Geen redding voor vriendin

Over drie maanden ga ik trouwen met de liefste vrouw die ik ken. Wij hebben al heel wat stappen gemaakt om samen op een lijn te komen, ook op kerkelijk gebied. Wij zijn samen Hersteld Hervormd geworden (ik kwam uit een PKN-gemeente en zij uit een Ger. Gem. in Ned.-gemeente). Doch is er aan mijn toekomstige vrouw iets wat mij soms pijn doet. Dit gaat over belijdenis doen. Mijn vriendin denkt namelijk dat er voor haar geen redding is. Ze gelooft niet dat ze een kind van God mag zijn. Het is heel moeilijk om dit uit te leggen, maar wat ik van haar begrijp na een aantal gesprekken, vindt ze het heel moeilijk om dit te accepteren. Ik wil niet zeggen dat de Ger. Gem. in Ned. een slechte kerk is, absoluut niet, maar er is denk ik daar wat verteld in die gemeente waarbij ze helemaal geblokkeerd is om belijdenis te mogen doen en dat waarschijnlijk aan haar is verteld dat ze geen kind van God is. Ikzelf heb haar wel proberen uit te leggen dat de Heere Jezus ook voor haar is gestorven en opgestaan is om ook haar van haar zonden te verlossen. En dat je naar mijn mening een Kind van God bent als je hierin gelooft, ongeacht welke stroming je bent of waar je vandaan komt. Zal ik dit soms verkeerd aan haar uitgelegd hebben? Het lijkt of ik deze muur niet kan breken. Ik heb haar voorgesteld om naar onze dominee te gaan, maar het lijkt wel of ze niet durft. Ik wil haar helemaal niets verplichten, maar het enige wat ik wil is haar helpen. U mag weten dat zij heel veel voor mij betekent en dat ik verschrikkelijk veel van haar houd. Maar het doet bij mij ook pijn van binnen als ik haar zo ziet lopen met tranen in haar ogen. Is er soms iemand die mij kan uitleggen hoe ik dit aan haar kan uitleggen en haar daarbij helpen?

Beste vrager,

Over je fijne en liefdevolle relatie ligt een schaduw. Het is op zich al een zegen dat jullie samen besloten hebben om naar één kerk te gaan. Op het eerste gezicht zou ik zeggen dat ook zij daar antwoorden zal kunnen krijgen op haar vragen over het geloof. Jullie kunnen samen spreken over de preken en wellicht ook met de predikant.

Maar toch wil ik op je vragen ingaan. Om je aanstaande vrouw echt te kunnen helpen is het nodig dat je een duidelijk beeld hebt van de leer van haar kerk. Hoe komt het dat zij zo denkt? Ik neem aan dat je tijdens je verkering ook met haar naar haar eigen kerk geweest bent. Je hebt er de prediking gehoord en de sacramenten van Doop en Avondmaal zien bedienen. Je zult daarin een groot verschil gemerkt hebben met jouw kerk. Dat verschil zit vooral in de verbondsvisie met daaraan verbonden: voor wie zijn de beloften van het Evangelie? In haar kerk wordt beleden dat die beloften alleen zijn voor de uitverkorenen en die dan ook alleen daar gebruik van mogen maken. Je moet dus eerst iets kennen van het leven met God, voordat je mag pleiten op de beloften. Dat werkt de lijdelijkheid in de hand. Je vriendin denkt: voor mij is het niet, want dat is alleen voor een paar mensen in de kerk; alleen voor heel vrome mensen en daar hoor ik niet bij. (Ik zeg niet dat er in haar kerk geen mogelijkheid is om zalig te worden; ik zeg ook niet dat er geen mensen zalig worden; ik weet dat er ook preken van oud-vaders gelezen worden die goed te horen zijn, vooral de Engelse. Ik was pas heel dankbaar toen ik van een van de predikanten van de Ger. Gem. in Ned. las dat hij grote achting had voor Spurgeon; en zijn preken heeft aanbevolen). Maar ik heb het over wat officieel geleerd wordt.

Maar dan kom ik ook tot jou. Ik denk dat je haar zoals je nu doet niet bereikt. Als jij zegt dat haar waarschijnlijk geleerd is dat zij geen kind van God is en jij wilt haar onder ogen brengen dat zij dat wel is, dan ben je verkeerd bezig. Het is toch zo dat we van uit onszelf geen kind van God zijn. Zoals wij geboren worden zijn we geen kind van God; wel verbondskind, maar we dienen toch een levend kind door wedergeboorte te worden.

Kijk als jij zegt tegen je vriendin: geloof maar dat je een kind van God bent, dan komt dat niet over en het is ook niet waar. Als je wilt helpen zul je dat op bijbelse gronden moeten doen. Hoe? Door te zeggen: we zullen de Heere in ons leven moeten leren kennen. De Heere vraagt naar mensen die niet naar Hem vragen. Hij vraagt naar mensen die vijanden van Hem zijn. Maar Hij is het, Die ons Zijn vriendschap biedt. Door het lezen uit Gods Woord wil Hij Zijn hand ons aanbieden. Hoor Hem roepen: Mijn zoon, Mijn dochter geef Mij uw hart.

Mag ik dan tot Hem komen? Ja, niet omdat er iets goeds in mij is, maar alleen omdat de Heere Zelf ons roept: “Wend u naar Mij toe,wordt behouden, o alle gij einder der aarde, want IK ben God en niemand meer.” Als je tegen haar zegt: de Heere Jezus is ook voor jou gestorven, dan is dat een brug te ver. Wel mag (moet)  je zeggen: het offer dat de Heere Jezus gebracht heeft is groot genoeg om ook jou zalig te maken. Vraag maar aan Hem alles wat je nodig hebt, Hij wil niets liever dan het jou geven. Denk aan het bekende psalmvers: Opent uwe mond; eist van Mij vrijmoedig; op Mijn trouwverbond; al wat u ontbreekt; schenk IK zo gij ’t smeekt; mild en overvloedig.

Tenslotte: hoe zit het met je eigen geloofsleven? Kun je haar vertellen hoe de Heere je geleid heeft? Weet je van bekering in je leven, wat het is om met de zonden te breken? Weet jezelf dat geloven een gave van God is? Juist als jezelf de strijd kent van het geloof, zul je ook haar beter kunnen begrijpen. Ik wens je van harte toe: Leer mij naar Uw wil te handelen, ‘k Zal dan in Uw waarheid wandelen.

Mag je een trouwtekst kiezen? Vraag dan: Ps.32: 8: “Ik zal u onderwijzen en u leren van de weg die gij gaan zult; Ik zal raad geven, Mijn oog zal op u zijn”.

Hartelijke groeten,
Ds. A. K. Wallet

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A.K. Wallet

• Geboortedatum:
  17-06-1939
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Schoonrewoerd
• Status:
  Actief

206 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven