Vraag
Aan een deskundige. Ik werk in een niet-christelijke instelling. Bij ons wordt heel erg geroddeld. De leidinggevende en de praktijkopleider laten zich heel erg leiden door roddels in hun beslissingen in evaluatie- en functioneringsgesprekken. Zo zeggen ze bijvoorbeeld dat vrijwilligers klagen en ontevreden zijn over dingen die ze niet na durven vragen. Zo wordt er bijvoorbeeld over mij gevraagd waarom ik soms op kantoor zit, waarom ik bepaalde beslissingen naar cliënten neem en waarom bij activiteiten dingen soms anders lopen. Ik heb al een aantal keren gezegd dat die personen zelf naar mij toe moeten komen, in plaats van naar de praktijkopleider en leiddinggevende. Maar vaak zeggen ze dat het niet anders kon, omdat ik er niet was, enzovoorts. Ik ben dat meer dan zat. Die afspraak om bij mij te komen, wordt telkens gemaakt en niemand houdt zich eraan. Kunt u een oplossing geven?
Antwoord
Beste vragensteller,
Over de vraag die je me doorgaf heb ik intensief na zitten denken. Ik zou er graag een adequaat antwoord op willen geven, hoewel ik uiteraard geen 'ervaringsdeskundige' ben in de eigenlijke zin van het woord. Daarom heeft het ook wat langer geduurd, voordat ik mijn antwoord kon formuleren.
Heel eerlijk zeg ik, dat ik het niet gemakkelijk vind op je vraag te reageren, omdat ik uiteraard niet op de hoogte ben van de concrete details van je situatie. Anderzijds weet ik toch wel uit ervaring dat een probleem, zoals je dat tekent, heel gecompliceerd kan zijn. Je werkt in een niet-christelijke omgeving. Het lijkt dat dit de problematiek verzwaart, maar dat hoeft niet altijd zo te zijn, want de problemen die je schetst worden komen ook in christelijke instellingen voor. Er blijkt een moeilijk werkbare situatie te zijn; ik kan echter niet beoordelen, of dit uitsluitend aan de ‘andere’ partij ligt. Dat men alleen op roddels afgaat, kan ongetwijfeld de realiteit zijn, maar je kunt het ook op een meer subjectieve manier zo beleven? Sta je inderdaad zo open voor klachten, als je denkt? Soms kunnen we ook onbewust zelf een blokkade opwerpen. Dat hoeft niet zo te zijn, maar het is toch goed, hier niet aan voorbij te zien.
Ik begrijp dat het probleem heel groot is voor je. Maar ik denk vanuit een aantal situaties in het gemeenteleven, die vergelijkbaar zijn. Het blijkt dan heel wat gecompliceerder te zijn dan je op het eerste gezicht zou denken. In zo'n geval zou het advies van een 'buitenstaander' zelfs negatief kunnen werken.
Het klinkt voor jouw gevoel misschien heel tegenstrijdig als ik zeg: je bent niet altijd geholpen als je zonder meer wordt bijgevallen in je kritiek op de naaste medewerkers. Daarom zou ik je willen adviseren, hulp te zoeken bij een deskundige die ervaring heeft in het beoordelen van conflicten in de werksfeer. Zo iemand heeft ook meer de mogelijkheid een beeld te krijgen van je ondergeschikten, iets waar ik vanzelfsprekend geen zicht op heb.
Ik probeer mijn verlegenheid wat te verwoorden. Ik voel het zo aan dat ik je niet met een zakelijk antwoord van dienst kan zijn. Maar ik hoop toch dat ik je een handreiking heb kunnen geven waar je wat mee kunt doen.
Heel veel sterkte en wijsheid van de Heere toegewenst in deze moeilijke situatie,
Ds. W. Arkeraats
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W. Arkeraats
- Geboortedatum:09-08-1946
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Hardinxveld Giessendam
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Je kent de persoon niet achter de vraag dus kun je niet oordelen of het een snier is ja/nee. Jij voelt dat als een snier. Ik had het heel anders opgevat.
