Man heeft geen goede relatie met zijn kinderen

Mijn man heeft vroeger niet geleerd wat het is om aandacht te krijgen en liefde te geven en te krijgen (groot gezin, niet zeuren). Zo ging dat. Over gevoelens werd niet gepraat. In ons huwelijk heeft dit al veel problemen gegeven en heel erg veel ruzies. Dat heeft uiteraard zijn weerslag op ons gezin gehad en zelf weet ik nu dat ik mijn kinderen wel vaak teveel mijn kant liet ‘kiezen’. Dat spijt me erg maar is niet meer terug te draaien.

Ik heb zelf wel nu de kinderen groter zijn, de oudste al volwassen, een goede liefdevolle relatie met ze. Maar doordat mijn man zich vaak niet als een begrijpende en liefdevolle vader heeft gedragen zijn onze oudste twee het vertrouwen in hem kwijt. Hij doet even leuk als ie een goede bui heeft en dan is het weer mis, zeggen ze. En vaak klopt dit ook wel. Maar ik weet dat mijn man ondanks zijn moeilijke karakter en misschien zelfs een lichte autistische aanleg, toch van zijn kinderen houdt. Alleen bij de jongste laat hij dit duidelijk merken, maar zo gauw als er gepuberd wordt is de liefde over.

Ik voel me vaak tussen twee vuren in staan: enerzijds de liefde voor mijn man (ondanks alle ruzies houden we wel van elkaar) en anderzijds mijn kinderen die zich duidelijk losgemaakt hebben van hem. Toen ze jonger waren heb ik hem al gewaarschuwd: als je nu niet in aandacht en liefde investeert  ben je ze later kwijt. En dat zie ik nu inderdaad gebeuren, met pijn in mijn hart. De oudste gedraagt zich ook erg hooghartig en afstandelijk tegen hem. Ik begrijp het: uit zelfbescherming. Maar het doet zo'n pijn!! Wat moet ik hier toch mee om de relatie weer te herstellen, behalve  mijn handen vouwen?

Beste mevrouw,

Heel kort kan ik zijn: samen hulp zoeken bij een contextueel therapeut. Een contextueel therapeut laat u zien hoe uw man en hoe u gevormd zijn door ouders, door opvoeding en omgeving. Hoe uw kinderen op hun beurt door hùn voorgeslacht gevormd zijn. U komt door het probleem dat u schetst in uw brief in een loyaliteitsconflict: tussen twee vuren, zoals u het noemt. Kiezen kan niet, én hoeft niet als u ánders leert kijken naar deze situatie. Een en ander kan wel confronterend zijn, omdat u zelf (zoals u schrijft) deel uitmaakt van de ontstane situatie in uw gezin. Terugdraaien kan inderdaad niet, ánders verder gaan wél!

Voorbeeld van contextueel denken vindt u in de boeken die Else-Marie van den Eerenbeemt schreef (haar nieuwste boek komt binnenkort uit) en van Hans Groeneboer die bij haar in de leer is geweest.

Natuurlijk doet het u pijn als u uw kinderen zo ziet reageren op hun vader, uw echtgenoot. Bidt en werkt is onze opdracht. Met andere woorden: gevouwen handen én actie ondernemen! De eerste stap was deze brief, nu vervolgstappen zetten! 

Een hartelijke groet en Gode bevolen,
Marijke Rots

Ps. Wilt u een adres, laat het me weten!

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1502 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven