Een eeuwige inzetting

Als God in Zijn Woord de geboden en inzettingen een eeuwige inzetting noemt, wat is dan eeuwig? Want er wordt dan gezegd dat dit alles is opgehouden toen Jezus is opgestaan, maar toch kan ik dat niet in de Bijbel vinden...

Geachte vraagsteller,

Het lijkt me niet zo moeilijk om de kern van deze vraag op te pakken. Aan de ene kant zegt God dat Zijn geboden en inzettingen er eeuwig zullen zijn. Dat kan niets anders betekenen dan dat ze voor altijd geldingskracht bezitten. Wat zich ook aandient in deze wereld, tot de laatste dag van Jezus Christus zal aanbreken heeft elk schepsel met deze geboden en inzettingen van doen. Hoe je het ook wendt of keert, daar kan niemand onderuit .

Is dat aan de andere kant niet in tegenspraak met het feit, dat met de opstanding van Christus dit alles aan een eind is gekomen?  Wat mijn geachte vraagsteller hier nu precies mee bedoelt is voor mij, met zo weinig achtergrondinformatie, moeilijk te beoordelen. Wat is er nu precies met de opstanding opgehouden te bestaan? In elk geval zijn het niet de geboden van God, die er altijd zullen zijn om ons op onze daden te beoordelen. Zegt onze belijdenis zelfs niet dat ze nodig  zijn om er in ons leven achter te komen, waar het aan schort. "Waaruit kent ge uw ellende?", is immers de vraag en het antwoord liegt er niet om: "Uit de wet van God."  Gelukkig, God-zij-dank, is er Eén geweest, die alles waarin wij het erbij hebben laten zitten, heeft volbracht  en daar mogen we achter wegschuilen. Maar leefregels blijven nodig, al is het alleen al om daarmee dankbaar voor God te leven, zoals onze belijdenis ook duidelijk aangeeft. Dat is samengevat in het grote gebod van Jezus: God liefhebben boven alles en onze naaste als onszelf!

Toch lijkt het me beter dat mijn vraagsteller nog een vervolgvraag  stelt en daarin aangeeft, wat hij/zij nu precies bedoelt het feit dat met de opstanding van Jezus alles is opgehouden te bestaan?!

Ds. H. van Oostende