou je het moeten doen. (voor jezelf ook m.i.)
Ik wens je veel sterkte toe en hopende dat je een goede keuze aangewezen kan worden door middel van gebed Heer wijs mij toch uwe wegen die gij wilt dat ik zal gaan ....(oude ber)
Wat ik nu had gevonden, werd daar niet verkondigd. En niemand van die kerk snapte mij.
Ik heb teon met die kerk gebroken, mijn dooplidmaatschap opgezegd, en ik(samen met mij vrouw) zijn op zoek gegaan naar een gemeente die bij ons paste.
Als je daar kerkt waar, volgens jou, het juiste Evangelie, niet wordt verkondigd kun je daar beter weggaan. Je zult niet ontvangen wat je vraagt.
Doe het ook voor je kinderen, als jezelf gevoed wordt, kun je dat ook doorgeven. Als je in een gemeente bent waar je je thuisvoelt, kun je daar ook positief over praten. Dat straalt ook iets positiefs uit!
Ik weet wat je doormaakt, heel veel sterkte ermee!
om aan een begin lijstje te komen kan je b.v. een boven kerkelijke partij vragen zoals EO-nazorg of een plaatselijke chriselijke boekwinkel.
ga in gesprek met de voorgangers.
bezoek niet alleen de zondag samenkomst maar ook een door de weekst activiteit
lees hun kerkblaadjes
kortom, ga niet over een nacht ijs, maar doe je huiswerk.
als je weloverwogen een keuze maakt, dan is het zaak om deze periode achter je te laten en je volledig te wijden aan de nieuwe familie.
Ik heb wel een tip ja, maar of het de goede is?
Na alles wat ik er in de bijbel op na heb gekeken heb ik moeten concluderen dat er geen andere manier is om je van een gemeente los te maken dan als er kwaad over de weg van Jezus gesproken wordt. Ik was toen lid van de vrijgemaakte kerken en heb moeten concluderen dat de prediking daar zo slecht was dat ik het recht had ze, na uitleg natuurlijk, te verlaten. Ik heb mij toen natuurlijk afgevraagd wat je dan moet kiezen.
Afscheiden komt in de bijbel dus maar 1 keer voor. Dat staat trouwens in Handelingen 19:9: "Maar toen sommigen verhard en ongehoorzaam bleven en ten aanhoren van de menigte kwaad bleven spreken van de weg, maakte hij zich van hen los en zonderde zijn discipelen af, ..." Wat wél in de bijbel voorkomt, en wat overduidelijk Gods goedkeuring heeft, is dat mensen niet meedoen, dat ze achter of overblijven. De levieten deden bij het gouden kalf niet mee en kregen daarom een speciale behandeling. In de tijd van Elia had God 7000 zielen overgehouden die hun knie voor de baäl niet gebogen hadden. En een overblijfsel van Israël kwam terug uit de ballingschap en een overblijfsel daar weer van heeft Jezus als zijn Heer erkend.
Dat over of achterblijven, niet meedoen is in de Nederlandse geschiedenis nog maar één keer voorgekomen. Toen de Hervormden, gereformeerden en luthersen samengingen in de PKN ging een deel van de hervormden niet mee, ze bleven achter, ze bleven over. Dat is de hersteld hervomde kerk geworden, en daar heb ik me bij gevoegd.
Maar of dat de goede tip is? Ook in de HHK ligt een grote nadruk op bekering. Daardoor gaan mensen twijfelen aan hun eigen geloof en gaan ze bijvoorbeeld steevast niet aan het avondmaal. En scherp gezien is dat ook een kwaad spreken van de weg des Heeren die jou alles wat Hij beloofd heeft aanbied "om niet". Geen schulbesef, geen "gevoel" dat God toch echt in jouw leven aan het werk is, geen herkenbaar moment van bekering of een bepaalde weg tot bekering, gewoon geloven dat Jezus het allemaal voor het zeggen heeft en dat Hij het voor jou heeft opgeknapt, dat is alles. Alles wat daar boven uitstijgt is kwaadspreken van de weg des Heeren. En nu twijfel ik dus aan het bestaansrecht van de HHK. Is zij niet vergelijkbaar met het tienstammenrijk?? Niet met Rehabeam meegegaan maar ook niet de juiste weg bewandeld? Wel tegen dwaalleer gekozen hebben maar niet vóór de rechte leer? Ik hoop maar dat Jezus snel terugkomt!
