Vraag
Mijn vraag wil ik heel graag stellen aan ds. W. van Vlastuin. In de Bijbel komt heel duidelijk naar voren dat wij heden een keuze moeten maken, omdat wij geen twee heren kunnen dienen. Steeds meer moet ik erachter komen dat ik elke dag van de Heere afdwaal en dat ik nooit zelf tot die onberouwelijke keuze om God te dienen kan komen. Telkens neem ik mijzelf voor: nu wil ik doen wat God van mij vraagt. Maar ik breng er niets van terecht. Het is zo dood en dor van binnen en ik mis het vertrouwen op de beloften van de Heere Jezus. Ook ben ik blind voor wie ik zelf ben. In mijn hart is geen verdriet om de zonden. Ik probeer mijzelf soms wat droevig te maken om mijn zonden, maar tegelijk weet ik dat ik zelf in mijn hart geen droefheid naar God kán maken. In mijn hart is er een honger naar de wereld, terwijl ik er telkens achter moet komen dat de wereld zo'n grote leegte achterlaat. Toch zoek ik die wereld telkens weer op. De buitenkant van mijn leven is godsdienstig en doordeweeks ga ik naar de kerk, maar in mijn hart is vijandschap tegen de Heere. De wereld staat mij in de weg om de Heere te dienen. Altijd zie ik maar op mijzelf en op de omstandigheden en dat maakt mij moedeloos. Op mijn werk durf ik niet uit te komen voor de Heere wanneer Gods Naam gelasterd wordt. Aan het einde van de dag voel ik mij dan weer zo moedeloos, omdat ik er weer niets van terecht heb gebracht. Het is meerdere keren gebeurd dat ik de Heere om kracht vroeg om voor Zijn Naam uit te komen en dat Hij dan een bemoediging gaf vanuit Zijn Woord, maar ik vertrouw de Heere niet op Zijn Woord. Elke dag veracht ik Zijn Woord. Het Woord dat de Heere aan mij openbaart op zondag en op elke andere dag, leg ik naast mij neer. Hoe kom ik ooit tot God bekeerd?! Een 19-jarig meisje.
Antwoord
Beste vriendin,
Wat een teleurstellingen als wij nog enige verwachting hebben van onszelf. De kortste weg naar een vruchtbaar geestelijk en christelijk leven is het opgeven van alle hoop op enige vrucht. De gelijkenis van de vruchtbare Wijnstok is geweldig leerzaam (Johannes 15:18). Jezus zegt daarin dat uit ons geen vrucht kan zijn. Hij zegt er ook iets bij: Wie in Mij blijft, draagt veel vrucht. Wie in Jezus blijft omdat hij/zij zo onvruchtbaar is, mag Zijn vrucht dragen. Jezus belooft zelfs veel vrucht. Als je het van je levensvernieuwing eens aan deze zijde van je levensscheepje zou uitwerpen! Christus is ons niet alleen gegeven tot vergeving, maar ook tot vernieuwing. Wij kunnen niet één goede gedachte voortbrengen! Wij kunnen niet één zonde doden. Wij kunnen niet één geestelijk gebed bidden. Wanhoop aan jezelf om te hopen op Hem. Wie op Hem vertrouwt, op Hem alleen, ziet zich omringd door Zijn vruchten!
Je ds. W. van Vlastuin
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W. van Vlastuin
- Geboortedatum:06-03-1963
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Wezep
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Je wilt/moet nog zoveel doen. Maar je moet stoppen met iets te doen, en alleen maar kijken naar wat Hij gedaan heeft. Afgelopen zondagmorgen nog zó duidelijk gehoord: wie als een hulpbehoevende zondaar vlucht naar de Heere Jezus en aan Zijn gezegende voeten terechtkomt (ja, dan moet jij dus door de knieën), die ontvangt vergeving van zonden. En wie Hem vindt, die vindt Het Leven. En dan geldt ook voor jou dat Hij ons geworden is tot rechtvaardigmaking, tot heiligmaking (!!! Niet wij dus, maar Hij!!!) en tot een volkome verlossing. En dan hoef je niets meer te doen, dan gaat Hij het in jou doen. Omdat je dan de wil van de Vader doet. Joh. 6:40.
Verdiep je eens meer in de wat de oud vaders en de puriteinen. Wat zei voorstonden en preekten. Dit kan echt duidelijk en ontdekkend zijn!
