Vraag
De vraag over ADD heb ik gelezen. Ik heb het syndroom van Asperger, een vorm van autisme. De kenmerkende gevolgen zijn niet echt christelijk: egoïsme, moeite met inleven en me op de ander richten. Hoe kan ik van deze kenmerken afkomen en leer ik de ander echt liefhebben? Ik kan namelijk anderen niet goed liefhebben! Ik vind dingen van de ander snel vervelend. Een 20-jarige.
Antwoord
Beste 20-jarige,
Wat goed van je dat je deze vraag durft te stellen. Het is ook een lastige vraag. Ik ga proberen er een antwoord op te geven.
Je schrijft dat je asperger hebt en de kenmerken zijn niet-christelijk. Ik begrijp je conclusie. Het gedrag wat voort komt uit autisme verdient niet de schoonheidsprijs, je vind het niet christelijk. Mag ik jou een vraag stellen? Vind jij heel de dag in een rolstoel zitten christelijk? Je zal maar een spierziekte hebben… Vind je niet kunnen zien of niet kunnen horen christelijk? Begrijp je waar ik heen wil? Gevolgen van een ziekte, een ontwikkelingsstoornis of van een trauma kun je niet beoordelen als christelijk of als niet-christelijk.
Je bent nog jong, je kan nog heel veel leren in het omgaan met je autisme. De kenmerken die bij autisme horen moet je accepteren, die horen voor jou bij je leven. Je kan wel kijken naar wat je anders zou willen en hoe je dat aan kan leren. Het zou wel goed zijn om dit te doen met iemand die verstand van autisme heeft; ik denk zelfs dat het voorwaarde is. Iemand die jou helpt bij het aanleren van nieuw, voor jou wenselijk gedrag. Je wilt niet egoïstisch zijn, hoe ziet dat er uit en wat zou je anders willen? Zo’n praktische vraag zou je met bijvoorbeeld begeleiding op kunnen pakken. Welk gedrag moet je vertonen om niet egoïstisch over te komen. Alleen al het feit dat je aangeeft dit te willen veranderen zegt al dat je niet egoïstisch bent.
De ander liefhebben komt uit je hart voort. Daar hoort liefhebbend gedrag bij. Dit is helaas voor iemand met autisme, asperger niet eenvoudig. Het heeft met gevoelsleven te maken, en het gevoelsleven, inleven, aanvoelen, koesteren van gevoelens is iets waarvan ik niet weet of je dit aan kan leren. Ook dan zou je voor jezelf moeten weten welke beelden jij daar bij hebt en of dat overeenkomt met de werkelijkheid.
Ik hoop en gun je van harte dat je hier je weg in zult vinden.
Met vriendelijke groet,
Ria van der Leer
