Hoe ziet u de toekomst uit Daniël 12?

Hoe ziet u de toekomst uit Daniël 12?

Beste vraagsteller.

Het is geen gemakkelijke vraag die je aan de orde stelt. Het boek Daniel is verdeeld in twee gedeelten van zes hoofdstukken. De eerste zes hoofdstukken zijn historische gedeelten. We lezen daarin het verblijf van het tweestammenrijk in Babel. In 586 zijn de stammen Juda en Benjamin in ballingschap gevoerd. Koning Nebukadnezar voerde het volk van Juda weg naar het verre en vreemde Babel. De profeet Jeremia heeft ze zien wegvoeren. In lange, onafzienbare rijen trokken ze in oostelijke richting. Mannen en vrouwen, kinderen zuigelingen, grijsaards verlieten gedwongen stad en tempel. Nebukadnezar had ook enkele aanzienlijke jonge mannen meegevoerd, nl. Daniël en zijn drie vrienden, Hananja, Misaël en Azarja. Verder lezen van de verschillende gebeurtenissen van het volk in ballingschap in Babel.

Het tweede gedeelte is een apocalyptisch gedeelte, d.w.z. profetieën die over de eindtijd gaan. Nu is het de vraag over welke eindtijd Daniel het in de hoofdstukken 7 t/m 12 heeft. Nu hebben de profetieën in de Bijbel vaak een dubbele vervulling. Profetieën die in de eerste plaats iets zeggen over de tijd, waarin ze gesproken zijn, maar tegelijk een verdere vervulling krijgen in de geschiedenis. Het boek Daniel geeft een panorama van de wereldgeschiedenis. In de droom die Nebukadnezar droomde zag hij een kolossaal beeld waarvan het hoofd van goud was, de schouders en borst van koper, zijn buik en dijen van koper, zijn schenkelen van ijzer en zijn voeten deels ijzer deels van leem. Dat beeld stond er, totdat er een steen werd afgehouwen zonder handen, die al groter en groter werd en tenslotte het beeld vermaalde.  De verschillende koninkrijken wisselden elkaar af. Het ene koninkrijk ging ten onder en een ander koninkrijk kwam weer op. Eerst was het het Babylonische rijk, daarna kwam het Perzische rijk op. Op het Perzische rijk volgde het Grieks-Macedonisch rijk, dat weer gevolgd werd door het Romeinse rijk. Dan komt de Grieks-Syrische koning Antiochus IV Epifanus aan de macht, die een waar schrikbewind voerde over Israël en zijn godsdienst. Deze Antiochus IV staat model voor het nieuw-testamentische spreken over de Antichrist. Hij is het type, de voorloper van de grote wetteloze, die zich zal stellen in de plaats van God en Zijn Christus.

Met het oog op deze tijden heeft Daniel profetisch gesproken. Het zullen verschrikkelijke tijden zijn. Het heeft iets van de eindtijd. Het zal het einde van de koninkrijken der aarde. Het rijk van Antiochus IV Epifanus zal een einde hebben. De grote vraag is: hoe komt Gods volk er doorheen. Dan is het ten diepste heilsgeschiedenis. De diepste bedoeling van de verschrikkingen die getekend worden lopen uit op de eindoverwinning van het koninkrijk der hemelen. Het gaat naar de komst van Christus en Zijn rijk. Het zal de vijanden niet gelukken het koninkrijk der hemelen ten gronde te richten. Dat is de gouden draad die door heel dit boek Daniel, en ook het apocalyptische deel heen loopt. In de tijd dat de oorlog uitbrak tussen Amerika en Irak behandelde ik het boek Openbaring. Er werden in die tijd apocalyptische taferelen gezien, waarbij de hemel rood gekleurd werd door het oorlogsgeweld. De verschrikkingen die in het boek Openbaring geschreven worden, komen niet alleen voor in het einde der tijden, maar worden op bepaalde momenten in de geschiedenis al gezien. Daniel heeft er ook iets van gezien voor zijn tijd. Dat dit inderdaad de tijd van Daniel betreft blijkt uit het feit, dat in het slot over het einde van het leven dan Daniel gesproken wordt.

Maar dan reikt de profetie ook verder. Wat in de dagen van Daniel in beginsel plaats vond, was nog maar het begin van de smarten. Het zal aan het eind der tijden volle werkelijkheid worden. De verschrikkingen zullen over de aarde gaan. Gebeurtenissen waarvan wij huiveren zullen plaats vinden. Maar ook hier weer is de gouden draad, dat God Zijn volk uit die benauwdheden redt. De profetieën van Daniel wordt in het NT herhaald. Elk vers van Dan. 12 komt terug in de Evangeliën: Matth. 24, Matth. 25, Matth. 13. Voor afvalligen is dit een boodschap vol verschrikking. De dag zal aanbreken, waarop het werk van ieder openbaar zal worden. Tegenover de opstanding van de goddelozen wordt van een zoveel heerlijker opstanding gesproken. Er is een opstanding van eeuwig afgrijzen, maar ook een opstanding ten eeuwige leven. Dan zien we, dat de Bijbel niet met zichzelf in tegenspraak is, maar dat alles vervuld zal worden naar Gods raad.  Maar de overwinning is aan het Lam. Het hoofdstuk eindigt met een zaligspreking: “Welgelukzalig is hij, die verwacht en raakt tot driehonderd vijf en dertig dagen”(12). Dan eindigt dit boek van strijd met een machtige belofte: “wie volharden zal tot het einde, zal zalig worden”.

Ds. B. de Romph

Dit artikel is beantwoord door

Ds. B. de Romph

• Geboortedatum:
  17-07-1940
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Noordeloos
• Status:
  Inactief

71 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven