Vraag
Aan een hervormde predikant. Ik heb de laatste tijd erg veel frustraties over diverse omstandigheden waarin de kerkenraad moet functioneren. Ik kan dan erg kort en hard uithalen, waardoor de hele kerkenraad zeer ontevreden is over mijn leven als christen en avondmaalganger. Ik heb echter het gevoel dat de boodschap niet overkomt en men een eigen weg inslaat als ik het niet op die manier duidelijk maak. Men adviseert mij het avondmaalsformulier en amstdragersformulier te lezen om de verantwoordelijkheden in vertrouwen over te geven aan hen. Ik vind het een zoete hap en kies ervoor er niets mee te doen. Hoe kan ik mezelf hierin voor God verootmoedigen en onderzoeken?
Antwoord
Beste vragensteller,
Zonder je probleem te willen relativeren, moet ik je toch zeggen, dat ik je vraag niet kan beantwoorden en wel om de volgende redenen:
Ik heb uiteraard geen enkele informatie over jouzelf, over je kerkenraad en over de aard van de omstandigheden, die tot de door jou genoemde frustraties leiden. Elke beoordeling van de situatie houdt automatisch een beoordeling in van de handelwijze van mensen, zonder dat dezen zich kunnen verweren of van hun kant een toelichting kunnen geven. Ik vind het moreel niet juist, om als ‘buitenstaander’ een oordeel te geven over een situatie, die ik niet ken. Die taak is voorbehouden aan de visitatie.
Ik kan ook niet beoordelen, of de manier, waarop je op de situatie reageert, correct is. Door de wijze van formuleren, geef je aan, dat er een sterke emotionele geladenheid is. Daarom is het inderdaad goed ook jezelf voor de Heere te onderzoeken, of je op de goede wijze reageert. Dat doe je, door het in het gebed aan Hem voor te leggen.
Sterkte ermee,
Ds. W. Arkeraats
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W. Arkeraats
- Geboortedatum:09-08-1946
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Hardinxveld Giessendam
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Misschien kun je een (ouder) onafhankelijk iemand de situatie uit- en voorleggen en om raad vragen?
Sterkte ermee!
Mozes bijvoorbeeld wordt een "zeer zachtmoedig man" genoemd. En toen hij kwaad werd mocht hij kanaän niet meer in. David, een echtbreker en moordenaar, wordt de man naar Gods hart genoemd omdat hij wist wat oprecht berouw was. Zo zijn er meer voorbeelden die zeggen wat je houding zou moeten zijn.
Tegen ezechiël wordt gezegd: als je Mijn Woord ( ! ) te vertellen hebt en ze bekeren zich niet dan is het hun eigen schuld. Als ze zich wel bekeren is een zondaar gered. En als je ze Mijn Woord niet brengt sterven ze om hun eigen schuld maar hun bloed zal ik van jouw hand eisen.
Ik heb daaruit geconcludeerd dat je in alle liefde tot je naaste er iets van móet zeggen als je het scheef ziet lopen. Dat moet je wel doen volgens Gods Woord, met de bijbel onderbouwd dus. Als daar geen onderbouwd antwoord op komt heb jij gedaan wat je moet doen en laat je het oordeel verder aan God over.
